قاره‌ای آسیب‌پذیر در برابر شرق و غرب/ چگونه اروپا برای بازگشت ترامپ آماده می‌شود؟

به گزارش اکوایران، در حالی که جنگ روسیه در اوکراین وارد سومین سال خود می‌شود، اروپا بسیار بهتر از حد انتظار عمل کرده است. اما بازگشت ترامپ می‌تواند همه چیز را به خطر بیاندازد. در ادامه یادداشت فارن‌افرز درباره مسیری که اروپا در آن قرار دارد و تاثیری مخربی که ترامپ می‌تواند روی این گذار به سمت خود اتکایی آن بگذارد را می‌خوانید. این یادداشت در دو بخش ترجمه شده است که قسمت اول آن پیشتر منتشر شد. در ادامه بخش دوم و انتهایی این یادداشت را می‌خوانید:

بهترین راه مقابله

اروپایی‌ها خواهان حفظ روابط ارزشمند ترانس آتلانتیک خود هستند. اما آن‌ها باید فوراً برای یک شکل ضعیف آن آماده شوند. اول، اروپایی‌ها باید به‌طور قاطع‌تری نگرش خود را نسبت به دفاع از اروپا تغییر دهند. در آینده نزدیک، رهبران اروپایی باید تولید و تهیه تسلیحات را برای حمایت از اوکراین افزایش دهند: کیف به حدود دو میلیون گلوله مهمات یا بیشتر در سال نیاز دارد، همچنین به لوله‌ توپخانه جایگزین، قطعات یدکی و سیستم‌های دفاع هوایی نیاز دارد. اروپا باید فورا تصمیم بگیرد که می‌خواهد توانایی خود را برای تولید مهمات و سایر سلاح‌های حیاتی گسترش دهد یا خیر. برخی از پیشروترین تولیدکنندگان تسلیحات در جهان اروپایی هستند و تقویت توانایی‌های آن‌ها عملا و از نظر مالی در دسترس است، اما نیاز به برنامه ریزی دقیق تری دارد.

حتی اگر اوکراین چنین نیازهای شدیداً فوری نداشت، اروپا باید تولید تسلیحات و مهمات خود را افزایش دهد، زیرا ارتش‌های اروپایی باید تجهیزات دفاعی خود را بازسازی کنند و کمبودها را برطرف کنند. سرعتی که کشورهای اروپایی با آن نیروهای خود را از سال 2022 به سمت شرق ناتو مستقر کرده‌اند، چشمگیر بوده است. اما برای اطمینان از اثربخشی طولانی مدت این نیروها، اروپایی‌ها باید برنامه ریزی آموزشی و لجستیکی خود را بهبود بخشند. این قاره همچنین باید ناوگان خود را از توانمندی‌های استراتژیک حیاتی مانند هواپیماهای بدون سرنشین و ماهواره ها را ایجاد کند و قابلیت‌های سایبری و حمل و نقل هوایی خود را توسعه دهد.

در سال 2022، کشورهای اروپایی - هم کشورهای عضو اتحادیه اروپا و هم متحدان ناتو - در مجموع 350 میلیارد دلار برای دفاع هزینه کردند. تلاش مستمر این کشورها برای صرف حداقل دو درصد از تولید ناخالص داخلی خود برای دفاع یا حدود 450 میلیارد دلار در سال، وابستگی اروپا به ایالات متحده را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد. اتحادیه اروپا باید نقش قوی‌تری به‌عنوان یک تسریع‌کننده و تسهیل‌کننده میان کشورهای عضو ایفا کند. حتی اگر بیشتر هزینه‌های دفاعی ملی باقی بماند، اتحادیه اروپا می‌تواند از منابع بودجه‌ای خود برای تحقیقات و فناوری دفاعی و تقویت ظرفیت تولید از طریق آژانس دفاعی اروپا یا سایر مکانیسم‌های جمعی استفاده کند.

همه این اهداف مستلزم آن است که اروپا از قبل برنامه ریزی کند، زیرا ایجاد قابلیت دفاعی زمان می‌برد. انتظار تا انتخابات ایالات متحده برای حرکت و تصمیم گیری یک گزینه نیست. اتحادیه اروپا نمی‌تواند با این سرعت مهارت برنامه‌ریزی و فرماندهی عملیاتی را به دست آورد که ناتو در طول 75 سال توسعه داده است. اما اروپایی‌ها می‌توانند با استقرار نیروی انسانی و سرمایه گذاری منابع برای پوشش عقب نشینی ایالات متحده از این سازمان، ساختار فرماندهی ناتو را اروپایی کنند. یک ناتو اروپایی‌تر ممکن است بتواند تعهد کاهش یافته آمریکا را به اندازه کافی جبران کند، حتی اگر این اتحاد برخی از حمایت‌های فراآتلانتیک را از دست بدهد. این اقدامات همچنین به انتقادات مکرر ترامپ مبنی بر اینکه ایالات متحده سهم بیش از حدی از وظایف ناتو را برعهده دارد، رسیدگی می‌کند. و اگر ایالات متحده تعهد خود را برای ارائه بازدارندگی هسته‌ای به اروپا کاهش دهد، فرانسه و بریتانیا - دو قدرت هسته‌ای اروپا - باید سهم خود در این بازدارندگی را مجدداً بررسی کنند.

