صدای پای فاشیسم؛ راست افراطی اروپا را تسخیر می‌کند؟

به گزارش اکوایران، در حالی که اسپانیا برای انتخابات آماده می‌شود، برخی از سیاست‌مداران لیبرال اروپایی از این بیم دارند که حزب راست افراطی وُکس بتواند به اولین حزب راست‌گرا از زمان فرانکو تبدیل شود که دولت ملی اسپانیا را تصاحب می‌کند.

طبق آنچه در گزارشی تحلیلی از نیویورک‌تایمز آمده، ماه گذشته، پس از اینکه احزاب محافظه‌کار و راست‌گرای اسپانیا در انتخابات محلی، چپ‌ها را در هم شکستند، برندگان در شهر الچه، شهر کوچک جنوب شرقی که به خاطر مجسمه‌های باستانی و صادرات کفش معروف است، توافق‌نامه‌ای امضا کردند که پیامدهایی برای آینده اسپانیا و بقیه اروپا دارد. 

نامزد محافظه‌کار حزب مردمی فرصتی برای تصاحب مقام به حمایت حزب راست‌گرای وُکس (Vox) نیاز داشت، که در پی این حمایت، وی سمت شهرداری الچه را برای دفاع از نهاد خانواده سنتی دریافت کرد. آنها قرارداد خود را زیر صلیب کلیسای محلی امضا کردند.

«پابلو روز ویلانووا»، شهردار جدید الچه، با اشاره به انتخابات ملی آتی در 23 ژوئیه، که اکثر نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند که پدرو سانچز، نخست‌وزیر از حزب سوسیالیست را کنار می‌زند، گفت: «این مدل ائتلاف می‌تواند الگوی خوبی برای کل اسپانیا باشد.» رودیل مارتینز، ادامه داد: «حزب من هر کاری که لازم باشد برای تحقق این پیروزی بزرگ انجام خواهد داد.»

اگر آرزوی خانم رودیل محقق شود، با پیوستن وکس به ائتلافی با محافظه‌کاران میانه‌روتر، این اولین حزب راست‌گرا از زمان دیکتاتوری فرانسیسکو فرانکو خواهد بود که صاحب دولت ملی می‌شود.

ظهور وکس (Vox) بخشی از روند فزاینده رشداحزاب راست افراطی است که محبوبیت خود را افزایش می‌دهند و در برخی موارد، با ورود به دولت‌ها به عنوان شرکای کوچک‌تر، قدرت را به دست می‌آورند.

مردمی که در بخش قدیمی شهر الچه در اسپانیا قدم می‌زنند

احزاب محافظه‌کار اختلافاتی دارند، اما عموماً از پیامدهای اقتصادی جهانی شدن هراس دارند و می‌گویند که کشورهایشان هویت ملی خود را به دلیل مهاجرت، اغلب از کشورهای غیر مسیحی یا با اکثریت غیر سفیدپوست، از دست خواهند داد.

برخی استدلال می‌کنند که جناح راست باید به حاشیه رانده شود، همانطور که بیش از نیم قرن پس از جنگ جهانی دوم چنین بود. برخی دیگر از این بیم دارند که جناح راست بیش از حد بزرگ شده است که نادیده گرفته شود و تنها انتخاب این است که آنها را به حکومت برسانیم آن هم فقط به امید عادی سازی آنها.

در سوئد، دولت در حال حاضر به آرای پارلمانی حزبی با ریشه نئونازی وابسته است. در فنلاند، راست‌ها به ائتلاف حکومتی صعود کرده‌اند، به طوری که یکی از وزیران کلیدی این حزب راست افراطی ماه گذشته پس از اینکه مشخص شد که «هایل هیتلر» دستمایه طنز قرار داده استیضاح و عزل شده است.

روز جمعه، دولت هلند به رهبری مارک روته، نخست‌وزیر محافظه‌کار و طولانی‌‌مدت‌ترین نخست‌وزیر هلند، سقوط کرد، زیرا بیشتر احزاب میانه‌رو در ائتلاف او تلاش‌های او برای مهار مهاجرت را بسیار سخت تلقی کردند. 

در ایتالیا، راست افراطی قدرت را به تنهایی در دست گرفته است. اما تا کنون، نخست‌وزیر جورجیا ملونی، که از نظر سیاسی در احزاب برخاسته از خاکستر فاشیسم و متحد نزدیک Vox اسپانیا پرورش یافته است، معتدل‌تر از آن چیزی که بسیاری در اروپا انتظار داشتند حکومت کرده است - و استدلال برخی تحلیل‌گران را تقویت می‌کند که واقعیت حکومت‌داری می‌تواند یک نیروی تعدیل کننده باشد.

