به گزارش اکوایران، بخش اصلی خودروسازی ایران تقریبا در سه شرکت ایران خودرو، سایپا و پارس خودرو انجام میشود و این شرکتها نیز با مالکیت شرکتهای متعددی به تکمیل زنجیره تولید مورد نیازشان پرداختهاند؛ حتی شرکت سایپا به طور مستقیم مالک 41 درصد از سهام شرکت پارسخودرو است. خودروسازان ایران در یک فضای دولتی به فعالیت خود مشغول هستند. به رغم اینکه بازار فروش خودرو یک بازار انحصاری یا نیمه انحصاری به شمار میرود، مداخلات دولتی از جمله قیمتگذاریهای دستوری بر عملکرد مالی خودروسازان تأثیر مستقیم دارد. از سوی دیگر، خودروسازان کشور همچنان هزینه تولید بالایی نسبت به محصولی که ارائه میکنند، متحمل میشوند که یک طرف دیگر مشکل زیانسازی و فاصله آنها تا حاشیه سود مناسب تولید است.
با امضای برجام، روند سود و زیان خودروسازان کشور اندکی بهبود یافت اما موتور زیانسازی آنها از سال 97 تا 1402 به شدت پر کار بوده که در ابتدای این بازه زمانی با خروج ترامپ از برجام و شروع نوسانات نرخ ارز مواجه بودیم. از سوی دیگر به نظر میرسید با کاهش واردات خودرو که به دلیل محدودیتهای تأمین ارز صورت پذیرفت، اوضاع خودروسازان بهتر میشود؛ اما اعمال قیمتگذاریهای دستوری و افزایش فاصله زمانی در میان مجوزهای افزایش قیمت موجب شد تا خودروسازان به انباشت زیان بپردازند.
زیان انباشته این سه خودروساز در نیمه نخست سال جاری از 208 هزار میلیارد تومان عبور کرده است. این در حالی است که دولت در سال آینده برای همسانسازی حقوق بازنشستگان بودجه 104 همتی در نظر گرفته است. روند انباشت زیان خودروسازان در یک سال گذشته به موهبت مجوزهای افزایش قیمت کارخانهای و اصلاح سبد محصولاتی آنها کند شده است اما برای رسیدن به سودآوری منطقی در صنعت خودرو، راهی به جز کاهش هزینههای تولید وجود ندارد.
