تنها چیز قطعی در سال 2023 عدم قطعیت است!

به گزارش اکوایران، هم‌زمان که جهان به انتهای ربع اول قرن بیست و یکم نزدیک می‌شود، چشم انداز جهانی بیش از هر زمان دیگری در دهه‌های اخیر بی‌ثبات و نامطمئن است. هم‌زمان که آشفتگی در بازارهای جهانی ادامه دارد سال 2023 نوید این را می‌دهد که یکی از چالش‌برانگیزترین سال‌های دهه‌های اخیر باشد. به نوشته نشنال‌اینترست، اگرچه روند افزایش تورم ممکن است تحت کنترل درآمده باشد، اما هم‌چنان به طور استثنایی بالاست و به طور اجتناب‌ناپذیری با رکود جهانی همراه شده است. سوال اصلی این است که این رکود تا چه حد طولانی و شدید خواهد بود.

می توان گفت بریتانیا در حال حاضر در رکود است. برای ایالات متحده، رکود اقتصادی به احتمال زیاد کوتاه‌تر و ملایم‌تر از اروپا خواهد بود که نزدیکی جغرافیایی و وابستگی انرژی، آن را در معرض مستقیم درگیری اوکراین قرار داده است. زمانی که چین در سال 2023 یاد بگیرد که چطور با کووید زندگی کند، اقتصاد این کشور دوباره احیا خواهد شد. با این حال، این سوال باقی می‌ماند که کی و چطور خواهند توانست این ویروس را مدیریت کنند. علاوه بر این، افزایش تقاضا برای اقتصاد چین پس از کنترل همه‌گیری ممکن است منجر به افزایش تورم برای اقتصادهای غربی شود.

بدهی‌های انباشته در بازارهای نوظهور تا حد زیادی در حال خارج شدن از کنترل هستند. سال 2023 خطر ورشکستگی ناشی از بدهی در یک سری از دولت‌ها به ویژه در آفریقا را در خود دارد، مگر اینکه یک تلاش هماهنگ و موثر برای بازسازی این اقتصادها آغاز شود. درست قبل از پایان سال 2022، غنا در آخرین لحظه به یک قرارداد کمک مالی با صندوق بین‌المللی پول دست یافت. سایرین نیز احتمالاً در سال 2023 این مسیر را دنبال خواهند کرد.

در حوزه ژئوپلیتیک، واقعیت تاسف‌بار این است که بدترین وضعیت در اوکراین در هفته‌ها و ماه‌های آینده در راه است. به طور خاص، روسیه پس از جذب بیش از 200 هزار سرباز جدید در ماه‌های پایانی سال 2022، برای یک حمله بزرگ در نیمه اول سال 2023 آماده می شود. چشم‌اندازی برای آتش‌بس در آینده قابل پیش‌بینی وجود ندارد و دو طرف اعتماد، انگیزه و اراده لازم برای مذاکره جدی در این برهه زمانی را ندارند.

برای ولادیمیر پوتین، رهبر روسیه، این درگیری یک مسئله وجودی است و او متعهد است که هر آنچه که نیروهایش برای پیروزی در اوکراین به آن نیاز دارند را فراهم کند. علاوه بر این، پوتین احساس می‌کند که زمان به نفع اوست و می‌تواند جنگ را به‌طور نامحدود ادامه دهد. او به دنبال آن است که در طول زمان هم‌بستگی سیاسی غرب و صبر عمومی را نسبت به جنگ اوکراین از بین ببرد. با این حال، روحیه ضعیف سربازان روسیه و عدم دسترسی به منابع، چالش‌های جدی در راه پوتین برای رسیدن به پیروزی ایجاد می‌کند.

ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین، در سفر اخیر خود به واشنگتن، بسیاری از آن‌چه را که برای سال 2023 به دنبال آن بود، از جمله سامانه پیشرفته دفاع موشکی پاتریوت، تضمین کرد. ایالات متحده به‌عنوان حامی اصلی نظامی اوکراین، به 100 میلیارد دلار کمک در سال اول جنگ متعهد شده است. با این حال، اعضای مجلس‌نمایندگانی که به تازگی تحت کنترل جمهوری‌خواهان در آمده است، هیچ "چک سفید امضا" دیگری برای اوکراین در نظر نگرفته‌اند. اگرچه کمک‌های مالی ایالات متحده در سال 2023 متوقف نخواهند شد، اما احتمالاً کاهش می‌یابند و قبل از پرداخت مورد بررسی بیشتری قرار می‌گیرند.

