در بازار، انبوهی از داده‌های نامرئی وجود دارد که می‌تواند به بهبود عملکرد کسب و کارها کمک کند.

همچنین مدیران باید توانایی حل مسائل را درون خود کسب و کارها داشته باشند و به تنظیم‌گرها وابسته نباشند.

این امر به آن‌ها انگیزه می‌دهد تا به دنبال سود و پاداش باشند و از عملکردهای ضعیف جلوگیری کنند.

اما سوال اینجاست: تفاوت تنظیم گر مناسب نسبت به تنظیم گر نامناسب در چیست؟

امیرحسین خالقی، پژوهشگر اقتصاد سیاسی و جعفر خیرخواهان، مترجم و پژوهشگر اقتصاد و علیرضا شکوهیان، پژوهشگر حقوق اقتصادی در یک میزگرد در اکوایران به بررسی این مسئله پرداخته‌اند.