کاهش بیکاری در شهرها بیش از روستاها است

به گزارش اکو ایران، نرخ بیکاری از مهم‌ترین شاخص‌های اقتصادی است تعداد افراد بیکار در کل جمعیت فعال در بازار کار را نشان می‌دهد. یعنی افرادی که با وجود اینکه در سن کار بوده‌اند و بر خلاف تمایل خود موفق به یافتن شغل مناسب نشده‌اند.

 میزان بیکاری در مناطق شهری و روستایی متفاوت است. دلیل مهم این تفاوت ساختار متفاوت بازار کار در شهر و روستاست. روند چند سال اخیر نشان می‌دهد که نرخ بیکاری در شهرها همواره بیش از روستاها بوده است. مطابق گزارش مرکز آمار در زمستان 1402 از هر 100 نفر فرد فعال در بازار کار 9 نفر در مناطق شهری و 7.1 نفر در مناطق روستایی بیکار بوده‌اند.

 در این گزارش روند نرخ بیکاری در مناطق شهری و روستایی در پنج سال اخیر بررسی شده است. این بررسی نشان می‌دهد نرخ بیکاری چه در مناطق شهری کشور و چه در مناطق روستایی نزولی بوده است. هر چند افت بیکاری در مناطق شهری بیشتر بوده است.

نرخ بیکاری شهرها و روستاها در زمستان 1402

 نرخ بیکاری به معنای تعداد افراد بیکار در کل جمعیت فعال در بازار کار است. منظور از جمعیت فعال همه افراد بالای 15 سال است که یا شاغل هستند یا در جستجوی شغل که هنوز موفق به یافتن آن نشده‌اند.

 ساختار متفاوت بازار کار ، در مناطق شهری و روستایی که در تنوع مشاغل، فصلی بودن یا نبودن، سطح دستمزدها و دیگر مسائل نمود پیدا می‌کند سبب می‌شود که نرخ بیکاری در آن‌ها نیز فرق کند. در چند سال گذشته نرخ بیکاری در مناطق شهری همواره بیش از مناطق روستایی بوده است.

 نرخ بیکاری در شهرها از 12.2 درصد در بهار 1398 به 9 درصد در زمستان 1402 کاهش یافته است. همچنین نرخ بیکاری در روستاها نیز از 7.4 درصد در بهار 1398 به 7.1 درصد در زمستان این سال افت کرده است.

 اما از آنجا که بازار کار یک بازار فصلی است، یعنی تغییرات آن وابستگی زیادی به تغییر فصل دارد، شاید بهتر است برای مقایسه بهتر بیکاری در مناطق شهری و روستایی فقط فصل زمستان را در نظر گرفت.

بهبود بیشتر بازار کار در شهرها

 روند نرخ بیکاری در مناطق شهری و روستایی در فصل زمستان 5 سال اخیر نشان می‌دهد نرخ بیکاری در این فصل چه در شهرها و چه در روستاها کم شده است. اما این افت در شهرها پررنگ‌تر بوده است.

 در مناطق شهری کشور نرخ بیکاری از 11.4 درصد در زمستان 1398 به 9 درصد در زمستان 1402 رسیده و بنابراین 2.4 واحد درصد کاهش یافته است. به عبارتی در این پنج سال 2.4 نفر از شمار بیکاران خارج شده‌اند.

 این در حالی است که افت بیکاری در مناطق روستایی تنها 1.4 واحد درصد بوده است. در این مناطق نرخ بیکاری از 8.5 درصد در زمستان 1398 به 7.1 درصد در زمستان 1402 رسیده است. بنابراین در روستاها 1.4 نفر از شمار بیکاران کم شده است.

 بنابراین می‌توان گفت اگرچه بازار کار به طور کلی در سطح کشور بهبود یافته، این بهبود در شهرها بیش از روستاها بوده است و در شهرها به طور متوسط یک نفر بیش از روستاها از وضعیت بیکاری خارج شده است.