چرا فرانسه و آلمان بازنده‌های اصلی انتخابات پارلمان اروپا بودند؟

به گزارش اکوایران، بالاخره در پایان، پس چند لغزش نگران‌ کننده، میانه‌روها سنگر پارلمان اروپا را حفظ کردند. همانطور که نظرسنجی‌ها پیش‌بینی می‌کردند، جریان اصلی ائتلاف طرفدار اتحادیه اروپا متشکل از احزاب راست میانه، چپ میانه، لیبرال و سبز در پارلمان اروپا، به راحتی اکثریت خود را حفظ کردند.

به نوشته گاردین، نیروهای محافظه‌کار ملی‌گرا و راست افراطی اروپا به دستاوردهای بزرگی دست یافتند و در نهایت حدود یک چهارم کرسی‌های پارلمان اروپا از مجموع 720 کرسی را کسب کردند- بالاترین رقم آن‌ها تا کنون. اما محافظه‌کاران به طور یکسان خوب عمل نکردند و در برخی جاها بدتر از پیش بینی‌ها نتیجه گرفتند.

اما در جایی که راستگرایان خوب عمل کردند، خیلی خوب عمل کردند، به ویژه در فرانسه، جایی که شکست فجیع 15 تا 32 درصدی امانوئل ماکرون از حزب تجمع ملی مارین لوپن، رئیس جمهور فرانسه را به قمار بزرگ انحلال پارلمان و برگزاری یک انتخابات زودهنگام سوق داد.

در آلمان نیز حزب آلترناتیو برای آلمان (AFD) علیرغم رسوایی‌های متعددی از جمله توجیه نازی‌ها، درصد بالاتری از کل آرا (16%) را از هر یک از سه حزب تشکیل دهنده ائتلاف تحت محاصره صدراعظم اولاف شولز به دست آورد.

این‌ها تحولات نگران کننده‌ای در دو کشوری است که به طور سنتی به عنوان موتوری عمل می‌کنند که اتحادیه اروپا را به جلو می‌راند. فرانسه با خطر اکثریت راست افراطی در پارلمان مواجه است، در حالی که دولت آلمان بیش از پیش تضعیف شده است.

حزب برادران ایتالیا، به رهبری نخست وزیر، جورجیا ملونی، نیز با کسب 28 درصد یک برنده بزرگ بود. اما خارج از این سه کشور بزرگ- و اتریش، که در آن حزب ملی‌گرای پوپولیست اف‌پی‌او، با 26 درصد اول شد- نتایج جناح راست اغلب ضعیف بود.

در بلژیک، دانمارک، فنلاند و سوئد، احزابی که در دولت‌های دست راستی هستند یا از آن‌ها حمایت می‌کنند، از نتایج ناامید شدند.

در لهستان، حزب ملی‌گرای قانون و عدالت با اختلاف اندکی از ائتلاف مدنی دونالد تاسک شکست خورد. حزب واکس اسپانیا نتوانست 10 درصد را کسب کند، حزب آزادی گیرت ویلدرز، برنده آخرین انتخابات ملی هلند، با سه کرسی کمتر از ائتلاف چپ کارگر/سبز رقابت را به پایان رساند و در مجارستان، ویکتور اوربان بدترین شب خود را در چند سال اخیر سپری کرد.

به طور کلی نتایج مطابق با انتظارات بود. کاس ماد، کارشناس پوپولیسم و ​​راست‌گرایی افراطی در دانشگاه جورجیا، گفت: «این انتخابات بیش از هر چیز منعکس کننده تحولات در سطح ملی است.»

این تحولات دولت‌های مستقر بسیار نامحبوب را شامل می‌شد. اما، ماد گفت، اگر بخواهیم بر اساس قدرت فعلی آن‌ها در سطح ملی در سراسر بلوک قضاوت کنیم، راست افراطی اکنون «در سطح اروپا کمتر از حد نمایندگی می‌شود.»

در نتیجه، تأثیر اصلی انتخابات احتمالاً بیشتر در پایتخت‌های اروپا- به ویژه پاریس و برلین- احساس می‌شود.

دونالد تاسک، نخست‌وزیر میانه‌رو لهستان در مراسم شب انتخابات

در همین حال، در خود پارلمان اروپا، حزب راست میانه مردم اروپا که 10 کرسی بیشتر به دست آورد، سوسیالیست‌ها و دموکرات‌های چپ میانه مجموعا بیش از 400 نماینده به پارلمان اروپا می‌فرستند.