در سال 2023، تنش‌های ایالات متحده و چین به‌طور خطرناکی بالا خواهد ماند، به ‌ویژه بر سر تایوان و دریای چین جنوبی که موضوع آن‌ها عموماً ادعاهای دریایی و اختلافات ارضی است،. اگرچه هر دو طرف می‌خواهند از رویارویی مستقیم اجتناب کنند، اما ادامه کشمکش در حاشیه می‌تواند منجر به یک اتفاق ناگوار با عواقب ناخواسته شود.

اصطکاک اخیر بر فراز دریای چین جنوبی بین هواپیمای آمریکایی و چینی - که فقط چند متر از هم فاصله داشتند - می‌توانست جرقه درگیری نظامی‌ای باشد که مسیر تاریخ را تغییر دهد. این حادثه، و حوادث مشابه گذشته، ضرورت نیاز به یک خط ارتباطی مؤثرتر بین ایالات متحده و چین را نشان می‌دهد، مشابه آن‌چه که ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی در طول جنگ سرد داشتند.

به وقوع پیوستن تهدید‌های پیاپی حمله چین به تایوان در سال 2023 بسیار بعید است. در حال حاضر، چین توانایی یک تهاجم موفق به تایوان را ندارد. به علاوه، پیامدهای اقتصادی آن برای چین و جهان فاجعه بار خواهند بود. تهاجم ناموفق روسیه به اوکراین درس‌های ارزشمندی داشت. قدرت‌های غرب شاید آن‌طور که رهبران چین قبلاً گمان می‌کردند، دچار تفرقه یا در حال افول سریع نباشند.

اگر شی جین‌پینگ، رهبر چین، احساس کند که توسط ایالات متحده تحت فشار است یا اگر تغییر سیاسی به سمت استقلال تایوان مسیر برگشت‌ناپذیری پیش بگیرد، احتمالاً به جای حمله نظامی، تنها تایوان را محاصره می‌کند. ادامه سفرهای رهبران سیاسی آمریکا به تایوان، مانند سفر نانسی پلوسی در آگوست 2022، می تواند برای چین بهانه‌ای برای محاصره تایوان فراهم کند.

انتخابات ریاست‌جمهوری تایوان در سال 2024 در صورت افزایش درخواست برای استقلال، می‌تواند یک بحران بالقوه باشد. به طور کلی، رهبران ایالات متحده و چین باید به طور منظم‌تری تعامل داشته باشند و روابط را به طور مؤثرتری مدیریت کنند. انجام ندادن این کار عواقب ناگواری در سطح جهانی خواهد داشت.

سال 2022 سالی بود که ویروس کرونا تا حد زیادی تحت کنترل قرار گرفت. در سال 2023، این امکان وجود دارد که چین با عدم شفافیت درباره‌ی شیوع مجدد کرونا در کشورش که ناشی از توقف ناگهانی سیاست کووید-صفر است، این پیشرفت را متوقف کند. تهدید ظهور یک سویه مقاوم به واکسن‌ها جدی است.

در تلاش برای حفظ ظاهر و قدرت، رهبری حزب کمونیست همان رفتار غیرمسئولانه‌ای را از خود نشان می دهد که در زمان شیوع اولیه کووید در اوایل سال 2020 انجام داد. این حزب در حال حاضر با شکست خود در کنترل بیماری همه‌گیر اعتبار زیادی را در داخل کشور از دست داده است.

در جبهه ژئوپلیتیک، دیگر مسئله جدی که همچنان ثبات جهانی را در سال 2023 تهدید می‌کند، چالش‌های مداوم و رویارویی‌های خطرناک در خلیج فارس است. علاوه بر این، مرزهای شکننده هند با پاکستان و چین - هر سه کشور مجهز به سلاح هسته‌ای - کانون‌های بی‌ثباتی هستند که درگیری‌های جزئی می‌تواند هر لحظه به درگیری‌های نظامی جدی منجر شود.

سال 2023 همچنین شاهد نفوذ روزافزون قدرت‌های رده میانی خواهد بود که ژئوپلیتیک را در سطح منطقه ای با پیامدهای جهانی شکل می دهند. به ویژه، عربستان سعودی و توانایی آن در تعیین قیمت جهانی انرژی و توانایی ترکیه برای تأثیرگذاری بر جنگ اوکراین.