اگر چند کشور معدود تازه استقلال‌یافته شوروی سابق که به طور تاریخی اهل ورزش هستند و کشورهای فقیر و با اقتصاد کوچکی چون «کنیا»، «جاماییکا» و «اتیوپی» که به طور ژنتیکی استعداد رشته پرمدالِ دوومیدانی را دارند کنار بگذاریم، «رتبه ۳۰ کشور برتر در المپیک» با

«رتبه اقتصادی آنها» همبستگی معناداری دارد.

در نمودار فوق تولید ناخالص داخلی بر پایه برابری قدرت خرید (بانک جهانی) در کنار مجموع مدال‌های المپیک ریو ۲۰۱۶ رسم شده است.

درآمد بیشتر در یک اقتصاد، باعث می‌شود، یک کشور امکانات بیشتری برای «استعدادیابی»، «احداث ورزشگاه‌ها»، «برقراری اردوها و کمپ‌های آماده‌سازی داخلی و خارجی» و «به کارگیری مربیان کارآزموده داخلی و خارجی» داشته باشد.