چشم جهان به گردهمایی این هفته حزب کمونیست: مازاد تولید چین مهار می‌شود؟

به گزارش اکوایران، دو روایت متضاد از گسترش تولید سرسام آور چین با محوریت خودروهای برقی، انرژی‌های تجدیدپذیر و کالاهای با تکنولوژی بالا وجود دارد. یکی می‌گوید این توسعه از مزایای نسبی این کشور چون نیروی کار عظیم و بازار داخلی بهره می‌برد. دیگری معتقد است که رشد صادرات پکن محصول جانبی سیاست‌هایی است که سایر نقاط جهان را تهدید می‌کند.

به نوشته بلومبرگ، صرف نظر از این که کدام درست است، شی جین پینگ، رئیس جمهور چین و تیمش این هفته این فرصت را دارند تا روی ادعای خود مبنی بر اینکه قدرت تولید چین بازتابی از رقابت عادی است تاکید کنند یا به سمت پاسخگویی به نگرانی‌های کشورهای خارجی بروند.

«گردهمایی حزب کمونیست چین» در شرایطی برگزار می‌شود که نگرانی‌ها از رشد صنعتی این کشور که بطور قابل توجهی بیشتر از نیازهای داخلی آن است بالا گرفته است. این نگرانی‌ها در سخنرانی این هفته مقام ارشد جهانی خزانه داری آمریکا کاملا به نمایش گذاشته شد.

شکست در افزایش هزینه‌های داخلی و کاهش وابستگی به صادرات، می‌تواند چین را در ریسک فزاینده حمایت گرایی تجاری قرار دهد؛ صرف نظر از اینکه جو بایدن یا دونالد ترامپ در انتخابات ماه نوامبر پیروز شود.

داده‌های منتشر شده در روز جمعه یادآوری تازه‌ای از عدم تعادل میان ظرفیت تولیدی چین و تقاضای داخلی آن بود، چراکه مازاد تجاری ماهانه آن به بالاترین میزان خود در ماه ژوئن رسید.

رهبری چین و حمایت کنندگان آن اصرار دارند که این توان تجاری به لطف اقتصاد کشور ایجاد شده است. لی کیانگ، نخست وزیر چین ماه گذشته آن را به مهارت کشور در علم و تکنولوژی و ایجاد فضای گسترده برای شرکت‌ها برای دنبال کردن نوآوری و ارتقای محصولات خود نسبت داد.

سرمایه‌گذاری چین در علم و فناوری

ژائو ژونگ چیو، رئیس دانشگاه تجارت بین الملل و اقتصاد در پکن نیز گفته است سال‌ها سرمایه گذاری در علم، تکنولوژی، مهندسی، ریاضیات و جذب مهندسان، تحقیق و توسعه را تشویق کرده و مزایای چین را تقویت کرده است.

ولی معاون وزیر خزانه‌داری آمریکا اینطور فکر نمی‌کند. او در سخنرانی این هفته خود با اشاره به مطالعه‌ای از «مرکز مطالعات جهانی و استراتژیک» اعلام کرد که چین 5 درصد تولید ناخالص داخلی خود را در یارانه‌های صنعتی خرج می‌کند؛ که 10 برابر بزرگ‌تر از یارانه‌های آمریکاست. یارانه‌های پرداختی از سوی آلمان، ژاپن و اقتصاد نوظهور برزیل در مقابل آن ناچیز هستند.

به گفته او، بخش‌هایی چون نیمه هادی‌ها، فولاد و آلومینیوم چین به تنهایی 80 تا 90 درصد کل یارانه‌های پرداختی جهان را به خود اختصاص می‌دهد. این مساله با مازاد تجاری کالاهای تولیدی چین مرتبط است که 2 درصد تولید ناخالص جهان است و دوبرابر سهم مازاد تولیدی ژاپن در اوایل دهه 1990 است، که روابط میان آمریکا و ژاپن را متشنج کرد.

معاون وزیر خزانه‌داری آمریکا همچنین به آمارهای اشاره کرد که کاهش نرخ بهره برداری از ظرفیت‌ها و افزایش تعداد شرکت‌های زیان‌ده را نشان می‌داد، که همگی منعکس کننده مازاد ظرفیت است. در بخش‌هایی چون انرژی خورشیدی، شرکت‌های چینی خود نگرانی‌شان از مازاد عرضه را ابزار کرده‌اند.

این مشاهدات سبب می‌شود که سیگنال‌های سیاستی که آقای شی و دستیارانش در گردهمایی حزب کمونیست می‌فرستند از اهمیت بالایی برخوردار باشد که مسیر کلی را برای پنج سال آینده مشخص می‌کند.

راه کاهش اتکای چین به صادرات

به عقیده اقتصاددانان، پکن برای تقویت تقاضای داخلی و کاهش اتکای خود به صادرات می‌تواند چند اقدام انجام دهد. به گفته تحلیلگران گروه رودیوم، دولت باید پیام روشنی بفرستد مبنی بر اینکه پرداخت‌های مالی جدید درآمد و ثروت خانوارها را یا از طریق اصلاحات ارضی در روستاها، کوپن‌های مصرفی و دیگر پرداخت‌ها، یا از طریق تغییرات در سیستم مالی بهبود خواهد داد.

به گفته یک اقتصاددنان ارشد چین، یکی از این اصلاحات مالی، تجدیدنظر در مالیات ارزش افزوده است. درحال حاضر، مالیات بر ارزش افزوده براساس جایی که مالیات جمع آوری می‌شود تقسیم می‌شود، که سبب سوگیری به سمت افزایش تولید به جای مصرف می‌شود.

چنین اصلاحاتی می‌تواند تاثیر قابل توجهی بر اعتماد مصرف کنندگان داشته باشد. ولی آقای شی و یارانش باید بخواهند که تغییری ایجاد کنند.