به گزارش اکوایران، جمعه شکاف بزرگی میان جاه طلبی های روسیه و واقعیت ها را آشکار کرد. در حالی که پوتین میزبان مراسم الحالق چهار منطقه اوکراین در تالار سنت جورج کرملین بود، نیروهایش در یکی از شهرهای استراتژیک در همان منطقه ای که ادعای حاکمیت بر آنها را دارد، متحمل هزینه های سنگینی شدند.

اقدامی مضحک

از همین رو آنگونه که سی ان ان نوشته، امضای سند الحاق در شرایط کنونی که بخشی از زاپروژیا و خرسون در دستان اوکراین است، به باور گروهی از ناظران مضحک به نظر می رسید. با این همه مسکو رسما اعلام کرده که با الحاق مناطق چهارگانه، این چهار سرزمین عملا بخشی از قلمروی روسیه خواهند بود؛ گزاره ای که می تواند معادلات جنگ اوکراین را پیچیده تر کند. چرا که با الحاق این چهار منطقه، روس ها برای حراست از بخش هایی که امروز به فدراسیون ملحق شده اند در موضع تدافعی قرار خواهد گرفت.

در شرایط کنونی زلنسکی روز جمعه و همزمان با مراسم الحاق خواهان پیوستن سریع اوکراین به ناتو شد؛ عبارتی که ناظران آن را گامی دراماتیک توسط رئیس جمهوری اوکراین قلمداد کردند. فعلا مشخص نیست که ناتو از این واکنش استقبال خواهند کرد یا نه؟ با این همه فعلا ناتو و کشورهای غربی و همچنین دبیر کل سازمان ملل تلاش پوتین برای ضمیمه کردن مناطق اوکراین را به چالش کشیدند. ناتو پوتین را به تحریک تشدید تنش متهم کرد. بایدن الحاق این چهار سرزمین را نقض قوانین بین الملل خواند و گفت، تصمیم پوتین فاقد مشروعیت است.

موقعیت استراتژیک پرچالش روسیه

براساس تصاویری که در اختیار سی ان ان قرار گرفته، نیروهای اوکراینی کنترل مناطق روستایی دونتسک در اطراف شهر مورد مناقشه لیمان را در دست دارند. در اسویاتوهیرسک نیز نظامیان روس با چالش جدی روبرو هستند چرا که ااوکراینی ها به پیشرفت های نظامی برجسته ای در این جغرافیا دست یافتد. فعلا اوکراین بر مرکز راه آهن لیمان متمرکز است؛ منطقه ای که روسیه به شدت از آن دفاع می کند چرا که این نقشی استراتژیک برای کنترل کامل لوهانکسک دارد.

حال آنگونه که سی ان ان نوشته تحرکات اوکراین بار دیگر می تواند موقعیت استراتژیک پرچالش روسیه را برجسته کند. این کشور برای به دست آوردن این مکان سخت می جنگد و تلاش دارد تا زمانی که با غیر ممکن ها روبرو شود، خود را سازماندهی کند.با این همه آنگونه کارشناسان می گویند روزهای سرنوشت لیمان روشن می شود؛ منطقه ای که برای کنترل منطقه ای کلیدی لوهانسک بسیار با اهمیت است.

تلاش برای تغییر واقعیت

نارضایتی پوتین از غرب و همزمان درخواست کرملین برای برقراری آتش بس و بازگشت به میز مذاکره تا حدودی نشان می دهد که مسئله الحاق در پس زمینه نظامی بسیار بدی رخ داده است. فعلا اوکراین و متحدان غربی اش درخواست های روسیه برای توسل به راه کار های دیپلماتیک را رد کرده اند و به سابقه بد و فرصت سازی مسکو برای تجدید قوا در میدان جنگ اشاره دارند.

در میدان نبرد هم پیشرفت های روشمند اوکراینی ها بیانگر واقعیت سرد و در عین حال تلخی برای کرملین است که تصور دارد می تواند با توسل به اراده خود واقعیت را آنگونه که می خواهد تعریف کند دیمیتری پسکوف، سخنگوی کرملین روز جمعه گفت که بخش هایی از لوهانسک و دونتسک که در اختیار روس ها قرار ندارند باید آزاد شوند. این عبارات نشان می دهد مسکو به درستی نمی داند تحولات میدان جنگ به کدام سو می رود.

روزهای پرالتهاب

صحبت از شکاف میان واقعیت و تخلیل در مسکو بیش از هر زمان دیگر برجسته است. روسیه حملاتش به مواضع اوکراین را با توسل به حداکثر نظامیان خود ادامه می دهد تا بتواند تخیلش را عملی کند.غافل از آن که نظامیان روس با ارتش در حال مدرن شدن اوکراینی ها روبرو هستند؛ ارتشی مجهز به سلاح های قدرتمند که به تاکتیک هایی دقیق متوسل اند.

فعلا غرب از این که روسیه در صورت متحمل شدن شکست های سنگین به سلاح هسته ای و نامتعارف در اوکراین متوسل شود هراس دارد. به همین دلیل روزهای پیش رو به اندازه کافی ملتهب هستند. با این همه یک واقعیت را نمی توان انکار کرد و آن این است که در آینده شاهد شکافی جدی میان روسیه که می خواهد باشد و آنچه برایش در حال رخ دادن است، خواهیم بود؛ شکافی که معمولا با ترس و لفاظی های تهدید آمیز در عرصه جهانی پر شده است.