ضد‌حمله اوکراین در چندین جبهه مختلف؛ ضعف در پشتیبانی هوایی کار دست کی‌یف می‌دهد؟

به گزارش اکوایران، ضد حمله اوکراین علیه نیروهای روسیه تا کنون شتابی را که برخی ناظرانِ خوشبین انتظار آن را داشتند کسب نکرده است. تا اینجای کار به نظر می‌رسد که حملات فعلی پیش درآمدی برای یک اقدام گسترده‌تر باشد.

به گفته سی‌ان‌ان، عملیات‌های تهاجمی اوکراین تا کنون دستاوردهای محدودی در مناطق جنوبی نظیر زاپوریژیا داشته است، جایی که عبور از دفاع چندلایه روسیه سخت‌تر از پیش‌بینی‌ها بوده است. این منطقه به عنوان یک هدف کلیدی برای اوکراین در نظر گرفته می‌شود، چرا که کیف می‌تواند با تصرف آن، کریدور زمینی که به روسیه اجازه دسترسی به شبه‌جزیره کریمه و دونتسک شرقی را می‌دهد قطع کند.

جنگ در چند جبهه

اما هم‌زمان نشانه‌هایی وجود دارد که اوکراین به دنبال تلاش‌های پراکنده‌تر است و قصد دارد از آسیب‌پذیری‌های نیروهای روسیه در اطراف باخموت و دیگر مناطق شرقی کشور استفاده کند.

اوکراینی‌ها به جای استفاده از یک نیروی عمده و متمرکز کردن گردان‌های تازه تأسیس خود در یک جبهه، سعی دارند نیروهای روسی را در جهت‌های مختلف به دنبال خود بکشانند و با نقاط ضعف آن‌ها آشنا شوند.

روز پنجشنبه، میخایلو پودولیاک، مشاور رئیس دفتر ولودیمیر زلنسکی، گفت که هدف اول کیف این است که تا آنجا که ممکن است واحدهای سربازان وظیفه روسی را از بین ببرند و «فشار روانی بر ارتش روسیه را افزایش دهند». او گفت: «در عین حال، واحدهای اوکراینی در حال آزمون و خطا هستند تا ببینند کدام مناطق ضعیف‌تر هستند».

این شامل عملیات‌های جدید در اطراف باخموت است تا نیروهای روسی را مجبور کند واحدهای بیشتری به این شهر بفرستند. روز جمعه الکساندر سیرسکی، فرمانده نیروی زمینی اوکراین گفت: «روس‌ها همچنان در حال انتقال آماده ترین نیروهای خود به سمت باخموت هستند.»

ضد حمله اوکراین حداقل در 4 جبهه در جریان است

شاید تعجب‌ آورتر این باشد که اوکراینی‌ها در نزدیکی شهر دونتسک و در جنوب، نزدیک شهر ولهدار دست بالایی دارند، بخش‌هایی از جبهه که برای مدت‌ها منجمد بوده است. اوکراینی‌ها این امتیاز را دارند که محل حملات خود را انتخاب کنند، در حالی که روس‌ها باید از تمام هزار کیلومتر خط مقدم جبهه دفاع کنند.

دفاع مستحکم

با این حال این هنوز یک تلاش هراس‌انگیز است؛ به طور خاص در جنوب، نیروهای اوکراینی باید یک حمله مستقیم علیه مواضع دفاعی عمیقاً آماده‌ی روسی ترتیب دهند، در حالی که به شدت از ضعف پشتیبانی هوایی رنج می‌برند. روس‌ها ماه‌ها فرصت داشته‌اند که دفاع خود را در این منطقه تقویت کنند. در چنین وضعیتی اوکراینی‌ها هیچ شانسی برای این نداشتند که مانند ضد حمله خود در خارکیف در ماه گذشته، یک پیشروی برق‌آسا داشته باشند.

با این حال مؤسسه مطالعات جنگ هشدار می‌دهد که برای نتیجه‌گیری خیلی زود است: «اوکراین هنوز اکثریت عمده‌ای از نیروهای خود را اعزام نکرده است و دفاع روسیه در تمام بخش‌های خط مقدم به طور یکسان قوی نیست.»