در جاهای دیگر، احزاب راست‌گرای تندرو در کشورهایی که اخیراً به نظر می‌رسید مهار شده بودند، نفوذ می‌کنند.

شهردار جدید الچه، پابلو روز ویلانووا، سمت چپ و معاون شهردار، آرورا رودیل مارتینز، ماه گذشته در دفترشان در الچه

در فرانسه، حزب مارین لوپن، رهبر راست افراطی، به نیرویی تثبیت‌شده تبدیل شده است، زیرا خشم ریشه‌دار علیه رئیس‌جمهور امانوئل ماکرون به تازگی بر سر مسائلی مانند تغییرات حقوق بازنشستگی و ادغام و نظارت بر جوامع اقلیت کشور منفجر شده است. او دوباره نامزد نمی‌شود و سال‌ها تا انتخابات باقی مانده است، اما لیبرال‌ها در سراسر اروپا وقتی محبوبیت او را در برخی از نظرسنجی‌های اخیر دیدند از ترس لرزه به اندامشان افتاد.

و در آلمان، جایی که راست‌گرایی افراطی مدت‌ها تابو بوده است، عدم ثبات اقتصادی و افزایش جدید ورود پناهجویان به احیای حزب راست افراطی آلترناتیو برای آلمان کمک کرده است. طبق نظرسنجی‌ها، اکنون این حزب، حزب پیشرو در ایالت‌های شرقی سابق کمونیست است و حتی در غرب آلمان که ثروتمندتر و لیبرال‌تر است محبوبیت پیدا کرده است.

در حالی که احزاب در کشورهای مختلف رویه‌های یکسانی ندارند، آنها عموماً می خواهند درها را به روی مهاجران ببندند و مزایای آنها را قطع کنند. برخی به ناتو مشکوک هستند و در مورد تغییرات آب و هوایی و ارسال سلاح به اوکراین نیز نظراتی متفاوت دارند.

حامیان سیاست‌مدار راست‌گرای ایتالیایی، جورجیا ملونی، در رم قبل از انتخابات عمومی که در سال 2022 منجر به پیروزی وی شد

اورسولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اروپا، در حالی که ظاهراً چهره سیاسی قاره را در حال تغییر است، در هفته گذشته در اسپانیا گفت که اتحادیه اروپا برای مقابله با نیروهای «افراطی» نیاز به ارائه تلاش‌های ملموس دارد.

در اسپانیا، جایی که حزب محافظه‌کار مردمی شانس خوبی برای کسب مقام اول در انتخابات آینده دارد، استبان گونزالس پونز، یکی از مقامات برجسته حزب، گفت که آوردن احزاب راست‌گرای تندرو، مانند Vox، به دولت راهی برای خنثی کردن آنها است. اما او اذعان کرد که این استراتژی خطراتی را به همراه دارد.

در حال حاضر، وضعیت سیال است و نشانه هایی وجود دارد که آقای سانچز و متحدان چپ او در حال جلب حمایت هستند. همچنین به نظر می‌رسد که وکس در حال از دست دادن موقعیت خود است زیرا کمپین سانچز و هنرمندان و لیبرال‌های معروف در سراسر اسپانیا بر تهدید محافظه‌کارانی که وکس را وارد دولت می‌کنند تمرکز کرده‌اند.

اسپانیا در سال های اخیر نقطه روشنی برای لیبرال‌ها به نظر می‌رسید. در دوران آقای سانچز، اسپانیا تورم را پایین نگه داشته، تنش‌ها را با جدایی طلبان در کاتالونیا کاهش داده و نرخ رشد، حقوق بازنشستگی و حداقل دستمزد را افزایش داده است. او همچنین به طور کلی در اتحادیه اروپا محبوب است.

اما اتحاد بین آقای سانچز و جدایی‌طلبان و نیروهای چپ افراطی که به شدت قطبی شده‌اند، خشم بسیاری از رای دهندگان را برانگیخته است.

آقای گونزالس پونز، یکی از مقامات برجسته حزب مردمی، فکر نمی‌کند که نگرانی‌ها در مورد پیوستن وکس به نیروهای محافظه‌کارش کاملاً بی‌معنا باشد. او گفت: «ما طرفدار اروپا هستیم و وکس نیست»، و افزود که وکس «چیزی مانند برگزیت عمومی را ترجیح می‌دهد تا همه کشورها حق حاکمیت خود را بازیابند.» او گفت که وکس دیدگاه‌هایی درباره حقوق همجنس‌گرایان و خشونت علیه زنان دارد که «خط قرمز برای ما هستند».

