اشتباه بزرگ محاسباتی و نقابی که از چهره مادورو افتاد

به گزارش اکوایران، مدتهاست که نسخه خوشرو و مهربان نیکلاس مادورو که تلاش کرد جهان را در آستانه انتخابات ریاست جمهوری ونزوئلا مجذوب کند، از بین رفته است. مردی که هفته گذشته در کاخ میرافلورس روی صحنه رفت خسته و عصبانی بود.

این که او چقدر درباره قدرت اپوزیسیون اشتباه محاسباتی کرد، به طور کامل برای جهان به نمایش گذاشته شد.

مشت‌هایی که دوباره گره شد

به نوشته بلومبرگ، اعتراضات علیه آنچه بسیاری می‌گویند پیروزی متقلبانه مادورو است، پایتخت کاراکاس را در بر گرفت، در حالی که دولت شروع به دستگیری ونزوئلایی‌ها در شدیدترین سرکوب حکومت 11 ساله او کرده بود. رقیب او، ماریا کورینا ماچادوی همیشه محبوب، و حزبش گزارش دقیق‌تری از نتایج رای‌گیری نسبت به دولت در گذشته منتشر کردند که نشان می‌داد نامزد آنها، ادموندو گونزالس، با قاطعیت پیروز شده است. در بین حتی نزدیکترین متحدان مادورو در خارج از کشور فشار برای به اشتراک گذاشتن نتایج انتخابات افزایش یافته است. چشم‌انداز رفع تحریم‌ها و همین طور مشروعیت اندکی که برای او باقی مانده بود، ناپدید شده است.

بنابراین، مادورو در اولین کنفرانس مطبوعاتی بین‌المللی خود پس از تقریباً دو سال، فریاد زد. او فریاد زد. دستانش را تکان داد. مشت‌هایش را گره کرد. او به خبرنگاران گفت: «اگر دلی برایتان باقی مانده، به قلبتان رجوع کنید». در نیم ساعت بعد، صحبتش شدت گرفت و صدایش بلندتر شد، تا اینکه فریاد زد.اوگفت: «بر برنامه خود مبنی بر آوردن جنگ به ونزوئلا اصرار نکنید، همان کاری که با افغانستان انجام دادید. شما مسئول جنگ و مرگ در افغانستان و عراق و در لیبی هستید، شما رسانه‌‌های بین‌المللی.»

با ناامیدی که حتی از دژهای دیرینه چاویسمو، برند سوسیالیسم ونزوئلا، فوران می‌کرد، مادورو می‌دانست که کنترل خود را از دست داده است.

شاید در تلاش برای به دست آوردن مجدد کنترل، رئیس جمهور ونزوئلا خشم خود را علیه مخالفان و حامیان آن افزایش داده است. مادورو گفته ماچادو و گونزالس «باید پشت میله‌های زندان باشند.» او پیش از این 2000 معترض را دستگیر کرده و قول داده که آنها را به مدت 30 سال به زندان‌های امنیتی بفرستد، همان حکمی که برای قاتلان صادر شده است. به گفته اتحادیه روزنامه‌نگاران کشور، حداقل 14 کارمند رسانه اخراج شده‌اند.

اشتباه محاسباتی بزرگ مادورو

رایان برگ، مدیر برنامه آمریکا در مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی در واشنگتن گفت: «مادورو اشتباه محاسباتی بزرگی کرده است. او برای اینکه در قدرت بماند، کشور را به سمت نیکاراگوئه که یک کشور پلیسی کامل است، سوق داده است.»

شدت دادن به سرکوب در ونزوئلا آینده مردم و بهبود اقتصادی آن را به خطر می‌اندازد. اگرچه مادورو توانسته اقتصاد را از بدترین روزهای تورم و کمبود خارج کند، اما وضعیت سیاسی کنونی می‌تواند شرکت‌ها و سرمایه‌گذارانی را که اخیراً قراردادهای نفتی با ونزوئلا منعقد کرده‌اند، حداقل در حال حاضر مجبور به توقف کند. و با توجه به اینکه دورنمای کاهش تحریم‌ها تقریباً از بین رفته است، این فعالیت برای افزایش تولید نفت به منظور افزایش صادرات و پول نقد دلار برای درآمد ضروری است.

برگ گفت مادورو اکنون باید متوجه شده باشد که «قدرت رژیم و بقای رژیم دو مفهوم مجزا هستند. می‌توان اولی را نداشت و دومی را داشت.»

تقلب در روز روشن

مرجع انتخاباتی ونزوئلا پیروزی مادورو را روز جمعه تایید کرد، بخشی از تلاش دولت او برای استفاده از نهادهای تحت کنترل رژیم برای مشروعیت بخشیدن به موضع خود در برابر ادعاهای تقلب. آنها می‌گویند که او 51.95 درصد آرا را به دست آورده است، در حالی که مخالفان بیش از 80 درصد از جدول آرا را منتشر کرده‌اند که نشان می‌دهد گونزالس نزدیک به 70 درصد آرا را دریافت کرده است. خورخه رودریگز، قانونگذار ارشد این کشور گفت که جدول مخالفان نادرست است و با استانداردهای قانونی مطابقت ندارد.

