چرا اپوزیسیون مدعی تقلب در انتخابات ونزوئلا شد؟

به گزارش اکوایران، حدود یک ساعت پس از اینکه مخالفان گفتند فقط به شمارش 30 درصد از آراء رسمی دسترسی داشته‌اند -سندی مهم برای بررسی نتایج انتخابات- و سازمان برگزار کنندۀ انتخابات ونزوئلا مانع انتقال نتایج به مرکز کل شده، الویس آموروسو، رئیس سازمان برگزار کنندۀ انتخابات و از طرفداران سرسخت مادورو، این نتایج را اعلام کرد: با 80 درصد از آراء مأخوذه و مشارکت 59 درصدی، نیکولاس مادورو با 5،150،092 (20/51 درصد) برنده شد؛ و ادموندو گونزالز اوراتیا را با 4،455،978 رأی (2/44 درصد) در جایگاه دوم اعلام کرد.

به نوشته رائول استالک در کاراکاس کرونیکلز، همچنین آموروسو بابت تأخیر عذرخواهی کرد. اگرچه نظام انتخابات ونزوئلا تا حد زیادی کارآمد است، سازمان برگزار کنندۀ انتخابات تا نیمه شب برای اعلام نتایج صبر کرد. آموروسو گفت این تأخیر به دلیل نوعی خرابکاری بود و از دادستان کل مادورو خواست تحقیقاتی در این زمینه انجام دهد. دادستان تارک ویلیام ساب پیش‌تر گفته بود ساعت 11 صبح روز بعد کنفرانسی خبری خواهد داشت.

اول من صحبت می‌کنم ...

یک ساعت پس از این پیام، ماریا کورینا ماچادو و گونزالز اوراتیا با مطبوعات صحبت کردند. ماچادو گفت «اول من صحبت می‌کنم، ونزوئلا رئیس‌جمهور منتخب جدیدی به نام ادموندو گونزالز اوراتیا دارد. پیروزی بزرگی بود... ما بردیم.»

او ادامه داد «تاریخی بود. چهار رأی شماری سریع {روشی برای تأیید نتایج انتخابات} مطابق نتایج رأی‌پرسی هنگام خروج از مراکز رأی‌گیری بودند و حالا به جزئیات شمارش بیش از 40 از آراء دسترسی داریم که این مسئله را تأیید می‌کنند. ادموندو گونزالز اوراتیا با 70% آراء در برابر مادورو با 30% آراء برنده شد. این بزرگ‌ترین اختلاف رأی در تاریخ انتخابات ریاست‌جمهوری ونزوئلا است.»

ماچادو در ادامه گفت «تمام جامعۀ بین المللی می‌داند چه اتفاقی افتاد اما از همه مهم‌تر، ونزوئلایی‌ها می‌دانند. ... اعضای پلن ریپابلیکا، شهروندان نظامی، هم می‌دانند ... .»

ماچادو از مردم خواست فشار بیاورند تا همۀ جزئیات رأی‌شماری چاپ شوند و گفت آنان باید به پایگاه‌های رأی‌گیری بروند و شاهد باشند.

گونزالز اوراتیا موافقت کرد و گفت «تا زمانی که به ارادۀ ونزوئلایی‌ها احترام گذاشته شود، مبارزه‌مان ادامه می‌یابد.» وقتی از او پرسیدند آیا از مردم می‌خواهد به خیابان بیایند، گفت نه، چنین خواسته‌ای ندارند و این یک جنبش مسالمت‌آمیز است.

بعضی واکنش‌های بین المللی: بلافاصله پس از اعلام رسمی نتایج، آنتونی بلینکن طی پیامی خواهان بازشماری آراء شد. گابریل بوریچ، رئیس‌جمهور شیلی، نتایج را زیر سؤال برد و دولت کاستا ریکا با لحنی تند گفت آنچه در ونزوئلا اتفاق افتاده، تقلب است. از آن سو، نیکاراگوئه، کوبا و بولیوی به مادورو تبریک گفتند.

از دو هفته پیش که به کاراکاس رسیدم، اجماع جامعۀ تجاری و افراد دیپلماتیک این بود که فارغ از نتیجۀ انتخابات، ونزوئلا به روزهای تاریک 2017 تا 2019 بازنخواهد گشت. «این کشور تغییر کرده است.» و من موافقم که این کشور تغییر کرده است، موضع جامعۀ جهانی نسبت به آن هم همینطور. اما تنها راهی که ونزوئلا می‌تواند در وضعیتی که آرامش و بهبود نسبی اقتصاد را ممکن کرده‌اند، با آرامش به پیش برود (یا حتی حرکت با آرامشش را ادامه دهد) جلوگیری از خشونت سیاسی است -که به برد شناسایی شدۀ گونزالز اوراتیا یا برد مشروع و نامحتمل مادورو بستگی دارد. و در حالی که ممکن است چاویسمو روی خشونت سیاسی گذشته برای مهار مردم حساب بکشد، حقیقت این است که رأی دهندگانی که پشت سر ماچادو و گونزالز اوراتیا جمع شده‌اند شاید غیرقابل پیش‌بینی‌تر از برآوردهای دولت باشند.

دولت مادورو، که در گذشته در استراتژی‌هایش برای حفظ قدرت منظم و قاطع بوده، در مدیریت کارزار ریاست‌جمهوری اپوزیسیون عملکرد خوبی نداشته است. بعید نیست که بعد از انتخابات هم چنین رفتاری ادامه یابد. 

ما از ابتدای پوشش این کارزار می‌دانستیم که روز انتخابات ریاست‌جمهوری پایان کار نخواهد بود و این روز، صرفاً وضعیت روز بعد را مشخص می‌کند. خب، وضعیت مشخص است. و حالا شروع می‌شود.