این خطوط زمانی خود را نشان دادند که رهبران جدید الچه هفته گذشته روی صندلی های راحتی چرمی در دفتر شهردار نشستند و به دنبال ایجاد یک جبهه متحد بودند. آقای روز، شهردار حزب محافظه کار مردمی، و معاون او از وکس، خانم رودیل، به نوبت نخست وزیر را با الفاظ خشن و نامتعارف نواختند.

طرفداران راست افراطی حزب وُکس اسپانیا در تظاهرات اخیر در بارسلون

 رودیل در آخرین اظهاراتش گفت که وکس به «حاکمیت ملت‌ها» اعتقاد دارد و مایل است سقط جنین را برای زنان دشوارتر کند، مسائلی که به گفته او برخی از افراد در حزب شهردار «از آن دفاع نمی‌کنند». او گفت که مواضع «ابهام‌آمیز» آلبرتو نونیز فیجو، رهبر حزب مردمی، «نگران‌کننده» بود.

در عوض، بسیاری نگران قدرت‌یابی و محبوبیت Vox هستند.

کارلوس گونزالس سرنا، شهردار سوسیالیست سابق الچه که در انتخابات شکست خورد، گفت: «ما شاهد رشد پوپولیسم با حمایت راست میانه در شهرهای کوچک بوده‌ایم. او گفت که به جای محاصره راست افراطی، محافظه‌کاران جریان اصلی به آن مشروعیت بخشیده‌اند.

رهبر Vox، سانتیاگو آباسکال، در بحبوحه رسوایی مالی در سال 2013 از حزب مردمی جدا شد. محبوبیت این حزب در سال 2018 افزایش یافت زیرا تعداد مهاجران از طریق دریا به اسپانیا بیشتر از هر کشور اروپایی دیگری رسیدند. ناسیونالیست‌های Vox همچنین موقعیت خوبی برای سوء استفاده از واکنش مخالف به جنبش استقلال کاتالونیا دارد.

اما وکس در میان اسپانیایی‌هایی که از تغییر تدریجی کشورشان در مورد تغییرات آب‌وهوایی و مسائل اجتماعی از جمله حقوق همجنس‌گرایان و فمینیسم ناراضی هستند، حمایت می‌شود. بیلبوردهای تبلیغاتی آنها شامل نامزدهایی است که نمادهای L.G.B.T.Q، فمینیستی و دیگر نمادها را در سطل زباله پرتاب می‌کنند. در شهر Náquera، در نزدیکی Elche، شهردار تازه منتخب از حزب Vox دستور برداشتن پرچم‌های پراید از ساختمان‌های شهرداری را صادر کرد.

سال ۲۰۱۸، مهاجرانی که در بارسلون روی پشت بام صبحانه می خورند. در آن سال، بیش از هر کشور اروپایی دیگری، مهاجران از طریق دریا به اسپانیا رسیدند

یکی از ساکنان، یک راننده کامیون 45 ساله به نام ماکسیمو ایبانیز، گفت که او به Vox رای داد زیرا حزب در مورد عقاید و برنامه‌هایش شفاف صحبت کرد.

یکی از رهبران منطقه‌ای Vox به شوخی گفته است که برخی از زنان آنقدر غیرجذاب هستند که مورد تجاوز گروهی قرار نگیرند.

خانم رودیل، معاون جدید شهردار الچه، گفت که حزب او هیچ نزاعی با زنان ندارد، فقط با این تصور که خشونت خانگی باید از طریق ایدئولوژی مبتنی بر جنسیت دیده شود، و اینکه یک مرد، «فقط برای مرد بودن. بد است، اینکه او ژنی دارد که او را خشن می کند.» برای حزب مردود و نامطلوب است.

او استدلال کرد که دولت آقای سانچز زنان را با قوانین نادرستی به خطر انداخته است.

همانطور که بسیاری در اروپا می‌گویند زمان شروع جدی‌تر گرفتن احزاب راست فرا رسیده است، برخی از رای دهندگان در الچه از جدی نگرفتن وکس پشیمان شدند.

ایزابل چینچیلا، 67 ساله، در میدانی که سه مجسمه مریم باکره را در خود جای داده است، گفت: «فکر نمی‌کردم که آنها دولت تشکیل دهند و این واقعیت که آن‌ها ممکن است در آینده نزدیک قدرت چنین کاری را در سطوح بالاتر داشته باشند من را شگفت زده کرده است. من در انتخابات سراسری رای خواهم داد تا دیگر این اتفاق نیفتد، زیرا آنها در بینش خود نسبت به جامعه بسیار ارتجاعی هستند.»