ایده تدوین قوانین بازنشستگی در ایران به دوران مشروطیت باز می‌گردد. اولین مجلس شورای ملی در سال ۱۲۸۷ «قانون وظایف» را به تصویب رساند و از آن زمان، کارمندان دولت مشمول پرداخت حقوق بازنشستگی و وظیفه شدند.

یکی از مسائل چالش‌برانگیز قوانین بازنشستگی در ایران بحث سن بازنشستگان بود.