آخرین اخبار چین و عربستان

اکوایران: بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول هر شش ماه یک‌بار جلسه‌ای مشترک برای بررسی چشم‌انداز اقتصادی جهان برگزار می‌کنند. «لارنس سامرز» - وزیر سابق خزانه‌داری آمریکا - در جلسه بهاری مشترک که در واشنگتن برگزار شد و به بررسی آینده اقتصادی جهان و شوک تصمیم نفتی اوپک پلاس پرداخت، درباره خطر تنها شدن ایالات متحده و البته اتحاد قدرت‌ها در جبهه مقابل هشدار داد.
اسکناس آمریکایی این روزها توان صعودی ندارد و در ابتدای کانال پنجاه هزار تومانی نوسان می کند. تنش های سیاسی که سوخت موتور رشد قیمت ارز و سکه را تامین می کردند آرام گرفته‌اند و بهبود برخی از روابط نوسانات نرخ ارز را تعدیل کرده است.
۰۱:۳۹
آمریکا با کمک‌های نظامی و تامین تجهیزات نظامی، نقشی فعال در جنگ میان عربستان و یمن داشت و در این سال‌ها مدام از تلاش برای پایان دادن به بحران یمن سخن می‌گفت. اما ظاهرا صلح در غیاب این کشور در حال رقم خوردن است.
اکوایران: پل کروگمن - ستون‌نویس نیویورک تایمز - یوان را تهدیدی برای دلار نمی‌داند و بر این باور است که با توجه به اصل کنترل سرمایه، یوان نمی‌تواند با نقدینگی جهانی دلار بدون تغییر اساسی در سیاست پولی چین رقابت داشته باشد. به باور این روزنامه‌نگار حتی اگر موقعیت دلار هم به خطر بیفتد، این موضوع چندان با اهمیت نخواهد بود.
اکوایران: تحلیلگران می‌گویند چین قصد ندارد نقش گسترده آمریکا را در خاورمیانه جایگزین کند، جایی که ادامه حضور نظامی ایالات متحده بی رقیب است، اما می‌تواند برتری آن را در منطقه از بین ببرد.
اکوایران: مهم‌ترین اتفاق این ماه و شاید سال در جایی نزدیک شهر قم اتفاق افتاد.
اکوایران: اتحادهای منطقه‌ای در حال تغییر است. روابط عربستان سعودی با ایالات متحده در سال‌های اخیر تیره شده و هم‌زمان چین جایگاه والاتری یافته است. برخلاف واشنگتن، پکن توانایی فراتر رفتن از رقابت‌های خاورمیانه را از خود نشان داده است.
اکوایران: در پی توافق تاریخی میان تهران و ریاض، در شرایطی که مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا برای تبادل زندانیان ادامه دارد، توافق هسته‌ای ایران -حتی اگر برجام احیاشدنی نباشد- ممکن است به بازی بازگردد.
اکوایران: عربستان سعودی تصمیم گرفته به دلیل موقعیت جمهوری اسلامی، رویکرد مصالحه را در قبال ایران دنبال کند.
اکوایران: توافق تهران و ریاض، علاوه بر قدرت‌نمایی دیپلماتیک چین، می‌تواند برای آمریکا و اروپایی‌ها نیز آورده‌های قابل‌توجهی داشته باشد. اما آیا غربی‌ها حاضرند موفقیت چین را به رسمیت بشناسند؟