در روزهای دشوار جنگ ۱۲ روزه، صنایع غذایی و به‌ویژه صنایع لبنی کشور توانستند تولید را متوقف نکنند؛ هرچند در پشت صحنه با چالش‌های بزرگی روبه‌رو بودند. اما پرسش اصلی این است: آیا دولت برای حمایت از این صنعت، اقدام عملی مشخصی انجام داده است؟

به گزارش اکوایران، در میانه روزهای دشوار جنگ ۱۲ روزه، صنایع غذایی و به ویژه صنایع لبنی کشور توانستند با وجود همه فشارها، جریان تولید و تأمین را بدون وقفه ادامه دهند. پیش از این هم اعلام شده بود که حتی در همان اوج بحران، بعضی از  قیمت‌ها کاهش پیدا کرده   و در عمل، با وجود افزایش نرخ مصوب چربی شیر، تغییر محسوسی در قیمت نهایی محصولات ایجاد نشد.

آن‌طور که فعالان این صنعت می‌گویند، افزایش ۱۰ درصدی قیمت در خرداد هم بیشتر ناشی از بالا رفتن قیمت شیر خام بوده و حتی همان هم کمتر از حد انتظار رشد کرد. 

در این میان، چالش‌هایی مانند تأمین انرژی و سوخت کارخانه‌ها، مشکلات حمل‌ونقل و لجستیک و ورود کالا از بنادر مطرح بود که صنعت لبنیات کوشید با پیش‌بینی و مدیریت آن‌ها، از آسیب جدی به زنجیره تولید جلوگیری کند.

همه این روایت‌ها اما پرسش‌های تازه‌ای را پیش روی ما می‌گذارد ، با توجه به جنگ ۱۲ روزه اخیر، مهم‌ترین دغدغه صنایع غذایی در تأمین زنجیره تولید چه بود؟  تاکنون دولت چه اقدام عملی مشخصی برای اجرای بسته حمایتی از صنایع غذایی انجام داده است؟

امیر یوسفی ، نایب رئیس کمیسیون صنایع غذایی اتاق ایران، در گفت‌وگویی با« اکوایران» با اشاره به وضعیت ۱۲ روز اخیر اظهار داشت: از آنجایی مخاطب اصلی‌  صنایع غذایی مردم هستند، تلاش شد  تا زنجیره تأمین مواد غذایی با مشکلی مواجه نشود. 

 در موضوع  صنعت غذا ، کارخانجات یه روند تولیدی دارند که هیچ  تغییری در روند آنها ایجاد نشد اما مشکل تامین برق همچنان یکی از مسائلی بود  که باعث  شد  تا در برنامه ریزی ها دست نهادهای مسئول بسته بماند   مورد بعدی هم واردات برخی از کالاهای اساسی و نهاده ها بود که  عمدتا از بنادر جنوبی ترخیص می شدند  اما  در این  مدت تلاش  شد تا  از بنادر فعال و امن  دیگری مانند  بندر امیر آباد  که آسیب کمتری دیده بودند واردات انجام شود. بحث حمل  و نقل و  لجستیک هم از موضوعات دیگری  بود که با مدیریت  انجام شد . 

یکی از مشکلاتی که در این ایام  نگران  آن بودیم  موضوع تامین  قطعات یدکی  ماشین‌آلات حمل‌ونقل در این مدت  بود  که  عمدتاً از اروپا تأمین می‌شود و با توجه به محدودیت‌های پروازی، دسترسی به این قطعات با مشکلاتی مواجه شده بود . به گفته این عضو کمیسیون، وزارت جهاد کشاورزی و دستگاه‌های مرتبط باید برنامه‌ریزی‌های دقیق‌تری برای پایدارسازی مسیر تأمین انجام دهند.

وی در ادامه به اختیاراتی که طبق ماده ۱۲۷ قانون اساسی به استانداران داد اشاره کرد و گفت: این اختیارات می‌تواند در شرایط فعلی کمک‌کننده باشد تا موانع در استان‌ها سریع‌تر رفع شود. اما تأکید کرد که بانک مرکزی باید در تخصیص ارز عملکرد بهتری داشته باشد.

نایب رئیس  کمیسیون صنایع غذایی اتاق ایران در خصوص مشکلات تولیدکنندگان در تأمین ارز توضیح داد: بسیاری از تولیدکنندگان برای تأمین کالاهای مورد نیاز خود دچار مشکل شده‌اند و خواستار تصمیم‌گیری سریع بانک مرکزی برای رفع این مشکلات هستند. وی همچنین سیاست‌های انقباضی دولت را عامل فشار بر تولیدکنندگان دانست و نمونه‌ای از افزایش ناگهانی قیمت برق برای تولیدکنندگان را ذکر کرد که بدون هماهنگی قبلی اعمال شده است.

وی افزود: در بخش کشاورزی نیز مشکلاتی از جمله افزایش دو برابری کرایه حمل‌ونقل وجود دارد که باعث شده هزینه‌ها از ارزش محصول پیشی بگیرد و کشاورزان دچار زیان شوند. به گفته او، این مسائل نیازمند تصمیمات اصلاحی و حمایتی دولت است.

در خصوص بسته حمایتی دولت برای صنایع غذایی نیز این عضو کمیسیون گفت: تاکنون اقدام عملی صورت نگرفته و خواستار تسریع در اجرای آن شد. وی افزود که وزارتخانه‌ها نباید تنها به کاهش قیمت مصرف‌کننده توجه کنند، بلکه باید از تولیدکنندگان و کشاورزان نیز حمایت کنند.

وی درباره عملکرد کمیسیون صنایع غذایی در ۱۲ روز اخیر بیان کرد:  با وجود مشکلات، کمیسیون پیگیر موضوعاتی مانند تأمین گندم، واردات کالاهای اساسی و کنترل بازار بوده است. همچنین پیشنهاد داده شده است در صورت کمبود کالا، اجازه افزایش قیمت ۱۰ تا ۱۵ درصدی داده شود تا فشار بر تولیدکنندگان کمتر شود.

در پایان، این عضو کمیسیون صنایع غذایی اتاق ایران  تأکید کرد: حل مشکلات کشور نیازمند همکاری تمامی قوا، بانک‌ها و بخش خصوصی است و دولت نباید به تنهایی مسئولیت همه امور را بر عهده گیرد.