تصویری از یک ایستگاه شارژ در دهلی نو

به گزارش اکوایران، الکتریکی کردن ناوگان اتوبوس‌های عمومی در هند می‌تواند یک مأموریت غیرممکن تلقی شود؛ اتوبوس‌هایی که به شکل روزانه 128 میلیون نفر را جابه‌جا می‌کنند. محاسبات اقتصادی این اقدام نیز وحشت‌آور است؛ یک اتوبوس برقی حدود 15 میلیون روپیه هند (177 هزار دلار) قیمت دارد که 2.5 برابر بیشتر از قیمت مدل‌های دیزلی اتوبوس‌ها است.

به نوشته بلومبرگ، ماهوا آچاریا شرکت دولتی Covergence Energy Services Ltd را که هدف آن جایگزینی سوخت‌های فسیلی بوده، مدیریت کرده است و این شهروند هندی دغدغه برقی‌سازی ناوگان اتوبوس‌های کشورش را دارد.

در سال 2021، آچاریا یک راه برای دستیابی به این هدف دشوار پیدا کرد. او پنج شهر بزرگ هند را با هم متحد کرد تا بتوانند به خریداری دو محموله بزرگ از اتوبوس‌ها بپردازند. این برنامه جاه‌طلبانه دارای یک رویکرد جدید بود؛ دهلی نو، کلکته و شهرهای دیگر به‌جای خریداری مستقیم اتوبوس‌ها، از شرکت‌های خصوصی دعوت کردند برای دریافت قرارداد حق مدیریت تمام سرویس اتوبوس‌ها برای بیش از 12 سال، مناقصه کنند. هدف این مدلِ تأمین مالی نوآورانه افزایش تعداد اتوبوس‌ها و دستیابی به کمترین هزینه اولیه برای شهرها بوده است.

هر شهر اندازه ناوگان مورد نظر خود را مشخص می‌کند و هر تولیدکننده از جمله تاتا موتورز به‌عنوان بزرگ‌ترین سازنده اتوبوس در هند، کنسرسیومی از اپراتورها را برای ارائه رانندگان، اتوبوس‌های الکتریکی، تعویض باتری، ایستگاه‌های شارژ و تعمیر و نگهداری جمع‌آوری کرد. گروه‌ها برای قراردادی که قیمتی بر اساس هر کیلومتر مشخص می‌کرد، رقابت می‌کردند. هر قرارداد آنقدر بزرگ بود (48.7 میلیون روپیه برای هر اتوبوس در طول 12 سال) که حتی برای تاتا نیز ارزش بررسی داشت.

در نهایت، شهرداری‌ها تنها کمی کمتر از 49 روپیه به ازای هر کیلومتر پرداخت کردند که 27 درصد کمتر از هزینه عملیاتی با گاز طبیعی فشرده بدون نیاز به یارانه بود. ارائه مدل «پرداخت به ازای استفاده» از سوی آچاریا به شهرهای مختلف کمک کرد 29 هزار اتوبوس برقی سفارش دهند که نسبت به حدود 500 دستگاه اتوبوس برقی در چهار سال پیش افزایش چشمگیری داشته است.

اتوبوس‌های فیروزه‌ای، دارای تهویه مطبوع و یک سیستم فروش بلیط مبتنی بر اپلیکیشن به یک منظره معمول در دهلی نو تبدیل شده است و این ناوگان به شکل روزانه هزاران نفر را جابه‌جا می‌کند. آکشیما گیت، مدیر عامل برنامه هند در RMI غیرانتفاعی مستقر در کلرادو، که بر انرژی پاک تمرکز دارد، می‌گوید: «این پروژه جاه‌طلبانه یک ابتکار متحول‌کننده برای بخش اتوبوس‌های برقی هند بوده است.»

untitled

آچاریا سوار بر یک اتوبوس برقی در دهلی نو

مقامات دهلی هدف خود را برقی کردن 80 درصد از اتوبوس‌های این شهر تا سال 2025 قرار داده‌اند.

رویکرد آچاریا می‌تواند یک مدل ایده‌آل در زمینه حفاظت از اقلیم و حمل‌ونقل در سراسر کشورهای در حال توسعه باشد. به گفته او، 9 کشور از جمله برزیل، کنیا و مکزیک به همراه اتحادیه اروپا به‌دنبال تقلید از این مدل هستند.

طبق اعلام آژانس بین‌المللی انرژی، تولیدکنندگان در سال 2023 حدود 50 هزار دستگاه اتوبوس برقی به فروش رساندند که تنها 3 درصد از کل فروش در بخش اتوبو‌س‌ها بوده است. در این میان، چین 60 درصد از فروش را به خود اختصاص داد، اما کشورهای ثروتمندتر به‌ویژه اروپا در تلاشند در بخش اتوبوس‌های برقی جایگاه خود را ارتقا دهند.

در نیویورک، اداره حمل‌ونقل متروپولیتن قصد دارد تا سال 2040 کل ناوگان 5 هزار 800 دستگاهی خود را برقی کند. لندن انتظار دارد تا سال 2034 همین کار را انجام دهد.

هند محل حضور آلوده‌ترین شهرهای جهان است، جایی که در آن میلیون‌ها نفر به شکل سالانه به دلیل تنفس هوای‌ آلوده جان خود را از دست می‌دهند. این مشکل در مسیر وخیم‌تر شدن قرار دارد، چراکه به مرور زمان، خودروها و کامیون‌های بیشتری وارد خیابان‌ها می‌شوند. طبق اعلام آژانس بین‌المللی انرژی، هند طی 10 سال آینده جایگاه چین را به‌عنوان منبع اصلی رشد جهانی تقاضای نفت خواهد گرفت و این کشور 88 درصد از نیاز خود به نفت را از طریق واردات برطرف می‌کند. رونق در حمل‌ونقل از سوی بخش خصوصی می‌تواند وابستگی این کشور به تأمین‌کنندگان خارجی را افزایش دهد و قرار گرفتن آن در معرض شوک‌های قیمتی را افزایش دهد.  

untitled

کارخانه اتوبوس‌های الکتریکی تاتا موتورز در لاکنو، هند

به‌کارگیری وسایل نقلیه الکتریکی در هند به چالش‌هایی نظیر هزینه‌های بالای باتری، شبکه محدود ایستگاه‌های شارژ و وابستگی به قطعات چینی روبه‌روست. در حالیکه فرآیند الکتریکی کردن در بخش خودروهای سواری آهسته بوده، توسعه ناوگان اتوبوس‌های برقی پیشرفت بهتری داشته است.

ماهوآ آچاریا همچنین در سال 2023 شرکت «اینتنت» را تأسیس کرد که هدف آن ارائه مشاوره و کمک به اپراتورهای خصوصی در جهت گذار به وسایل نقلیه الکتریکی بوده است، آن هم از طریق طراحی قراردادهای استاندارد و استراتژی های خرید عمده. هدف شرکت Intent تحویل اتوبوس‌ها و کامیون‌های برقی به‌همراه انرژی خورشیدی برای تامین انرژی آن‌هاست.