ماریا گومز 46 ساله، یک منشی ساکن محله فقیرنشین پتار گفت: «این که تصور کنید رای شما دزدیده شده یک چیز است. این یک احتمال بود. اما دیدن دزدی در مقابل چشمان ما چیز کاملاً متفاوت دیگری است.»

گومز گفت امیدوار است جامعه بین‌المللی بتواند به مادورو کمک کند تا «به خود بیاید.»

گزینه‌های تمام شده

با این حال، واقعیت این است که ایالات متحده در حال حاضر گزینه‌های خود را در مورد مادورو تمام کرده است. او از سال‌ها تحریم صنعت نفت، قلب اقتصاد ونزوئلا جان سالم به در برده است. این کشور وعده داد که در ازای برگزاری انتخابات عادلانه و آزاد، تحریم‌ها را لغو کند. اما اگر قرار بود این توافق، ونزوئلا را به سمت دموکراسی سوق دهد، اکنون به وضوح برعکس آن را محقق کرده است.

در حال حاضر، روزهای کاراکاس پس از اعتراضات در اوایل هفته، دوباره به حالت عادی بازگشته است. خواربارفروشی‌ها و داروخانه‌ها بازگشایی شدند. رستوران‌ها و بارها نیز، اگرچه برخی از آنها با ساعات محدودی کار می‌‌کنند.

اما در شب، خیابان‌ها خالی و دلهره‌آور است. مردم در خانه‌های خود محبوس می‌مانند و از گروه‌هایی از مردان که برخی با لباس‌های متحدالشکل و برخی دیگر لباس غیرنظامی به تن دارند که در خیابان‌ها گشت‌زنی می‌کنند، می‌ترسند.

علی‌رغم تلاش‌های دولت برای ترساندن حامیان مخالفان، هزاران نفر در فراخوانی برای تجمع صبح شنبه در امتداد خیابان اصلی کاراکاس شرقی شرکت کردند.

خوزه مارکز، 55 ساله، یک اقتصاددان بازنشسته که با خواهر و برادرش در پتار زندگی می‌کند، گفت: «طلسم شکسته است. مردم متوجه شده‌اند که در مقابل چشمانشان فریب خورده‌اند. من فقط می‌بینم که افراط گرایی در راه است.»

ماچادو که فقط دو روز قبل گفته بود از ترس جان خود مخفی شده است، با حضور در تظاهرات هواداران خود را غافلگیر و تشویق کرد. درست قبل از آن، دولت تلاش کرد تا کامیونی را که قرار بود بلندگوهای تظاهرات را حمل کند، توقیف کند و یک رهبر دیگر مخالفان را برای مدت کوتاهی بازداشت کرد.

آنچه بعدا رخ می‌دهد بیشتر به مادورو بستگی دارد. ماچادو و گونزالس هر دو در خطر دستگیری قریب الوقوع هستند. گونزالس در جلسه دادگاه انتخاباتی روز جمعه به دلیل دلایل حقوقی و سیاسی حاضر نشد و در تظاهرات روز شنبه نیز شرکت نکرد. شب قبل هر دو بیانیه و فیلمی از مکان نامعلومی صادر کردند.

مادورو روز جمعه تاکید کرد که تظاهرات هفته گذشته مسالمت آمیز نبوده و به موارد آتش زدن ساختمان‌های عمومی از جمله مدارس اشاره کرد. او مدعی شد که مخالفان در حال برنامه‌ریزی حمله با نارنجک در فاصله دو مایلی از راهپیمایی روز شنبه بودند. هر دو بهانه‌های معقولی برای نگه داشتن نیروهای امنیتی در خیابان هستند.

یک چیز واضح است: مادورو پس از طرد شدن توسط مردم خود و بار دیگر جامعه بین المللی، آماده است تا کارها را به گونه‌ای دیگر انجام دهد.

مادورو روز چهارشنبه در سخنرانی خود برای رسانه‌های بین‌المللی گفت که می‌خواهد آرمان‌هایی را که مربی‌اش، هوگو چاوز فقید مطرح کرده است، ادامه دهد. او هشدار داد: «اما اگر امپریالیسم آمریکای شمالی و فاشیست‌های جنایتکار ما را مجبور کنند، تردید نخواهم کرد تا مردم را به انقلابی جدید با ویژگی‌های دیگر دعوت کنم.»

برگ گفت: «اگر مادورو می‌خواهد کنترل کامل جامعه ونزوئلا را مانند نیکاراگوئه به دست آورد، هنوز راه دارد. به نظر می‌رسد این مسیری است که او در پیش گرفته است.»