به گزارش اکوایران، با گذشت بیش از یک سال از آغاز به کار دولت چهاردهم، شعار «وفاق ملی» همچنان بهعنوان کلیدواژهای پررنگ در ادبیات سیاسی دولت باقی مانده است. شعاری که در زمان تبلیغات انتخاباتی مسعود پزشکیان، نوید دورانی تازه در مناسبات سیاسی و اجتماعی کشور را میداد. دورانی مبتنی بر کاهش شکافهای درونی، بازسازی اعتماد عمومی و احیای گفتوگو میان نیروهای سیاسی.
اکنون پرسشهای مهمی درباره تاثیرگذاری و پایداری پروژه وفاق ملی در سطح ساختاری مطرح است. آیا این رویکرد صرفاً یک تاکتیک انتخاباتی بود؟ یا میتوان نشانههایی از نهادینهشدن آن در مناسبات دولت با نیروهای سیاسی، اجتماعی و نهادهای حاکمیتی یافت؟
در گفتوگوی پیشرو با غلامعلی جعفرزاده ایمنآبادی، فعال سیاسی و نماینده ادوار مجلس تلاش کردهایم از میزان تحقق وعده وفاق ملی تا چالشهایی که دولت برای نهادینهکردن این رویکرد با آن روبهرو است را به تصویر بکشیم.
برخی از اعضای دولت به رئیسجمهوری وفادار نیستند
غلامعلی جعفرزاده ایمنآبادی با اشاره به رضایت پزشکیان از پروژه وفاق خود، گفت: به نظرمن آقای پزشکیان معتقد است که اگر با این رویکرد پیش نمیامد با موانع زیادی روبهرو میشد. اما واقعیت امر این است که طرفداران و حامیانش از زمان انتخابات تا الان به هیچ وجه راضی نیستند.
جعفرزاده با انتقاد از برخی انتصابات صورت گرفته در دولت گفت: متأسفانه بخش قابلتوجهی از ناکامیهای دولت در مجلس ناشی از حضور افرادی است که پیشتر در دولت قبل نقش داشتهاند. این افراد نه در انتخابات از رئیسجمهوری حمایت کردهاند، نه اکنون وفادار او هستند؛ اما در کابینه حضور دارند. به همین دلیل طبیعی است که در برخی موارد نه از سوی پزشکان حمایت شدهاند و نه رأی خواهند آورد.
او با اشاره به ترکیب فعلی کابینه، گفت: افرادی در بدنه دولت هستند که در ظاهر همراهاند اما در باطن اعتقادی به رئیسجمهوری ندارند. در کشورهای پیشرفته، اپوزیسیون هم نقش ایفا میکند اما نه اینکه در قامت مسئول و وزیر در کابینه ظاهر شوند و در جهت اهداف دولت حرکت نکنند. برخی انتصابات کنونی بیشتر به ضرر او تمام خواهد شد تا سود.
جعفرزاده ضمن انتقاد از نحوه ورود دولت به موضوع وفاق ملی گفت: وفاق ملی موضوع مهمی است اما نیازمند پیشزمینه و مقدمهچینی است. ورود ناگهانی و بدون زمینهسازی لازم به این موضوع، اگرچه نیت خوبی پشتش باشد، نمیتواند موفق باشد. وحدت و وفاق مثل یک جاده دوطرفه است؛ نمیشود فقط از یک طرف انتظار داشت.
نماینده ادوار مجلس با ابراز نگرانی از آینده مشارکت سیاسی مردم تأکید کرد: مردم ناراحت و نگراناند. اگر همین روند ادامه یابد، احتمال مشارکت آنها در انتخابات بعدی بهشدت کاهش خواهد یافت.
این فعال سیاسی در واکنش به اظهارات اخیر پزشکیان درخصوص گفتوگو با اپوزیسیون گفت: ما هنوز نتوانستهایم صدای داخل را جمع کنیم، چطور انتظار گفتوگو با اپوزیسیون را داریم؟
او در پایان گفت: اگر رئیسجمهوری دنبال موفقیت است، باید به جای تکیه بر چهرههایی که به او اعتقادی ندارند با مردم و حامیانش صادقانهتر و باهوشتر رفتار کند. آقای پزشکیان باید بداند که دیگر نماینده تبریز نیست، بلکه رئیسجمهوری همه مردم ایران است. همچنین لازم است از مشاوران آگاه، حرفهای و دلسوز بهره ببرد؛ کسانی که واقعیات را به او منتقل کنند.
