به گزارش اکوایران، نشریه آتلانتیک نوشت: لحظه ای که اوکراینی ها شکست را تجربه کنند، همه چیز تغییر خواهد کرد. در چند ماه گذشته، ناظران غربی عبارت بن بست در جنگ اوکراین را کنار گذاشته اند، گویی حمله روسیه به اوکراین درگیر سکون کسل کننده و دائمی است. اما حقیقت آن است که میدان جنگ پویا است. خط مقدم دائما در حال تغییر است و تغییرات، چه مادی و چه روانی، به نفع روسیه آغاز شده است. اوکراینی ها مانند یک سال پیش شجاع هستند و به همان اندازه مبتکر. پهپادهای این کشور اخیراً به یک انبار گاز روسیه در نزدیکی سنت پترزبورگ، صدها مایل دورتر از اوکراین، در میان اهداف دیگر حمله کردند. اوکراین بدون داشتن نیروی دریایی قدرتمند، بسیاری از ناوگان روسیه مستقر در دریای سیاه را از سواحل خود دور کرده. نظامیان اوکراینی حتی  روی زمین، در مناطق جنوبی و شرقی کشورشان، مهمات را جیره بندی می کنند. آنها هرگز موشک و گلوله‌ کافی نداشته‌اند و اکنون در معرض خطر کمبود مهمات برای ادامه جنگ هستند.

متحدی غیر قابل اعتماد

به نوشته اقتصادنیوز، اگر خط مقدم برای اوکراین به طور چشمگیری به عقب برگردد، خشونت هولناک موجی از شوک دراروپا ایجاد می کند. اشغال سرزمین‌های بیشتر توسط روسیه به معنای آن چیزی است که در دو سال گذشته رخ داده: اتاق‌های شکنجه، دستگیری‌های تصادفی و هزاران کودک ربوده شده. اما یک موج شوک عمیق تر و گسترده تر موجب می شود تصورها در باب ایالات متحده هم تغییر کند، در چنین شرایطی آمریکا نه تنها یک متحد غیرقابل اعتماد جلوه می کند، بلکه متحدی می شود بدون عزم و اراده، یک بازیگر احمق برخلاف اتحادیه اروپا که بیش از آمریکایی‌ها برای اوکراین پول هزینه می‌کند، اما هنوز نمی‌توانند سلاح‌های زیادی تولید کند. با این حال امروز ایالات متحده در صدد توقف ارائه کمک های نظامی است اما نه به این دلیل که رویکرد کاخ سفید تغییر کرده است.

آتلانتیک در ادامه یادداشت خود آورد، پایان قریب الوقوع ارائه کمک های آمریکا به اوکراین یک تصمیم سیاسی نیست. به مدت دو سال، دولت بایدن با موفقیت رهبری یک ائتلاف بین‌المللی را برعهده داشت تا کمک نظامی به اوکراین ارسال شود. مقامات جلسات منظمی تشکیل دادند، با متحدان مشورت کردند و از سراسر جهان حمایت نظامی دریافت کردند. اکثریت در ایالات متحده نیز حامی اوکراین هستند. حتی گفته می شود که سنا قوانین خود را در این باره آماده اجرا کرده است. اما اکنون، به دلایلی که درک آن برای خارجی‌ها غیرممکن است، اقلیتی از اعضای جمهوری‌خواه کنگره، به واسطه بخشی از تضادهای سیاسی، برای متوقف کردن کمک ها خیز برداشته اند و ممکن است موفق شوند.

1

فرصت طلبی به سبک ترامپ

بسیاری از انتخاب های بد این لحظه را رقم زد. تصمیم کوین مک کارتی، رئیس سابق مجلس نمایندگان در تابستان گذشته برای حذف اوکراین از لایحه بودجه بزرگتر، اولین گام بود.اما ایده عجیب پیوند دادن کمک های اوکراین به تغییرات بحث برانگیز در قانون مهاجرت و سیاست مرزی ایالات متحده، گام دوم. همزمان آرای رای‌دهندگان در آیووا و نیوهمپشایر دونالد ترامپ را در مسیری به ظاهر غیرقابل توقف برای نامزدی جمهوری‌خواهان جهت کسب عنوان ریاست‌جمهوری قرار داد. تماس‌های تلفنی ترامپ با سناتورهای جمهوری‌خواه که به آنها می‌گفت قانون اوکراین/مرز را بکشند، ناگهان اهمیت پیدا کرد. انگیزه های او آشکارا خودخواهانه است: ترامپ می خواهد مرز ایالات متحده و مکزیک آشفته باقی بماند تا بتواند از این موضوع در مبارزات انتخاباتی خود استفاده کند. او نمی‌خواهد بایدن از هیچ راه‌حل یا پیشرفتی سود ببرد. ترامپ اهمیتی نمی دهد که مهمات اوکراین تمام شود.

برای دنیای خارج، هیچ یک از منطق پشت این تصمیمات منطقی نیست. تنها چیزی که آنها می‌توانند ببینند این است که نظام سیاسی آمریکا توسط یک جناح رادیکال و طرفدار روسیه به رهبری ترامپ ربوده و ناکارآمد شده است.آمریکایی ها با رها کردن اوکراین به دلیل ناتوانی سیاسی در حقیقت با مرگ اوکراینی‌های بیشتر و ویرانی بیشتر موافقت خواهند کرد. اینگونه آمریکا، میلیون ها اروپایی را متقاعد خواهد کرد که غیر قابل اعتماد است. این کشور همزمان برای روسیه و چین نیز پیامی ارسال کرده و این باور را تقویت می کند که ایالات متحده یک قدرت رو به انحطاط است. کمتر از یک سال پیش، زمانی که بایدن سفر غیرمنتظره خود را به کیف انجام داد، ایالات متحده اعتماد و اتحاد را به عنوان رهبر ائتلاف احیا کرد. حالا، ناگهان، معادلات تغییر کرده است.