رمزگشایی از سکوت پوتین؛ حمله به کورسک نقطه سقوط اوکراین می‌شود؟

به گزارش اکوایران، در سال ۱۸۳۶، ژنرال رابرت ای لی، ژنرال کنفدراسیون ایده جسورانه‌ای داشت: ورود به غرب پنسیلوانیا، تضعیف روحیه اتحادیه و حتی احتمالاً حمله به واشنگتن دی‌سی. اما این حمله به بن‌بست خورد و نهایتاً در نبرد گتیسبورگ که «نقطه افول» کنفدراسیون نام گرفت، دفع شد.

به نوشته نشنال اینترست، جنگ روسیه و اوکراین بسیار متفاوت از جنگ داخلی آمریکاست و اوکراین نیز از لحاظ اخلاقی هیچ شباهتی به نیروهای کنفدراسیون ندارد. اما تهاجم اخیر کی‌یف به شمال کورسک بی‌شباهت به تلاش ناموفق لی نیست. قبل از این تهاجم، جنگ برای اوکراین خوب پیش نمی‌رفت؛ در حالی که آن‌ها موفقیت‌های اولیه قابل‌توجهی در این درگیری داشتند، از جمله نبرد کی‌یف و ضدحمله خارکیف در اواخر سال ۲۰۲۲، جنگ در سال ۲۰۲۳ به بن‌بست رسید. اما سال ۲۰۲۴ شاهد پیشروی آرام اما مطمئن مسکو بوده است. این دستاوردها کوچک بوده و دستاوردهای روسیه با کیلومتر اندازه‌گیری می‌شود، اما در هر صورت موفقیت‌آمیز به شمار می‌رود. در نتیجه، حتی متحدان قوی اوکراین در غرب، از جمله دموکرات‌های برجسته و پرشور طرفدار اوکراین، شروع به زمزمه بلند در مورد نیاز به صلح و ابراز نارضایتی از عدم وجود هرگونه نشانه‌ای از مذاکرات کردند.

حمله کورسک این زمزمه‌ها را خاموش کرده است. به نظر می‌رسد اوکراین در حال پیشرفت بوده و هیچ متحدی اکنون علیه آن صحبت نخواهد کرد. اوکراین ظاهراً می‌خواهد از قلمرویی که به دست آورده به عنوان اهرم مذاکراتی برای باز پس گیری سرزمین‌های خود استفاده کند و تحلیلگران نیز استدلال کرده‌اند که احتمالاً روزهای موفقیت ولادیمیر پوتین به شماره افتاده باشد. به استدلال آن‌ها، کرملین تا حالا باید کاری انجام می‌داده، اما تاکنون تنها شاهد سکوت پوتین بوده‌ایم.

با این حال، اینکه عملیات کورسک به نحوی به پوتین آسیب رسانده، دور از ذهن به نظر می‌رسد. اوکراین شهر کورسک را تصرف نکرده است؛ نیروهایش تنها برخی از بخش‌ها، عمدتاً روستایی و حومه‌ای کورسک را تحت کنترل درآورده‌اند. بزرگترین شهری که تا زمان نگارش این مطلب تصرف کرده‌اند، سودژا است که کمی بیش از ۶ هزار نفر جمعیت دارد. بخش زیادی از سرزمینی که آن‌ها تصرف کرده‌اند، مزارع خالی است. حتی اگر موفق شوند کورسک واقعی را تصرف کنند که بعید به نظر می‌رسد، این شهر تنها کمتر از ۵۰۰ هزار نفر جمعیت داشته و اهمیتی در برنامه‌های کرملین ندارد.

به همین دلیل است که عملیات کورسک تهدیدی برای پوتین به شمار نمی‌رود. در سال ۲۰۲۳، یوگنی پریگوژین در جریان شورشش به منطقه مسکو رسید؛ اما پوتین چندان تحت تأثیر قرار نگرفت. بنابراین، او مطمئناً از حمله اوکراین نیز بدون آسیب بیرون خواهد آمد. بله، مطمئناً از دست دادن بخش‌هایی از کورسک برای پوتین یک شرمساری تلقی می‌شود، اما چیزی بیش از اذیت جزئی نخواهد بود

این ایده که او تسلیم می‌شود و با اوکراین مذاکره خواهد کرد، یک فانتزی است. کرملین نیازی به عجله ندارد. روسیه دارای مردان فقیر زیادی است که می‌تواند به زور آن‌ها را به جنگ بفرستد، در حالی که نیروهای انسانی اوکراین در حال تمام‌شدن هستند. روس‌ها تنها منتظر خواهند ماند و به آرامی زمین خود را پس خواهند گرفت و در این راه، هر تعداد نیرویی که لازم باشد را به میدان می‌فرستند.

وقتی کارشان تمام شد، اوضاع برای اوکراین حتی بدتر از زمانی خواهد بود که عملیات کورسک را آغاز کرد. کی‌یف مردان زیادی را از دست داده، تسلیحات و مهماتش را هزینه کرده و در عوض، چیزی به دست نیاورده است. در همین حال، روسیه به آرامی در حال ادامه اشغال قلمروی جنوبی اوکراین است.

تهاجم لی به شمال نیز ایده‌ای درخشان تلقی می‌شد. اگر در اوایل سال ۱۸۶۳ به نیروهای کنفدراسیون می‌گفتید که ارتش آن‌ها در اواخر آن سال در پنسیلوانیا خواهد بود، آن‌ها تشویق می‌شدند. اما احتمالاً با شنیدن اینکه نقطه افول آن‌ها خواهد بود، سکوت می‌کردند.