اسدپور فیلترینگ و جلوگیری از دسترسی جامعه به برخی امکانات فضای مجازی را به عنوان اختلالی در مشاهده پذیری جامعه عنوان و اظهار کرد: با فیلترینگ به مثابه یک مسکنی عمل می‌کنیم که به‌جای اینکه بدانیم مشکل کجاست، تنها اثر درد را از بین می‌بریم. فهمیدن اینکه مشکل کجاست نیاز به شفافیت و آزادی عمل کاربران در فضای مجازی دارد که درکشور این امر محدود شده و قدرت پیش‌بینی را کاهش داده است.

او افزود: اکثر مردم از فیلترشکن استفاده می‌کنند و مشکلی که فیلترینگ برای حاکمیت و همچنین کسب‌وکارها ایجاد کرده این است که دیگر تشخیص مراجعه‌های مردم به بیزینس‌های مختلف دنیا برای ما امکان‌پذیر نیست، در واقع با فیلترینگ، کاربران را وارد کانال رمزی کرده‌ایم که دیگر خودمان هم نمی‌دانیم که تقاضای آنها در چه زمینه‌ای است، فقط می‌دانیم که میزان مصرف اینترنت بین‌المللی افزایش یافته، اینکه به سمت چه محتوایی رفته دیگر مشخص نیست.

اسدپور تصریح کرد: با فیلترینگ چشم خودمان را کور کردیم برای اینکه یک مساله دیگر اتفاق نیفتد. فساد در فضای مجازی کمتر از یک درصد است و تمام کشورهای دنیا هم به دنبال کاهش این فساد هستند، اما ما ۹۹ درصد مردم را مجازات و ناراضی می‌کنیم و در نهایت آن یک درصد هم کار خود را انجام می‌دهند. اگر ما با پلتفرم‌ها تعامل کنیم مساله بهتر حل می‌شود.