پاشنه آشیل آمریکایی و ردپای روسی در دریای سرخ

به گزارش اکوایران، ادعا شده که افسران اطلاعات نظامی روسیه برای کمک به حوثی‌ها در هدف قرار دادن کشتی‌های تجاری دریای سرخ، به یمن اعزام شده‌اند.

ردپای روسی در دریای سرخ

به نوشته میدل‌ایست آی، یکی از مقامات ارشد ایالات متحده با استناد به اطلاعات آمریکا مدعی شد که اعضای سازمان اطلاعات نظامی روسیه (جی‌آریو) مشغول فعالیت مستشاری در یمن تحت کنترل حوثی‌ها هستند.

ماهیت دقیق نقش روس‌ها مبهم بوده، اما مقام آمریکایی گفت که افسران جی‌آریو طی «چندین ماه» در یمن برای کمک به حوثی‌ها در هدف قرار دادن ترانزیت تجاری حضور داشتند. این همکاری حساس در حالی صورت می‌گیرد که روسیه به دنبال راه‌هایی برای افزایش حمایت خود از حوثی‌ها بوده است.

همانطور که میدل‌ایست آی در ماه ژوئن فاش کرد، ولادیمیر پوتین قصد داشت به حوثی‌ها موشک‌های کروز ضدکشتی پیشرفته بدهد، اما پس از مداخله مستقیم محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان سعودی از این کار منصرف شد.

وال‌استریت ژورنال نیز این گزارش را در ماه جولای تأیید کرد اما افزود که ایالات متحده همچنان نگران است که پوتین جهت منصرف‌ساختن ایالات متحده از اجازه‌دادن به اوکراینی‌ها برای حمله به خاک روسیه، احتمالاً به حوثی‌ها تسلیحات بدهد.

ساموئل رامانی، کارشناس سیاست خارجی روسیه در خاورمیانه و آفریقا در مؤسسه رویال یونایتد سرویس گفت: «اگر روسیه به حوثی‌ها سلاح بدهد، اعزام مستشاران فنی به آنجا اولین قدم برای انجام این کار خواهد بود. اما این می‌تواند فقط نشانه‌ای از تعمیق همکاری باشد. با توجه به نگرانی‌های سعودی‌ها، این می‌تواند زمینه‌ای میانی باشد زیرا پوتین از تسلیح حوثی‌ها خودداری می‌کند.»

اطلاعات ایالات متحده که با میدل‌ایست آی به اشتراک گذاشته شد، محل فعالیت مستشاران روسی را مشخص نکرد. کاخ سفید و وزارت دفاع نیز تا زمان انتشار این گزارش، برای اظهارنظر پاسخ ندادند.

آمریکا انتظار دارد در تلافی ترور اسماعیل هنیه توسط اسرائیل، محور مقاومت که شامل حوثی‌های یمن، حزب‌الله لبنان و نیروهای بسیج مردمی عراق می‌شود، نقش برجسته‌تری در مقایسه با عملیات موشکی و پهپادی ماه آوریل ایران داشته باشند.

حوثی‌ها و روس‌ها علناً روابط نزدیک‌تری با هم برقرار کرده‌اند. در ماه جولای، میخائیل بوگدانوف، معاون وزیر خارجه پوتین در مسکو با هیئتی از حوثی‌ها به رهبری محمد عبدالسلام، سخنگوی این گروه دیدار کرد.

تلافی سرخ

اندکی پس از حملات ۷ اکتبر حماس، حوثی‌ها شروع به شلیک موشک و پهپاد به کشتی‌های تجاری مرتبط با اسرائیل در دریای سرخ کردند. آن‌ها می‌گویند این حملات در پاسخ به تهاجم اسرائیل به نوار غزه است. در ماه ژانویه، آمریکا شروع به بمباران حوثی‌ها کرد اما این حملات نتوانست این گروه را منصرف کند.

آمریکا مدعیست حملات حوثی‌ها بین کشتی‌های هدف فرقی نگذاشته، اما حوثی‌ها تضمین کرده‌اند که کشتی‌های مرتبط با روسیه، ایران و چین در دریای سرخ در امنیت بوده‌اند. اما در حالی که کشتی‌های تحت پرچم روسیه از حملات در امان مانده‌اند، کشتی‌های حامل محموله روسی مورد اصابت قرار گرفته‌اند.

تحلیلگران می‌گویند این حملات بر دشواری حوثی‌ها در دنیای پیچیده حمل‌ونقل جهانی و محدودیت‌های اطلاعات دریایی آنها تأکید دارد. 

مقامات فعلی و سابق آمریکایی گفته‌اند که معتقدند پوتین تنش‌های فزاینده در خاورمیانه را نقطه‌ضعفی برای فشار بر واشنگتن برای قطع حمایت آمریکا از اوکراین می‌بیند.

ژنرال فرانک مک‌کنزی، فرمانده بازنشسته ستاد مرکزی آمریکا گفته بود: «ارتباطی بین جنگ روسیه علیه اوکراین و دریای سرخ وجود دارد». او گفت: «پوتین آمریکا را مسئول حملات اوکراین به کشتی‌های روسی در دریای سیاه می‌داند. احتمالاً کمک به حوثی‌ها در دریای سرخ را تلافی آن می‌بیند».

آمریکا می‌گوید حوثی‌ها برای انجام حملات خود به حمایت ایران متکی هستند، اما این گروه همچنین به نظر می‌رسد که برای تهیه فهرست اهداف خود به شدت به داده‌های حمل‌ونقل منبع باز متکی است.

تصمیم پوتین برای اعزام مقامات جی‌آریو به یمن می‌تواند با انگیزه سازماندهی بهتر توانایی‌های اطلاعاتی حوثی‌ها باشد. روسیه در مورد حضور نظامی در خاورمیانه تعارف ندارد. گروه مزدور واگنر روسیه در لیبی و منطقه ساحل فعال است. ارتش روسیه همچنین در سوریه مستقر بوده و از بشار اسد حمایت می‌کند. در همین حال، روسیه در حال پیشبرد برنامه‌های خود برای یک پایگاه دریایی در دریای سرخ است.

رامانی گفت: «معقول بوده که پوتین بخواهد نیروهای خود را بفرستد تا ببیند حوثی‌ها چگونه هدف‌گیری کرده و مطمئن شود که کشتی‌های روسی مورد اصابت قرار نمی‌گیرند».