به گزارش اکوایران، معادله بازگشت ایرانیان به وطن هرچند پرونده‌ای است که از سال‌های ابتدایی پس از انقلاب در فضای سیاسی و عمومی کشور باز مانده، اما اخیرا پس از مرگ سیدابراهیم نبوی، روزنامه‌نگار و طنزپرداز ایرانی ابعاد وسیع‌تری پیدا کرد.

به گزارش روزنامه اعتماد، پس از انقلاب سال 57 دامنه وسیعی از فعالان سیاسی، کارآفرینان، هنرمندان، خوانندگان، روزنامه‌نگاران و... از ایران خارج شده و راهی دیار غربت شدند. این روند ادامه داشت تا اینکه در سال‌های ابتدایی آغاز رهبری آیت‌الله خامنه‌ای در اواخر دهه 60، فرمان عفو فراگیری برای بازگشت ایرانیان خارج از کشور صادر شد.

بسیاری از ایرانیان با همین فرمان عفو توانستند به کشور بازگردند و فعالیت‌های خود را در وطن آغاز کنند. این روند اما طی سال‌های بعد دگرگون شد و نگاه‌های امنیتی به مقوله ایرانیان خارج از کشور مسلط شد.

این روزنامه افزوده است: در حال حاضر جای خالی یک آیین نامه و میثاق نامه جامع که سران سه قوه آن را تایید، تضمین و امضا کرده باشند، احساس می‌شود. مسعود پزشکیان رییس‌جمهور هم در روزهای پیش از انتخابات و هم در روزهای پس از انتخاب به عنوان رییس‌جمهور بر ضرورت حل مساله ایرانیان خارج از کشور صحه گذاشته است.

رئیس عدلیه هم در سال 99 خواستار حل این معضل شد و خلأ قانونی در این زمینه را یادآور شد. بعید است رئیس مجلس هم مخالفتی با حل این معضل دیرینه داشته باشد. برخی شنیده‌های اعتماد هم حاکی از آن است که بزرگان کشور موافقت خود را با تدوین این میثاقنامه و حل مساله ایرانیان خارج از کشور اعلام کرده‌اند.

نامه 35 روزنامه‌نگار به رئیس‌جمهوری

در همین راستا، امروز 35 روزنامه‌نگار نیز در نامه‌ای به مسعود پزشکیان، رئیس جمهوری از او درخواست کردند شرایط بازگشت روزنامه‌نگاران و افرادی را که همچنان دل در گروی ایران دارند و معتقد به تمامیت ارضی هستند و در سال‌های اخیر نیز با براندازان و بیگانگان همراه نشده‌اند، فراهم کند. متن این نامه به این شرح است:  

آگاهی دارید که طی سال‌های گذشته بسیاری از شهروندان ایرانی به دلایل گوناگون مدنی و سیاسی، و در شرایطی ناخواسته، خود را ناگزیر از مهاجرت یافته و به‌رغم میل باطنی دور از وطن و در کشوری دیگر اقامت گزیدند. بسیاری از آنان دل در گرو میهن داشته و در عین مواجهۀ انتقادی با آنچه در کشور می‌گذرد اما در گفتار و رفتار خود، همنوایی و همسویی با جریان‌ها یا دولت‌هایی نداشته‌اند که رویکردهای خشم‌آگینی مانند تحریم‌ها، یا مداخلۀ نظامی علیه ایران دنبال می‌کرده‌اند. آنان تمامیت ارضی را محترم داشته و عمدتاً به اصلاح امور تاکید ورزیده‌اند. زندگی در غربت برای این دسته از افراد رنج‌بار و پر مرارت است و آن‌گونه که از شواهد و قرائن آشکار است بسیاری از آنها تشنۀ بازگشت به میهن و ادامۀ زندگی در خانۀ پدری‌اند. اما بیم از عواقب احتمالی بازگشت را مانعی برای چنین اقدامی می‌دانند.

ما امضا کنندگان این نامه توجه جنابعالی را که با رای ملت و با تأکید بر وفاق ملی، مسئولیت خطیر ریاست جمهوری را پذیرفته‌اید، به این واقعیت جلب کرده و تقاضا داریم با همراهی ریاست محترم قوۀ قضائیه برای بازگشت ایرانیان بویژه نویسندگان، روزنامه‌نگاران و هنرمندان که دل در گرو میهن دارند و بیمناک از عوارض احتمالی بازگشت‌اند تمهیدات مقتضی را تدارک نمائید. خصوصاً در شرایط حساس کنونی کشور این اقدام گام مؤثری در حصول وفاق ملی و بهبود عزم عمومی برای مقابله با مشکلات و بحران‌ها خواهد بود.  

با آرزوی توفیق و سربلندی برای جنابعالی و ملت بزرگ ایران.

 

فروزان آصف ، زهرا ابراهیمی، افشین امیرشاهی، مهرداد احمدی‌شیخانی، محمد بلوری، بهروز بهزادی، مینو بدیعی، مسعود حیدری، هادی خانیکی ، جلال خوش چهره، مهرداد خدیر، مهدی رحمانیان، مجید رضائیان، محمد جواد روح ، علی رستمی، یونس شکرخواه، محمود شمس‌الواعظین، علی اصغر شفیعیان، شهریار شمس‌مستوفی، فریدون صدیقی، حجت طهماسبی، سیروس علینژاد، عباس عبدی، فریدون عموزاده خلیلی، سید فرید قاسمی، علی اکبر قاضی‌زاده، مهدی فرقانی، بهروز گرانپایه، بدرالسادات مفیدی، محمد مبین، اکبر منتجبی، محمد رضا مقیسه ، کامبیز نوروزی، بیژن نفیسی، مسعود هوشمند رضوی