روحیه ملی گرایی این بار در ایران

 

در حالی که اقتصاد های بزرگ جهان با رویکرد فراملی به سمت توسعه اقتصادی و جذب نیروی های متخصص برای پیشبرد اهداف کشورهای خود هستند،‌ در ایران روحیه ملی گرایی که سالها پیش در سیاست رخنه کرده بود این روزها در اقتصاد هم برای خود جا باز کرده است. عراق و افغانستان که مردامنشان به علت شباهت های فرهنگی و مذهبی و همچنین درگیری های داخلی کشورهایشان به مهاجرت به ایران علاقه مند شدند طبق روال تصمیمات اشتباهی که در دولت ها گرفته میشود اینبار قوانین عجیب و مصوبات متعدد دراین زمینه مانع جذب مطلوب سرمایه مالی و انسانی از کشورهای همسایه شده است.

 

مصائب مهاجران در ایران

بنابر آمار های مختلف در حال حاضر قریب به ۳ میلیون افغان مهاجر در ایران زندگی میکنند که اکثر آنها در مشاغل با مهارت پایین چون کارگری و سرایداری مشغول هستند،‌ آموزش و بیمه و به رسمیت شناخته شدن از حداقل درخواست های مهاجرین است که قوانین ما این اجازه را در بسیاری از موارد به آنها نمیدهد،‌ هرچند که در متن قانون به حقوق مهاجران و پناهندگان اشاره شده اما بسیاری از این قوانین در مقام اجرا قرار نگرفته است و مهاجران را به محدوده فرا قانون کشانده، در محدوده خارج از قانون پدیده هایی چون کارهای کم بهره و کاذب،‌ مشاغل غیرقانونی و حتی قاچاق انسان مطرح است.

 

 

بهای تمام شده کالا  تحت تاثیر حضور مهاجران در ایران

علت بیشترین انتقادی که به حضور مهاجران در کشور وارد میشود اشغال فضای کار است،‌ اما آن روی سکه حضور مهاجران در ایران نشان میدهد با توجه به نرخ پایین دستمزدی که طلب میکنند باعث شده اند هزینه تولید کالا کاهش چشمگیری یابد که خروج این بخش میتواند هزینه تولید را بالا ببرد

مدیریت منابع انسانی این روزها بیش از پیش به اصلاح نیاز دارد، از تغییر قوانین مهاجرت تا تسهیل فرایند اشتغال برای مهاجران،‌کاری که با ایجاد بازارهای رقابتی میتواند به نفع اقتصاد میزبان تمام شود، چرا که نیروی متخصص خارجی می تواند سبب اشتغالزایی و کارافرینی شود تا نیروی متخصص داخلی نیز از این مزیت بهره ببرد.