او در بخشی از این نشست تاکید کرد که چگونه می‌توان گفت‌وگوهای اجتماعی در نظام برنامه‌ریزی شهری را نهادی کرد؟ 

او در ادامه از آسیب‌هایی که به نظام برنامه‌ریزی شهری وارد شده است، گفت: «شیوه غلطی است که برنامه یا طرح توسعه شهری تهیه می‌کنیم و بعدا ملاحظات اجتماعی هم به شکل پیوست به آن اضافه می‌کنیم، این اساسا نگاهی است که به برنامه‌ریزی شهری و توسعه شهری آسیب زده است.» 

او معتقد است که اگر پذیریم که شهر یک پدیده اجتماعی فضایی است، بحث اجتماعی شدن به سادگی می‌تواند ادامه پیدا کند. کاظمیان می گوید که هدف برنامه‌ریزی شهری، شهریت است. 

او در این گفت‌وگو شهری بودن را توضیح می‌دهد. معاون وزیر راه و شهرسازی در این قسمت از الزامات و تنگناهای مطالعات اجتماعی در برنامه ریزی شهری می‌گوید.