با اضافه کردن حزب سبزها که حدود یک چهارم کرسی‌های خود را از دست دادند اما همچنان بیش از 50 کرسی دارند، جریان اصلی طرفدار اتحادیه اروپا در مجموع حدود 455 نماینده در پارلمان اروپا خواهد داشت- یک اکثریت تضعیف شده اما همچنان نسبتا مطمئن در این مجمع 720 نفره.

در همین حال، احزاب راست تندرو متشکل از حزب ملی‌گرا-محافظه‌کار ملونی، حزب راست افراطی هویت و دموکراسی لوپن و احزاب غیرمتعهد (تا کنون) از جمله آلترناتیو برای آلمان و حزب فیدز اوربان، می توانند روی مجموع 145 کرسی حساب کنند.

مجتبی رحمان، از کارشناسان گروه مشاوره اوساسیا، گفت: «علیرغم دستاوردهای آن‌ها، اختلافات و بی‌سازمانی میان گروه‌های راست‌گرا تأثیر آن‌ها را بر دستور کار سیاسی و سیاستی اتحادیه اروپا در دوره پنج ساله آینده محدود خواهد کرد.»

با این حال، رحمان همراه با سایر تحلیلگران گفت که در مورد موضوعات خاصی که مواضع سیاستی راست افراطی محبوبیت دارند (و ممکن است با اهداف احزاب راست میانه همسو باشد)، «ائتلاف‌های تاکتیکی راست میانه» می‌توانند ابتکارات اتحادیه اروپا را کمرنگ یا حتی از مسیر خارج کنند.

این موضوعات شامل بحث‌های خاصی در مورد مهاجرت و گذار سبز می‌شوند، در حالی که نمایندگان راست‌گرای پارلمان اروپا احتمالاً به دنبال محدود کردن تأثیر قوانین آب و هوایی به ویژه بر شرکت‌ها، خانواده‌ها و اشخاص هستند.

در این زمینه‌ها و شاید در حوزه‌های دیگر، کار مجلس ممکن است پیچیده شود. تجزیه و تحلیل آرا در پارلمان قبلی نشان داد که 69 قطعنامه از بیش از 2000 قطعنامه نهایی پارلمان اروپا با اختلاف اندکی اتخاذ شده است.

تحلیل نشان داد که با روی کار آمدن یک پارلمان راست‌گراتر، تقریبا نیمی از آن ۶۹ رأی‌گیری می‌توانست نتیجه‌ای متفاوت داشته باشد. ۴۰ درصد از این لوایح در مورد موضوعات سبز بود، اما در مورد حقوق بشر و حاکمیت قانون نیز نتایج نزدیکی وجود داشت.

نیکولای فون اوندآرزا از مؤسسه‌ی روابط بین‌الملل آلمان گفت که اگرچه احزاب میانه قدرت را حفظ کردند، «سیاست اروپا قطبی‌تر، سیاست‌زده‌تر و پوپولیستی‌تر خواهد شد».

به گفته‌ی فون اوندآرزا، تحرکات زیادی در میان گروه‌های مختلف پارلمان در جناح راست وجود خواهد داشت. به احتمال زیاد حزب افراطی آلمان (AfD) سعی خواهد کرد جناح خاص خود را با عنوان «راست‌تر از راست افراطی» تشکیل دهد و همچنین اعضای پارلمان از حزب فیدز اوربان به دنبال خانه‌ی سیاسی جدیدی خواهند بود.

اگرچه دستاوردهای بزرگ راست افراطی در فرانسه و آلمان تأثیر چندانی بر پارلمان اروپا نخواهد داشت، اما می‌تواند تأثیر عمده‌ای بر سیاست اتحادیه اروپا داشته باشد، زیرا- علی‌رغم ادعاهای طرفداران برگزیت- بیشتر قدرت اتحادیه اروپا هنوز در پایتخت‌های آن‌هاست.

فون اوندارزا گفت که همه این‌ها به احتمال زیاد ملونی را به چهره‌ای تبدیل می‌کند که باید مواظبش بود، به ویژه، اینکه «او و ائتلاف راست‌افراطی‌اش تا کجا می‌توانند رئیس احتمالی کمیسیون اروپا، اورسولا فون در لاین و ائتلاف میانه‌روهای او را به همکاری با خود وادار کنند.»