سرجهازی دولت در صادرات غیرنفتی
در دهه ۶۰ و زمان جنگ ایران و عراق دولت برای مدیریت تجارت خارجی و تعادل ارزی قیمت دلار را ثابت و پیمان سپاری ارزی رو هم برای صادرکنندهها برقرار کرد.
در آن دوره صادرکننده با دولت قرارداد میبست که ارز صادراتی را طبق قرارداد به کشور برگرداند در غیر آن صورت باید خسارت می داد این سیاست در دهه هشتاد و با اجرای یکسان سازی نرخ ارز برداشته شد.
در دهه بعدی و در سال ۱۳۹۷، بعد از خروج آمریکا از برجام ورود دلار نفتی به اقتصاد ایران کم شد و رفتاری مشابه دهه ۶۰ در دستور کار قرار گرفت. طبق این سیاست صادرکنندههای کالا و خدمات برای اینکه بتوانند از معافیتهای مالیاتی استفاده کنند، ملزم به رفع تعهد ارزی شدند.
این دستورالعمل روی کاغذ، خوب و بدون چالش بود اما وقتی پای مشکلات مراودات بانکی ایران با سایر کشورها به میان آمد، برگرداندن ارز صادراتی کار راحتی به نظر نمیرسد و مشکلات بسیاری را برای صادرکنندهها به وجود آورده است.
تیتر یک در اکوایران
پربینندهترینها
-
انفجار قیمت و سقوط معاملات در بازار مسکن / مستأجران به حاشیه رفتند
-
انقلاب در دندانپزشکی با روش نوین دانشمندان برای پرورش دندان در آزمایشگاه
-
خسارت احتمالی بندر شهید رجایی به تجارت
-
اسماعیل بقایی: کنار گذاشتن اروپاییها از مذاکرات، انتخاب خودشان بود
-
مذاکره با شیطان بزرگ؛ توافق غیرمنتظره در عصر تشدید تنشها؟
-
مذاکراتی زمانبرتر و دشوارتر از خوشبینی های اولیه؛ بزرگترین اختلاف بر سر توافق تهران و ترامپ
-
گزارش دقیق حادثه بندر شهید رجایی منتشر میشود
-
واکنش ترامپ به بازگرداندن کریمه به اوکراین
-
نحوه محاسبه قبوض برق مشترکان اعلام شد