به گزارش اکوایران، پس از آنکه جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا به اسرائیل در مورد استفاده از کمک‌ها به عنوان «ابزار چانه زنی» هشدار داد، اتحادیه اروپا به تلاش‌های خود برای ایجاد یک کریدور دریایی برای ارسال کمک‌های بشردوستانه از قبرس به غزه سرعت می‌بخشد.

به نوشته فایننشال‌تایمز، اورسولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اروپا، بدون توضیح در مورد چگونگی تخلیه کمک‌ها، گفت که اولین کشتی ممکن است این هفته برای یک دور آزمایشی حرکت کند.

جزئیات در مورد اینکه چگونه این کریدور می‌تواند نیازهای گسترده جمعیت فلسطینی محاصره شده را برآورده کند، از جمله تخلیه و حمل محموله‌ها در غزه باید بررسی شود، جایی که سازمان ملل و سایر آژانس‌ها می‌گویند اسرائیل هنوز مسیرهای امنی برای کامیون‌ها ایجاد نکرده است.

به گفته یک مقام اروپایی، انتظار می‌رود اولین محموله‌های اتحادیه اروپا حجم محدودی داشته باشد، تا زمانی که ایالات متحده تأسیسات اسکله‌ای را برای دریافت محموله‌های بزرگ‌تر در سواحل غزه ایجاد کند. یکی از مقامات آمریکایی گفت که برنامه ریزی و راه اندازی چنین تأسیساتی ممکن است «چند هفته» طول بکشد.

کریدور دریایی اضطراری نشانه‌ای از ناامیدی عمیق در میان متحدان اسرائیل به دلیل شکست در جلوگیری از بحران انسانی در غزه است، جایی که عملیات نظامی آن علیه گروه شبه نظامی حماس زیرساخت‌های غیرنظامی را ویران کرده است.

سازمان ملل و دیگر آژانس‌های کمک‌رسان بین‌المللی هشدار می‌دهند که در نیمه شمالی این منطقه، که کاملاً تحت کنترل ارتش اسرائیل است، حدود 300،000 غیرنظامی در آستانه قحطی قرار گرفته‌اند.

این هفته، برنامه جهانی غذا اعلام کرد که یک کاروان 40 تنی از تدارکات ضروری توسط سربازان اسرائیلی در یک ایست بازرسی که شمال و جنوب را از هم جدا می‌کند، متوقف شد و سپس مجبور به دور زدن شد.

نیکوس کریستودولیدس، رئیس‌جمهور قبرس گفت که کریدور دریایی قبرس برای تکمیل مسیرهای دیگر، از جمله گذرگاه بسیار مهم رفح از مصر در نظر گرفته شده است.

او گفت: «همچنین واضح است که ما در نقطه‌ای هستیم که باید تمام مسیرهای ممکن را باز کنیم.»

از این جهت ساخت اسکله توسط ایالات متحده ضروری خواهد بود زیرا اسرائیل در اولین هفته حمله خود، یک بندر کوچک برای ماهیگیران محلی در شهر غزه را بمباران کرد.

ایالات متحده، اردن، قطر و دیگران هفته گذشته به پرتاب اضطراری مواد غذایی از هواپیما متوسل شدند، اما این تلاش در مقایسه با نیازهای جمعیت و ظرفیت حمل کامیون‌ها برای تدارکات حیاتی کمرنگ است.