به گزارش اکوایران، برخی تحلیلگران می گویند که چین با یک معضل مواجه است: که در مورد اتحاد از سر سهولت ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه با کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی چه باید بکند.

از یک سو، اگر پیونگ یانگ به فناوری نظامی پیشرفته‌تر روسیه دست پیدا کند، رویکرد خصومت‌آمیز آشکار و فزاینده کیم می‌تواند یک مسابقه تسلیحاتی منطقه‌ای را تشدید کند. از سوی دیگر، ممکن است فرصتی برای تقسیم توجه ایالات متحده بین شبه جزیره کره و تایوان، در خلال درگیری با تایوان- که پکن مدعی حاکمیت بر آن است- باشد.

به نوشته نیوزویک، در ماه‌های اخیر، رژیم کیم رویکردی را به نمایش گذاشته است مبنی بر این که هر گونه امیدی برای اتحاد نهایی با همسایه جنوبی خود را کنار گذاشته است. قانون اساسی خود را اصلاح کرد تا سئول را به عنوان «دشمن اصلی» معرفی کند، گروه‌های فعال در زمینه همکاری شمال و جنوب را برچیده و بنای یادبود اتحاد را که دهه‌ها پیش توسط پدر کیم، کیم جونگ ایل، ساخته شده بود، تخریب کرد.

یکی از مقامات ارشد دولت جو بایدن در یک کنفرانس مطبوعاتی در 27 ژانویه گفت: «ما عمیقاً نگران روابط رو به رشد بین روسیه و کره شمالی و نیات آقای کیم هستیم.

مبادلات نظامی ادعایی بین کره شمالی و روسیه تاکنون باعث نگرانی ایالات متحده و متحدانش به ویژه کره جنوبی و ژاپن شده است.

کره شمالی متهم است که در ازای دریافت تسلیحات پیشرفته و تخصص فنی، موشک، گلوله‌های توپخانه و سایر سخت افزارها را برای کمک به پر کردن ذخایر مسکو - که به دلیل جنگ مداومش با اوکراین تمام شده است - فراهم می‌کند.

در بیانیه مشترک 9 ژانویه، آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه ایالات متحده، در کنار وزرای خارجه بیش از 40 کشور انتقال تسلیحات بین این دو کشور را محکوم کردند.

شورای امنیت ملی ایالات متحده مدعی شده است که بین 7 سپتامبر تا 1 اکتبر، پیونگ یانگ بیش از 1000 کانتینر تجهیزات نظامی را از بندر ناجین، کره شمالی، به بندر دونای، روسیه، ارسال کرده است.

قدرت یک اخلالگر

ترزا فالون، مدیر اندیشکده «مرکز روسیه اروپا آسیا» در بروکسل، گفت: «پوتین نشان داده است که آن طور که برخی تحلیلگران دوست دارند نشان دهند، دست نشانده شی نیست. قدرت پوتین در این است که یک اخلالگر باشد و او می‌تواند برای شی سردرد ایجاد کند.»

وی افزود: «دسترسی پوتین به مهمات مورد نیاز از کره شمالی برای جنگش در اوکراین و ادعای انتقال فناوری و تسلیحات پیشرفته به کره شمالی در ازای آن، ژاپن و کره جنوبی را به شدت نگران کرد».

فالون گفت: «این ناامنی تشدید شده در شمال شرق آسیا ممکن است بازیگران منطقه را متقاعد کند که هزینه‌های نظامی خود را بیشتر افزایش دهند، نتیجه‌ای نامطلوب برای پکن.»

ژاپن در حال حاضر برنامه‌هایی برای افزایش هزینه‌های دفاعی خود به 2 درصد تولید ناخالص داخلی خود دارد، در حالی که چین منابع گارد ساحلی قابل توجهی را برای ادعای خود بر جزایر مورد مناقشه سنکاکو اختصاص داده است.

putin-meets-kim-russia

دیدار پوتین با کیم در روسیه

کن گاوز، تحلیلگر ارشد مرکز تحلیل‌های دریایی گفت، اگر کره شمالی پلتفرم‌های تسلیحاتی ساخته شده با فناوری پیشرفته روسی را خود را رونمایی کند، چین همچنین ممکن است نگران باشد که ایالات متحده بتواند مشارکت خود را در شبه جزیره کره، جایی که بیش از 28،000 سرباز مستقر دارد، افزایش دهد.

ایالات متحده و متحدانش در کره جنوبی و ژاپن در حال حاضر با توجه به موشک‌های بالستیک قاره‌پیمای شمالی مانند Hwasong-18 که در دسامبر پرتاب شد و گفته می‌شود قادر به رسیدن به قاره آمریکا هستند، در حالت آماده‌باش هستند.

کارشناسان دیگر فکر می‌کنند پکن اتحاد رو به رشد مسکو و پیونگ یانگ را یک تحول مثبت می‌بیند.

شان کینگ، محقق آسیا و معاون ارشد شرکت مشاوره پارک استراتژیز گفت: «من مطمئن هستم که پکن هر چیزی را که به منافع ایالات متحده و/یا همسو با ایالات متحده صدمه می‌زند، بیشتر خوب می‌بیند تا بد. از این رو شی جین پینگ احتمالاً به افزایش همکاری ها و تبادلات نظامی مسکو-پیونگ یانگ روی خوش نشان می‌دهد.»

او گفت: «فکر می‌کنم تهدید یک جنگ هماهنگ دوجانبه کره/تایوان زیاد مطرح شده است، اما با این وجود گمان می‌کنم که پکن مشتاق است ببیند سلاح‌های کره شمالی در یک موقعیت جنگی واقعی علیه نیروهای دوست ایالات متحده چگونه عمل می‌کند».

روابط بین دو کره به دلیل پرتاب متقابل ماهواره‌های تجسسی، مانورهای نظامی مشترک آمریکا، ژاپن و کره جنوبی، و کنار گذاشتن توافقنامه نظامی کلیدی شمال و جنوب که در سال 2018 برای کاهش خطر خصومت‌ها امضا شد، به تیره شدن ادامه می‌دهد.=

یک گروه تحلیلی که بر کره شمالی متمرکز است، در گزارشی در 11 ژانویه، گفت که وضعیت در شبه جزیره کره اکنون خطرناک‌تر از هر زمانی از زمان پایان جنگ بزرگ در سال 1953 است.