کسب و کار پرخطر

از آنجا که اروپا یک اقتصاد باز است و روابط تجاری بین اقیانوس اطلس بسیار عمیق است، یک ایالات متحده خصمانه تر می تواند به شدت به اروپا آسیب برساند. در حال حاضر، اتحادیه اروپا چارچوب نهادی مناسبی برای واکنش به خطرات امنیتی اقتصادی ناشی از یک چین یا ایالات متحده خصمانه‌تر ندارد. امنیت اقتصادی عمدتاً توسط کشورهای عضو اداره می‌شود، نه خود اتحادیه اروپا، و سیاست‌های امنیتی ناهماهنگ در واردات، صادرات، سرمایه‌گذاری و جریان‌های مالی یک تهدید فزاینده برای اقتصاد اروپا است.

در صورت تشدید تقابل سیاسی بین چین و ایالات متحده، برای مثال ترامپ می‌تواند اپراتورهای بزرگ مخابراتی را که از تجهیزات چینی استفاده می‌کنند، تحریم کند. اتحادیه اروپا باید پاسخی آماده و قاطع داشته باشد وگرنه بازار مخابرات اتحادیه اروپا ممکن است تکه تکه شود. کشورهای اروپایی همچنین باید برای کاهش وابستگی خود به محصولات مخابراتی چین تلاش کنند تا خود را برای یک رویکرد سختگیرانه‌تر از سوی کاخ سفید آماده کنند. چین به طور فزاینده ای در زیرساخت های استراتژیک اروپا سرمایه گذاری می کند و این مشکلِ داشتنِ یک بازار یکپارچه، بدون امنیت یکپارچه مناسب را روشن می‌کند.

حتی اگر ترامپ در ماه نوامبر پیروز نشود، اروپا باید کاری انجام دهد. اتحادیه ممکن است دیگر نتواند به ایالات متحده به عنوان یک شریک ثابت تکیه کند، بی‌توجه به این که چه کسی رهبری آن را بر عهده داشته باشد. ایالات متحده در حال حاضر بدون مشورت با اروپا در حال انجام تحرکات سیاست خارجی به ویژه در حوزه اقتصادی است. به عنوان مثال، قانون کاهش تورم سال 2022 جو بایدن یک اقدام حمایت‌گرایانه بود، که با استفاده از یارانه‌ها و الزامات تولید داخلی، شرکت‌های اروپایی را وادار کرد تا به ایالات متحده نقل مکان کنند که هزینه آن بر اقتصاد اروپا تحمیل شد. قانونگذاران جمهوری‌خواه و دموکرات هر دو به صراحت اعلام کرده‌اند که قصد دارند در آینده هند و اقیانوسیه را در اولویت خود قرار دهند و شرایط ممکن است تلاش‌های نظامی ایالات متحده را به سمت خاورمیانه و آسیا بکشاند. حزب‌گرایی که کنگره ایالات متحده با آن دست به گریبان است احتمالاً به یک مانع دشوار برای شکوفایی روابط فراآتلانتیک تبدیل خواهد شد. و وضعیت نگران کننده دموکراسی آمریکا در داخل به احتمال زیاد انرژی سیاسی بیشتری را نسبت به اولویت‌های اروپایی مانند مبارزه با تغییرات آب و هوایی به خود جلب می‌کند.

اروپا به طرز شگفت آوری به خوبی جنبه‌های اولین ریاست جمهوری ترامپ را مدیریت کرد. اما با شعله ور شدن جنگ‌ها و شتاب گرفتن تغییرات آب و هوایی، باید بیشتر رشد کند. نظرسنجی‌ها به طور مرتب نشان می‌دهد که شهروندان اروپایی می‌خواهند اتحادیه اروپا نقش بزرگ‌تری در حل چالش‌های جهانی ایفا کند. در سال 2024، رهبران اتحادیه اروپا باید با انجام اقدامات جسورانه و ملموس برای تقویت دفاع اروپا، تضمین حاکمیت اقتصادی کشورهای خود و حفاظت از ارزش‌های دموکراتیک به خواسته‌های مردم خود توجه کنند.