به نظر می‌رسد تا کنون رویکرد روسیه برای دفاع از خطوط خود در جنوب نسبتاً خوب عمل کرده است، به طوری که اوکراینی‌ها در حال از دست دادن تانک‌های مین پاک کن و سایر خودروهای زرهی هستند. داده‌های موجود نشان می‌دهد که روسیه با استفاده حجم بالایی از مهمات ضد تانک، در حال ضربه زدن به یگان‌های خط مقدم اوکراین است.

پشتیبانی هوایی

یکی از افسران اوکراینی با اذعان به این چالش‌ها نوشت: «در حالی که می‌توان موانع دفاعی دشمن را به طور موثر با استفاده از خودرو‌های مین پاک‌کن، بولدوزر و سایر تجهیزات مهندسی دور زد، انجام این کار با حضور پهپادها چالش برانگیز می شود، که دائماً در حال ارسال موقعیت ما به نیروهای توپخانه و هوایی دشمن هستند.»

او همچنین بر کمبود تجهیزات هوایی اوکراین تاکید کرد.: «پشتیبانی هوایی ما به شدت کم است». واحدهای اوکراینی در این منطقه مجبور به تطبیق دادن خود شده‌اند و اغلب به گروه‌های کوچکتری تقسیم می‌شوند که شناسایی آن‌ها دشوارتر باشد.

متیو اشمیت، دانشیار دانشگاه نیوهیون، می‌گوید: «اوکراینی‌ها باید سریع یاد بگیرند. آیا سربازانی هستند که ترفندهای مورد نیاز برای شکستن خطوط روسیه را یاد بگیرند تا بتوانند موج بعدی حمله را آموزش داده و رهبری کنند؟ این اثر یادگیری برای موفقیت در حمله اصلی بسیار مهم خواهد بود.»

یک فرمانده اوکراینی به سی‌ان‌ان گفت: «ما در حال پیشروی هستیم و دشمن را از مواضعشان بیرون می‌کنیم، نه به سرعتی که می‌خواهیم، اما باز هم جلو می‌رویم. در بعضی جاها، دشمن تا همین حالا هم دستپاچه شده و نیروهای ذخیره را به میدان می‌فرستد.»

اگر این حقیقت داشته باشد و به طور گسترده در نقاط دیگر تکرار شود، نیروهای روسیه ممکن است مجبور شوند به جهت‌های مختلف کشیده شوند تا بتوانند دفاعی منسجم را حفظ کنند.

البته روس‌ها در این 18 ماه درگیری، درس‌های سختی آموخته‌اند. وبلاگ نویسان نظامی روسیه که اغلب از عملکرد ارتش انتقاد می‌کنند، استفاده از قابلیت های جنگ الکترونیک را که ارتباطات و هدف گیری اوکراین را مختل کرده است، تحسین کرده‌اند.

نبرد پایانی؟

کهنه‌کارهای سیاست خارجی، ریچارد هاس و چارلز کوپچان معتقدند که «زمانی که ضد حمله اوکراین پایان یابد، کیف ممکن است بیشتر به مذاکراه برای صلح مایل باشد. اوکراینی‌ها در آن زمان می‌دانند که بهترین تلاش خود را در میدان کرده‌اند و با محدودیت‌های فزاینده‌ای هم از نظر نیروی انسانی و هم در کمک‌های خارجی مواجه‌اند.»

برخی دیگر می‌گویند اوکراین چاره‌ای ندارد جز اینکه یک ضربه بزرگ به کرملین بزند، مثلا کریمه را تصرف کند. در حالی که مخالفان این را یک خیال‌پردازی خطرناک می‌دانند، این گروه معقدند تنها چنین تحقیری است که می‌تواند مسکو را از یک دور دیگر از حملات تجاوزکارانه بازدارد. نتیجه‌گیری نهایی این است که این حمله، نبرد نهایی جنگ نیست.

دیمیترو کولبا، وزیر امور خارجه اوکراین، گفته است که اگر این ضد حمله در بیرون راندن نیروهای روسیه از سرزمین‌های اوکراینی موفق شود، «این آخرین نبرد خواهد بود. اگر نه، ادامه خواهد یافت. اگر منابع تسلیحاتی ما از طرف متحدان قطع شود، اوکراین تنها به سمت جنگ با شدت کمتر خواهد رفت.»