سید علی مدنی‌زاده در گفت‌وگو با اکوایران، سه مانع اصلی عدم تحقق اهداف کلان اقتصادی طی دهه‌های گذشته را در سرمایه انسانی، ساختارهای نظام حکمرانی و رویکرد حکمرانان نسبت به حل مسائل می‌داند.

او که نظام حکمرانی را صرفا محدود به دولت‌ها نمی‌داند و قوای سه‌گانه را در هر سه مانع مسئول تلقی می‌کند، بر این باور است: در حوزه «سرمایه انسانی» به رغم سرمایه‌گذاری، این پرسش اصلی مطرح است که چند درصد از جامعه نخبگانی در نظام حکمرانی کشور حضور دارند؟ 

مدنی‌زاده می‌گوید: «اگر قرار است بهترین‌های کشور در نظام تصمیم‌گیری حضور کم‌رنگ داشته باشند طبیعتا حل مسائل، انتظار نابجایی است.»

او در عین حال با اشاره به اینکه، علاوه بر عدم بهره‌گیری درست از نیروی انسانی، تربیت نخبگان ما در جهت علوم اداره کشور سوق داده نشده، به تشریح آسیب‌های ساختارهای نظام حکمرانی می‌پردازد.

رئیس دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه صنعتی شریف، در عین حال به خطاهای رویکردی دولت‌ها در مواجهه با مسائل اشاره می‌کند. 

به گفته مدنی‌زاده، حکمرانان ما برای حل مسائل سراغ راهکارهایی رفتند که به ناچار، تصمیمات بعدی آنها هم اقتصاد را وارد چرخه معیوب خطای رویکردی کرده است.