سرنوشت مزدوران واگنر چه خواهد شد؟ جانشین پریگوژین کیست؟

به گزارش اکوایران، پنتاگون از نزدیک به وضعیت خاورمیانه‌ای واگنر را دنبال می‌کند، زیرا پرسش‌هایی مهم پیرامون آینده آن وجود دارد.

در گزیده‌ای از جلسه توجیهی امنیتی این هفته، جارد زوبا، خبرنگار پنتاگون، به آینده نیروهای واگنر در خاورمیانه و شمال آفریقا پس از شورش کوتاه مدت این گروه نظامی خصوصی در روسیه می‌پردازد.

طبق آنچه در گزارش المانیتور آمده، ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، پس از سال‌ها انکار هرگونه ارتباط با واگنر، روز سه‌شنبه ادعا کرد که کرملین در طول سال گذشته نزدیک به یک میلیارد دلار از این گروه شبه‌نظامی مخفی حمایت مالی کرده است.

این یک اعتراف خیره‌کننده بود، و شاید دلیلش این بود که اکنون خودمختاری یوگنی پریگوژین، رئیس واگنر - که زمانی بزرگترین دارایی جنگ‌های نامنظم روسیه بود - به اشتباهی فاجعه‌بار تبدیل شده است.

پریگوژین مدعی شده است که کرملین برنامه‌ریزی کرده بود که کنترل نیروهای او را تا اول ژوئیه به دست گیرد.

 پوتین روز دوشنبه علناً به جنگجویان واگنر پیشنهاد پیوستن به ارتش، رفتن به خانه یا فرار به بلاروس را داد. کارشناسان و مقامات آمریکایی که گزارش‌گر المانیتور با آن‌ها صحبت کرده است، گمان می‌کنند که روزهای پریگوژین به پایان رسیده است.

اما سرنوشت مزدوران و دارایی‌های تجاری او در سراسر خاورمیانه و آفریقا کمتر روشن است. کرملین احتمالاً مایل نیست جای پای خود را در خارج از کشور تسلیم کند مگر اینکه لازم باشد.

آنتون مرداسوف، یکی از همکاران المانیتور، گزارش‌هایی را تأیید کرد که کرملین به مقامات ارشد سوریه، جمهوری آفریقای مرکزی، مالی و جاهای دیگر اطلاع داده که کنترل نیروهای واگنر را به دست خواهد گرفت.

با این حال، این گروه مزدور تنها سرمایه‌گذاری ارزشمند پریگوژین در خارج از کشور نیست، و کارشناسان می‌گویند که مشارکت در شبکه‌های حمایتی فراملی او چیزهای بیشتری را ثابت می‌کند، چیزهایی که بعید است در هر کشوری به راحتی آشکار شود.

به گزارش وال استریت ژورنال، سرگئی ورشینین، معاون وزیر امور خارجه روسیه در آخر هفته گذشته در سوریه با بشار اسد، رئیس جمهور روسیه در دمشق دیدار کرد تا بر اساس گزارش وال استریت ژورنال، اصرار داشته باشد که آنها اجازه نمی‌دهند پرسنل واگنر بدون مجوز رسمی از مسکو کشور را ترک کنند.

مقامات آمریکایی این هفته به المانیتور گفتند که همچنان شاهد تحرکات منظم در منطقه توسط پرسنل واگنر هستند که به پایگاه هوایی حمیمیم ارتش روسیه در سوریه به عنوان یک مرکز لجستیکی وابسته است. تاکنون هیچ سندی برای اثبات گزارش‌های محلی مبنی بر دستگیری مزدوران واگنر در شرق سوریه توسط نیروهای نظامی روسیه در بحبوحه شورش در کشور وجود نداشته است.

مرداسوف به المانیتور گفت: «در سوریه، ساختار واگنر بسیار پیچیده است و من مطمئن نیستم که ارتش یک شبه شروع به تغییر آن کند.» او افزود: «اطلاعات نظامی همیشه عملیات آنها را کنترل کرده است، من فکر می کنم، به هر طریقی، این کنترل باقی خواهد ماند.»

در لیبی، واگنر تا حدودی از خودمختاری بیشتری برخوردار است، اما ناکامی او در تصرف میادین نفتی این کشور آفریقای شمالی در جریان حمله خلیفه هیفتر در سال 2019 به طرابلس، جنگنده‌هایش را دائماً به پول نقد خارجی امارات و احتمالا مسکو وابسته کرده است.

این مساله گمانه‌زنی‌های واشنگتن را برانگیخته است که اقدامات کرملین، اگر به درستی اجرا نشود، می‌تواند هزاران سرباز روسی را که در قاره آفریقا به کار گرفته شده‌اند، از دست بدهد.

