به گزارش اکوایران، گزارش شاخص قیمت مصرف کننده خرداد ماه منتشر شد. بنا به این گزارش، تورم نقطه‌ای خرداد ماه به ۳۱٫۹ درصد رسیده است. به بیان دیگر، خانوارهای کشور برای تهیه یک سبد کالا و خدمات یکسان در خرداد ماه امسال نسبت به ماه مشابه در سال گذشته حدود ۴۰ درصد بیشتر هزینه کرده‌اند. تورم سالانه نیز ۳۶٫۱ درصد برآورد شده است. به عبارت دیگر میانگین سطح قیمت ها در 12 ماه منتهی به خرداد ماه امسال نسبت به میانگین قیمت ها در 12 ماه منتهی به خرداد سال گذشته، بالغ بر 36 درصد افزایش پیدا کرده است.

همچنین، در ماه گذشته تورم نقطه‌ای دهک اول ۲۸٫۷ درصد و تورم نقطه‌ای دهک دهم ۳۲٫۵ بوده است. با احتساب تفاوت تورم این دو دهک، افزایش شکاف تورمی فقیر و غنی نسبت به اردیبهشت ماه به چشم می‌خورد.

شعله‌های تورم کدام دهک را بیشتر سوزاند؟

بنا به گزارش مرکز آمار ایران، تورم نقطه‌ای خانوارهای کشور در خرداد ماه ۳۱٫۹ بوده است. تورم ماهانه نیز رقم ۲٫۸ درصدی را تجربه کرد. یعنی درصد تغییر عدد شاخص قیمت نسبت به ماه قبل ۲٫۸ بوده است.

در ماه گذشته، تورم نقطه‌ای دهک اول ۲۸٫۷ درصد و برای دهک دهم برابر با ۳۲٫۵ بوده است. روند تورم نقطه‌ای با بالاتر رفتن دهک‌ها تقریبا صعودی بوده است. فاصله تورم نقطه‌ای دهک اول و دهم به اندازه ۳٫۸ واحد درصد است که این رقم در اردیبهشت ماه امسال برابر با ۳٫۲ درصد بوده است.

030404

همچنین، تورم نقطه‌ای همه دهک‌ها در مقایسه با اردیبهشت ماه حدود یک واحد درصد و حتی بیشتر افزایش یافته است. با بررسی تورم نقطه‌ای دهک‌های مختلف، نکته جالبی به دست می‌آید. تورم نقطه‌ای دهک نهم به اندازه ۰٫۱ واحد درصد بیشتر از دهک دهم است.

زمانی که تورم دهک‌های بالاتر بیشتر از تورم دهک‌های پایین‌تر باشد، دلیل اصلی تورم افزایش قیمت گروه غیر خوراکی و خدمات است. زیرا با افزایش دهک، ضریب اهمیت گروه خوراکی کاهش و ضریب اهمیت گروه غیر خوراکی و خدمات افزایش میابد. البته به این معنا نیست که دهک‌های بالاتر خوراکی کمتری مصرف می‌کنند یا دهک‌های پایین‌تر به خدمات اهمیت نمی‌دهند؛ بلکه با افزایش درآمد، نسبت هزینه خوراکی به درآمد کاهش و نسبت هزینه خدمات به درآمد افزایش می‌یابد.

اگر روند تورم نقطه‌ای برای دهک‌ها به صورت برعکس بود، یعنی با افزایش دهک تورم کاهش می‌یافت، به این دلیل بود که تورم ناشی از افزایش قیمت گروه خوراکی بوده است. زیرا ضریب اهمیت این گروه برای دهک‌های پایین‌تر بالا است و به همین دلیل فشار هزینه‌ای بیشتری بر دهک‌های پایین تحمیل می‌شود.

به دلیل بالا بودن ضریب اهمیت گروه غیر خوراکی و خدمات برای دهک‌های بالاتر، فشار هزینه‌ای گروه غیر خوراکی و خدمات بر دهک‌های بالاتر وارد می‌شود.