حالا سوال اینجاست که چرا جایگاه کنونی ایران با قدمت زیاد این دست فعالیت‌ها در ایران همخوانی ندارد؟ قوچانی اعتقاد دارد که علت این موضوع فعالیت‌ها مقطعی و منفصل ایران در مسیر توسعه است.

مثلا او چند دوره را مثال می‌زند که ایران در مسیر درستی قرار گرفته بود و فعالیت‌های توسعه محور ایران را محدود به همین چند مقطع می‌داند. برای مثال از نظر او ایران در زمان امیرکبیر در جاده توسعه قرار داشت اما در حال حاضر نه.