مارک میلی، ژنرال ارشد پنتاگون روز جمعه در باشگاه ملی مطبوعات به حضار یادآور شد: «مزدوران برای پول می‌جنگند.»

کریل سمنوف، کارشناس امور سیاسی و نظامی روسیه، گفت: «به احتمال زیاد، اکثر مناطق واگنر در آفریقا تحت کنترل وزارت دفاع قرار خواهد گرفت، اما این کار مدتی طول خواهد کشید.»

سمنوف گفت که نمی‌توان رد کرد که کرملین ممکن است گروه‌های نظامی خصوصی جایگزینی برای ایفای نقش واگنر ایجاد کند.

او گفت: «این مهم است، زیرا بعید است که همه جنگنده‌های برون‌مرزی از حقوقی که وزارت دفاع می‌تواند ارائه دهد، راضی باشند».

سمنوف یادآور شد: «به یاد بیاورید که وزارت دفاع قبلاً تجربه ایجاد گروه‌های نظامی خصوصی خود را دارد، به عنوان مثال Redut. و همچنین شرکت امنیتی RSB Group که اکنون وجود دارند و به طور قانونی فعال‌اند.

اما اینکه آیا افراد دست‌چین‌شده آتی همان نفوذی را خواهند داشت که پریگوژین را قادر ساخت که از طرف کرملین با رهبران آفریقایی قراردادهای مخاطره آمیز ژئوپلیتیکی مذاکره کند (مانند طرحی که اکنون احتمالاً از بین رفته است برای پایگاه دریایی روسیه در بندر سودان)، هنوز مشخص نیست.

در جنوب آفریقا، شبکه های شبه‌نظامی و تجاری پریگوژین حتی پیچیده‌تر از گزارش‌های درزیافته است.

کنترل معدن طلا و الماس در جمهوری آفریقای مرکزی به انتقال‌های مالی واگنر از طریق امارات متحده عربی کمک کرده است. 

یکی از مقامات نظامی ایالات متحده به المانیتور گفت که در سودان، واگنر از زمانی که کشور در آوریل به خشونت کشیده شد، حضور ناچیزی دارد. این درگیری، و اقدامات کرملین علیه پریگوژین، احتمالا طرح های گزارش‌شده او را در مسیر حمل الماس و طلا از طریق بندر دریای سرخ در حال حاضر بی‌اثر کرده است.

حتی اگر وزارت دفاع روسیه بتواند راه‌هایی برای تأمین مالی کافی جنگنده‌های پریگوژین در آفریقا بیابد، این سوال باقی می‌ماند که آیا رهبر دیگری می‌تواند آنها را کنار هم نگه دارد یا خیر.

مرداسوف خاطرنشان کرد: «واگنر کاری را انجام داد که ساختارهای رسمی نمی‌توانستند انجام دهند: عملیات در یک منطقه خاکستری با حضور دائمی و نه کوتاه مدت».

با این حال به نظر می رسد مشکلات مسکو در خارج از کشور از قبل شروع شده است. بنا بر گزارش‌ها، شب جمعه، یک حمله پهپادی به پایگاه اصلی واگنر در فرودگاه الخادم در شرق لیبی، نزدیک مرز مصر اصابت کرد.

هیچ طرفی مسئولیت این حمله را به عهده نگرفته است. اما این اولین حمله از این دست به مرکز لجستیکی این گروه در لیبی نیست.

یک سند محرمانه پنتاگون که توسط واشنگتن پست در ماه آوریل منتشر شد، فاش کرد که یک حمله پهپادی در ماه‌های گذشته، یک هواپیمای ترابری روسی را در الخادم منهدم کرد. اگر این همان چیزی است که این بار رخ داد، ممکن است تلاشی فرصت‌طلبانه برای قطع گره اصلی ترانزیت واگنر به آفریقا یا حداقل ارسال یک هشدار باشد.

سخنگوی فرماندهی آمریکا در آفریقا در اظهاراتی ایمیلی به المانیتور هرگونه دخالت در حادثه روز جمعه را رد کرد و گفت آخرین حمله پهپادی ارتش آمریکا در لیبی در سال 2019 انجام شد.

ژنرال پت رایدر، سخنگوی پنتاگون، گفت: «ما به همکاری با کشورهای آفریقایی، آنهایی که به دنبال حمایت ما هستند، برای رسیدگی به منافع مشترک، چالش‌های مشترک، مانند تروریسم، ادامه خواهیم داد. 

رایدر افزود: «و در جایی که آنها به دنبال کمک ما هستند، ما برای انجام این کار در دسترس خواهیم بود.»

«من نمی‌توانم بگویم که چرا یک کشور ممکن است بخواهد که یک سازمان جنایی فراملی را برای تامین امنیت خود استخدام کند. این چیزی است که هر کشوری در صورت ارتکاب باید برای آن پاسخگو باشد.»