به گزارش اکوایران، در دیدار وزیران انرژی اوپک‌پلاس، اکثر کشورهای گروه توافق کردند کاهش تولید نفت را که قبلاً توافق شده بود، تا پایان سال ۲۰۲۴ حفظ کنند. امارات متحده عربی مجوز افزایش تولید نفت را گرفت؛ اما عربستان سعودی، مهم‌ترین عضو اوپک اعلام کرد که به تنهایی و از ماه ژوئن تولید خود را به میزان ۱۰ درصد یا یک میلیون بشکه در روز کاهش خواهد داد.

به نوشته پایگاه ویک، اوپک و متحدانش به رهبری روسیه تقریباً همیشه همگام با هم تولید را افزایش داده و کاهش می‌دهند و از نشست‌های رسمی خود برای تعیین برنامه‌هایی که از قبل روی آن‌ها توافق شده بود، استفاده می‌کنند؛ اما آخر هفته گذشته شاهد یکی از جنجالی‌ترین جلسات سال‌های اخیر بودیم. شاهزاده عبدالعزیز بن سلمان - وزیر انرژی عربستان سعودی - خواهان کاهش همه‌جانبه برای افزایش قیمت نفت بود؛ اما سایر اعضا، بویژه آفریقایی‌ها، به شدت مقاومت کردند.

تصمیم غافلگیرکننده عربستان سعودی برای کاهش یک‌طرفه یک میلیون بشکه، قیمت نفت را کمی افزایش داد که می‌تواند منجر به افزایش قیمت گاز در تابستان امسال شود؛ اما از آنجا که سعودی‌ها نفت کمتری خواهند فروخت، افزایش متوسط قیمت باعث می‌شود این پادشاهی درآمد کمتری داشته باشد. چه چیزی پشت این کاهش تولید وجود دارد؟

زمانی که سعودی‌ها کاهش تولید اوپک پلاس را در ماه اکتبر و بار دیگر در آوریل مطرح کردند، رسماً یک تودهنی به بایدن بود که شخصاً از محمد بن سلمان خواسته بود تا در بحبوحه تورم افسارگسیخته، تولید را افزایش دهد؛ اما اکنون به نظر می‌رسد که آنها فقط به پول نیاز دارند.

درآمد نفت، دوسوم درآمد عربستان سعودی را تشکیل می‌دهد و قیمت‌های جهانی هنوز کمی پایین‌تر از آن چیزی است که ریاض برای متعادل‌کردن بودجه‌اش نیاز دارد و بسیار کمتر از بودجه کافی برای پروژه‌های عظیمی است که در قلب برنامه چشم‌انداز ۲۰۳۰ قرار دارند.

ولیعهد در تلاش است تا درآمدهای عربستان را متنوع کند؛ اما سرمایه‌گذاری خارجی در حدی که ریاض می‌خواهد، نزدیک نیست. در حالی که پروژه‌های بزرگ چشم‌انداز ۲۰۳۰ بن سلمان وارد فاز ساخت‌وساز می‌شود، نیاز زیادی به پول نقد وجود دارد.

به گزارش وال‌استریت ژورنال، شاهزاده عبدالعزیز - برادر ناتنی بن سلمان - اخیراً در مورد تنبیه فروشندگان استقراضی وال‌استریت که شرط‌بندی‌های آن‌ها علیه قیمت نفت می‌تواند قیمت‌ها را کاهش بدهد سخن گفته بود. دیوید شپرد در پایگاه فایننشال تایمز نوشت: «برخی تحلیلگران کاهش تولید یک‌جانبه عبدالعزیز را تا حدی ناشی از ناراحتی او از عدم تطابق پایه‌های اساسی بازار که اوپک می‌تواند بر آنها تأثیر بگذارد و احساسات معامله‌گران که جانوری سرسخت است، ناشی می‌شود. همچنین کارگزاری جفریز می‌گوید که تصمیم به ادامه کاهش تولید ماه جولای، احتمالاً برای ممانعت از قراردادهای فروش آتی اتخاذ شده است.»

خاویر بلاس در بلومبرگ نوشت که کنار گذاشتن قانون «همه برای یک، یک برای همه» اوپک، برای سعودی‌ها یک استراتژی «با پاداش زیاد اما بسیار پرخطر» است و در حال حاضر، به نظر نمی‌رسد که این استراتژی نتیجه دهد. اگر کاهش یک‌جانبه عبدالعزیز به بازار که به لطف افزایش فصلی تقاضا تنگ‌تر شده، شوک وارد کند و قیمت‌ها به محدوده ۹۰ تا ۱۰۰ دلاری که سعودی‌ها ترجیح می‌دهند جهش می‌کند، این استراتژی نتیجه خواهد داد. اما با نگاه بدبینانه، جلسه اوپک طبق خواست عربستان سعودی پیش نرفت و عبدالعزیز عملاً مجبور به کاهش یک‌جانبه شد.

دیوید فیکلینگ در بلومبرگ نوشت که همان‌طور که عبدالعزیز به خوبی می‌داند، عربستان سعودی در سال ۱۹۸۰ این استراتژی «کاهش مذبوحانه تولید نفت برای متعادل‌سازی بازار» را آزمایش کرد. این برای کاهش تغییرات آب‌وهوایی عالی بود اما برای سعودی‌ها وحشتناک بود. تلاش‌های سرسختانه ریاض برای به دوش کشیدن کل بازار جهانی نفت با یک واژگونی بزرگ در دهه ۸۰ به پایان رسید و سعودی‌ها قیمت‌ها را کاهش دادند و آزادانه به سمت جهانی تشنه، نفت پمپاژ کردند.

فیکلینگ افزود که جهان اکنون به اندازه آن زمان تشنه نبوده و اگر محدودیت فعلی سعودی‌ها دوباره با یک تغییر مسیر دیگر به پایان برسد، این انتقال سریع انرژی عربستان را با یک سؤال نگران‌کننده مواجه خواهد کرد. شاید این بار و زمانی که سعودی‌ها شیرهای نفت را باز کنند، دنیا دیگر چیزی را که آنها عرضه می‌کنند را نخواهد؟