قرار بود قطعات‌سازان علاوه بر تامین قطعات مورد نیاز خطوط تولید شرکت‌های خودروساز، برنامه‌ریزی برای صادرات را نیز در دستور کار قرار دهند.

صادرات ۸ میلیارد دلاری در افق ۱۴۰۴ دیده شده بود و اگر این اتفاق عملیاتی می‌شد، صعنت قطعه ایران در مسیر صنعت قطعه ترکیه حرکت می‌کرد.