به گزارش اکوایران، پرسش واقعی که مطرح است این است که رئیس‌جمهوری که هنجارشکنی‌های بسیاری کرده، چگونه با کشوری که تقریباً نیم قرن با آمریکا خصومت داشته، برخورد خواهد کرد.

بر اساس گزارش فرنس24، یکی از دیپلمات‌های غربی که به دلیل حساسیت موضوع نخواست نامش فاش شود، گفت: «در دولت ترامپ در مورد جمهوری اسلامی ایران تناقض‌های زیادی وجود دارد. دیر یا زود این وضعیت باید به نقطه تعیین‌کننده‌ای برسد.»

ترامپ در هفتم مارس اعلام کرد که نامه‌ای به آیت‌الله سید علی خامنه‌ای نوشته و در آن پیشنهاد گفت‌وگو درباره برنامه‌ی هسته‌ای مورد مناقشه ایران را داده است و در عین حال، درباره احتمال اقدام نظامی نیز هشدار داد؛ تهدیدی که اسرائیل هم مطرح کرده است.

ترامپ که در دوره‌ نخست خود توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ را که توسط باراک اوباما به نتیجه رسیده بود، پاره کرد، با بازگشت به قدرت گفت که قصد دارد سیاست «فشار حداکثری» تحریم‌ها را از سر بگیرد، اما آشکارا اعلام کرد این کار را با اکراه و به احترام مشاوران تندرویش انجام می‌دهد.

استیو ویتکاف، دوست ترامپ که به‌سرعت به فرستاده‌ جهانی‌اش بدل شده، در گفت‌وگویی اخیر با تاکر کارلسن، مفسر محافظه‌کار و مخالف مداخله نظامی که در دوره اول ترامپ او را از حمله به ایران منصرف کرد، به امکان مصالحه با ایران اشاره کرد.

ویتکاف گفت ترامپ برنامه‌ای برای «راستی‌آزمایی» پیشنهاد داده تا نشان دهد جمهوری اسلامی ایران به دنبال سلاح هسته‌ای نیست؛ پیشنهادی که با توافق اوباما هم‌راستا است و مورد حمایت متحدان اروپایی قرار داشت.

مایک والتز، مشاور امنیت ملی ترامپ، به‌سرعت اعلام کرد که هدف همچنان «برچیدن کامل» برنامه‌ی هسته‌ای ایران است.

جمهوری اسلامی ایران اصرار دارد که به دنبال ساخت بمب هسته‌ای نیست، اما نهادهای اطلاعاتی آمریکا معتقدند اگر تصمیم بگیرد، می‌تواند به‌سرعت آن را تولید کند.

ترامپ در میان تندروها

علی واعظ، تحلیلگر گروه بین‌المللی بحران که از راه‌حل‌های صلح‌آمیز حمایت می‌کند، گفت خواسته‌ حداکثری مبنی بر پایان کامل برنامه‌ی هسته‌ای ایران، برای تهران قابل قبول نیست.

او گفت: «ایرانی‌ها هرگز با تهدید سر میز مذاکره نمی‌نشینند.»

واعظ افزود هم ویتکاف و هم شخص ترامپ «از نظر ایدئولوژیک با توافقی سودمند برای هر دو طرف مخالفتی ندارند»، اما به نظر می‌رسد هیچ‌کس دیگر در دولت با آن‌ها هم‌نظر نیست.

در حالی که ترامپ تصمیم‌گیرنده‌ اصلی است، به نظر نمی‌رسد تمرکز زیادی بر ایران داشته باشد و ویتکاف نیز به گفته‌ علی واعظ درگیر پرونده‌های مختلفی از جمله مذاکرات مربوط به غزه و اوکراین است و وقت کافی ندارد.

الکس وطن‌خواه، عضو ارشد اندیشکده‌ مؤسسه خاورمیانه، دیدگاه خوش‌بینانه‌تری نسبت به دیپلماسی دارد. او گفت جمهوری اسلامی ایران حتی ممکن است به توافقی از نوع مورد علاقه‌ ترامپ فکر کند، مثلاً توافقی که بر اساس آن پس از سال‌ها تحریم، محصولات آمریکایی بخرد.

وطن‌خواه گفت: «اگر ایران عاقل باشد، از این فرصت استفاده می‌کند و می‌گوید: خب، این یک رئیس‌جمهور آمریکاست که واقعاً آن‌قدرها هم درگیر این مسئله نیست.»

او افزود: «ترامپ فقط می‌خواهد بتواند بگوید توافقی بهتر از توافق اوباما در سال ۲۰۱۵ به دست آورده است.»

بازی برای خریدن وقت؟

اقدام ترامپ برای گفت‌وگو در حالی انجام می‌شود که اسرائیل دو متحد اصلی جمهوری اسلامی ایران، حماس و حزب‌الله لبنان را به شدت تضعیف کرده است.

همچنین، بشار اسد، اصلی‌ترین متحد منطقه‌ای ایران، در دسامبر گذشته پس از حمله‌ مخالفان مسلح سقوط کرد.

ترامپ در روزهای اخیر حملات گسترده‌ای را علیه حوثی‌ها در یمن آغاز کرده است.

در عین حال چشم‌انداز حمله‌ نظامی اسرائیل، همچنان بر فضای دیپلماسی سایه انداخته است.

اسرائیل تلاش کرده با کشورهای عرب حوزه‌ خلیج فارس برای مقابله با جمهوری اسلامی ایران متحد شود، هرچند حمله‌ مجدد اسرائیل به غزه ممکن است این اتحاد احتمالی را به خطر بیندازد.

بهنام بن‌طالب‌لو، عضو ارشد بنیاد محافظه‌کار دفاع از دموکراسی‌ها، گفت: «تهدید نظامی جدی از سوی آمریکا و اسرائیل، ابزار مهمی در مواجهه با برنامه‌ هسته‌ای ایران است و می‌تواند در رسیدن به توافقی قوی نقش کلیدی ایفا کند.»

او افزود: «در دولت آمریکا درک بالایی از این موضوع وجود دارد که تهران تلاش دارد زمان بخرد و روند را به تأخیر بیندازد، و اگر قرار است دیپلماسی راه‌حل باشد، باید شاخص‌های واقعی و مشخصی تعریف شود.»