وضعیت بیکاری در روستاها چطور است؟

بیکاری در روستا معنی ندارد؛ این جمله شاید برای یک روستایی بیکار اغراق آمیز باشد اما مقایسه آمار رسمی از بازار کار در کل کشور و سنجش وضعیت شغلی شهرنشینان و روستائیان حکایت جالبی را روایت می کند.

سه آماری که پرکاری جوان روستانشین را نسبت به جوان شهرنشین نشان می دهد نرخ مشارکت، نرخ بیکاری و نرخ اشتغال است.

در ادبیات اقتصادی نرخ مشارکت یعنی مجموع افراد شاغل و بیکار. در تعریف کوتاه اگر نرخ مشارکت افزایش یابد یعنی تمایل برای ورود به بازار کار بالا رفته و در مقابل اگر این نرخ کاهشی باشد نشانه بی‌رغبتی برای اشتغال در جوان است.

حال آمارها از وضعیت بازار کار جوانان روستایی و شهری از آخرین گزارش بازار کار در تابستان چه می گویند؟

۳ نشانه بهبود اشتغال روستایی

نرخ مشارکت در کل کشور ۴۱.۸ درصد است؛ این نرخ در مناطق شهری کمتر از ۴۱ درصد اما در مناطق روستایی نزدیک به ۴۵ درصد است؛ اولین نشانه مهم و البته مثبت برای بازار کار. این یعنی امید به اشتغال در جوانان روستایی به مراتب بالاتر از کل کشور است.

نشانه دوم اما نرخ اشتغال است. نرخ اشتغال در روستاها هم پیشتاز است. 

این نرخ که در شهرها حدود ۸۹.۵ درصد و در کل کشور ۹۰.۵ درصد است، در مناطق روستایی  به ۹۳.۷ درصد می رسد.

و نرخ بیکاری به عنوان نشانه سوم شانس بیشتر جوانان روستایی برای کاریابی را روایت می کند. 

نرخ بیکاری در بین جوانان ۱۸ تا ۳۵ سال در کل کشو ۱۶.۹ درصد، در مناطق شهری ۱۸.۶ درصد و در روستاییان ۱۱.۵ درصد است. 

برایند آمارها نشان می دهد روستاییان هم انگیزه بیشتری برای ورود به بازار کار دارند و هم زودتر وارد بازار کار می شوند که البته ساختار اقتصادی و اجتماعی روستاها هم بر این مسئله موثر است. در مقابل امید به جذب در بازار کار در مناطق شهری پایین است.