آمارهای بانک مرکزی نشان میدهد حجم بدهیهای خارجی ایران در دولت سیزدهم، به پایینترین مقدار خود در 25 سال گذشته رسیدهاست.
میزان رشد این متغیر در دولتهای مختلف با درآمدهای نفتی و سیاستهای بینالمللی کشور رابطه ملموسی داشتهاست. از زمان آغاز تحریمها و محدود شدن روابط بانکی ایران با جهان، بدهی خارجی ایران کاهش چشمگیری داشتهاست و با وجود عقد برجام نتوانسته به سطح قبل از تحریمها بازگردد.
اختلاف نظرات درباره فواید و ضررهای این متغیر اقتصادی زیاد است. عدهای آن را ضامن توسعه کشور و جایگزین کسری بودجه دولت میدانند و عدهای دیگر اعتقاد دارند افزایش حجم این بدهیها اقتصاد ایران را نسبت به شوکهای جهانی آسیبپذیرتر میکند. حال این سوال مطرح میشود که آیا کاهش بدهیهای خارجی از دستاوردهای دولت سیزدهم است یا خیر؟
