به گزارش اکوایران، دونالد ترامپ که در سال ۲۰۱۶ با شعار "اول آمریکا" وارد کاخ سفید شد، به سرعت سیاست‌های خود را در قبال ایران با خروج از برجام و اعمال تحریم‌های سختگیرانه آغاز کرد. ترامپ بر این باور بود که توافق هسته‌ای ایران (برجام) برای آمریکا سودمند نیست و آن را یک توافق ناکارآمد و ضعف‌زا می‌دانست. رویکرد او در سیاست خارجی بر مبنای اصل "اول آمریکا" بود که بر کاهش وابستگی آمریکا به توافقات بین‌المللی و افزایش تمرکز بر منافع داخلی کشور تأکید داشت.

اما در تاریخ ۵ مهر ۱۴۰۳، ترامپ در یکی از سخنرانی‌هایش از لزوم آغاز مذاکرات مجدد با ایران سخن گفت و تهدیدات ناشی از دستیابی ایران به تسلیحات هسته‌ای را دلیل این ضرورت عنوان کرد. او تأکید داشت که در صورت عدم دستیابی به یک توافق جدید با ایران، ممکن است تبعات سنگینی در سطح بین‌المللی و منطقه‌ای به دنبال داشته باشد. این تغییر در موضع ترامپ در حالی صورت گرفت که در دوره اول ریاست‌جمهوری‌اش، او به شدت از برجام فاصله گرفت و در سیاست فشار حداکثری علیه ایران متمرکز شد.

با این تحولات، این سوال به ذهن می‌آید که تفاوت ترامپ ۲۰۱۶ و ترامپ ۲۰۲۵ برای ایران چه خواهد بود؟ سئوالی که هادی خسروشاهین پژوهشگر حوزه بین الملل در مصاحبه با اکو ایران، به آن پاسخ داده است.

به گفته او به نظر می‌رسد که ترامپ نتیجه تغییرات اجتماعی و سیاسی در جامعه آمریکاست که موجب شکل‌گیری گفتمان جدیدی در سیاست خارجی این کشور شده است. این گفتمان به شدت با رویکردهای محافظه‌کارانه سنتی و لیبرال‌های دموکرات که سیاست خارجی آمریکا را بر پایه همکاری‌های بین‌المللی و گسترش روابط اقتصادی و سیاسی استوار می‌دیدند، متفاوت است. در حقیقت، روندی که ترامپ را در سال ۲۰۱۶ به قدرت رساند، همچنان ادامه دارد و بخش‌های قابل توجهی از گروه‌های اجتماعی و طبقات اقتصادی در آمریکا احساس می‌کنند که سیاست‌های گذشته به ضرر آنها بوده و هزینه‌های سنگینی را بر دوش آنها گذاشته است.

در این شرایط، ترامپ و تیم او همواره بر لزوم پرهیز از درگیری‌های نظامی و اجتناب از ورود به جنگ‌های بی‌پایان تأکید می‌کنند. این موضع‌گیری به طور خاص در سیاست‌های ترامپ در قبال ایران دیده می‌شود که همواره بر ضرورت پایان دادن به "جنگ‌های بی‌پایان" در خاورمیانه تأکید داشته است. ترامپ با چنین رویکردی در تلاش است تا توجه و منابع آمریکا را بیشتر به مسائل داخلی و رقابت با قدرت‌های بزرگ اقتصادی نظیر چین معطوف کند.

بنابراین، با توجه به این تغییرات و تحولات اجتماعی-اقتصادی در آمریکا، می‌توان انتظار داشت که ترامپ در دوره دوم ریاست‌جمهوری‌اش سیاست‌های جدیدی را در قبال ایران اتخاذ کند. این سیاست‌ها ممکن است نه تنها به بازگشت به مذاکرات هسته‌ای منجر شود، بلکه احتمالاً به توافقات جدید و متفاوتی در سطح منطقه‌ای و بین‌المللی نیز بیانجامد.

خبر مرتبط
«فشار حداکثری» برمی‌گردد؟
«فشار حداکثری» برمی‌گردد؟

دونالد ترامپ امروز به عنوان چهل و هفتمین رییس جمهور آمریکا انتخاب شد. این انتخاب چه اثری روی تحولات مربوط به ایران در عرصه بین‌المللی خواهد داشت؟