به گزارش اکوایران، از زمانی که کانتینرهای فلزی تقریبا 70 سال پیش انقلابی در کشتیرانی ایجاد کردند، کارگران بارانداز برای دفاع از نقش حیاتی خود در تجارت جهانی مبارزه کردند. با این حال پیشرفت‌های تکنولوژیک همچنان فعالیت کارگران در بنادر را تهدید می‌کند. در 1 اکتبر (10 مهر) ، انجمن بین‌المللی ILA - اتحادیه 47 هزار نفری که نماینده کارگران در هر بندر بزرگ شرقی ایالات متحده است - برای دستمزد بالاتر و محافظت در برابر اتوماسیون اعتصاب کرد.

به نوشته بلومبرگ، پیامدهای این اتفاق برای بزرگ‌ترین اقتصاد جهان وخیم است و اعتصاب تنها چند هفته قبل از انتخابات ایالات متحده در 5 نوامبر آغاز شده است.

این اتحادیه که نقش کلیدی در زنجیره تأمین جهانی دارد، در حال مذاکره با اتحادیه دریایی ایالات متحده یا USMX - گروهی از خطوط کشتیرانی و اپراتورهای پایانه هستند - که از آن‌ها برای بارگیری و تخلیه کشتی‌ها استفاده می‌کنند. ILA خواهان افزایش حقوق، بیشتر از افزایش 50 درصدی است که اتحادیه دریایی ایالات متحده پیشنهاد کرده است. یکی دیگر از مشکلات بزرگ، اتوماسیون است: ILA می‌خواهد محافظت‌ بیشتری در برابر اتوماتیک شدن وظایف داشته باشد و برخی از وظایف به شکل نیمه‌ اتوماتیک انجام شود.

بازیگران اصلی چه کسانی هستند؟

رئیس ILA هارولد داگت، یک کهنه سرباز نیروی دریایی آمریکا است که در وودساید، کوئینز بزرگ شده است. او یک مذاکره‌کننده سخت‌کوش است که قبلا به انعقاد دو قرارداد شش ساله با USMX کمک کرده بود؛ او در مورد جهانی کردن مبارزه خود علیه اتوماسیون بندری با تهدید تحریم شرکت‌هایی که ماشین‌هایی را به کار می‌گیرند که نیروی کار را جایگزین می‌کنند، صرف نظر از اینکه در کدام کشور هستند، صحبت کرده است. در آخرین دور مذاکرات، او در مقابل دیوید آدام، مدیرعامل USMX قرار دارد که بیش از 30 عضو را نمایندگی می‌کند، مانند Maersk، MSC و COSCO. این دو طرف قبلا 10 قرارداد متوالی را بدون اعتصاب مذاکره کرده بودند.

صنعت حمل‌ونقل چگونه آماده می‌شود؟

خطوط کشتیرانی از جمله MSC، Maersk و Hapag-Lloyd AG مشتریان را از واقعیت‌های بسته شدن گسترده بندرها آگاه کرده‌اند. شرکت‌ها و مصرف‌کنندگان باید انتظار تأخیر و نرخ‌های حمل‌ونقل بالاتر را در کوتاه‌مدت داشته باشند. اگر اعتصاب‌ها هفته‌ها ادامه یابد، آن‌ها سفرهای خود را لغو خواهند کرد تا کشتی‌های آنها برای مدت نامحدود در خارج از بنادر منتظر نمانند. برای شرکت‌ها، این تنها آخرین مورد از یک سری شوک‌ها است که یک سیستم طراحی شده بدون انعطاف‌پذیری زیادی را مختل کرده است - یک کشتی که ورود آن به یک بندر یک هفته تأخیر دارد، یک هفته دیرتر در سفر بازگشت خود خواهد بود. نتیجه نهایی، به اصطلاح صنعت، "ظرفیت کمتر" است. اما ظرفیت محدودتر می‌تواند برای شرکت‌های حمل‌ونقل خوب باشد زیرا می‌تواند به آن‌ها اجازه دهد نرخ‌هایی را که دریافت می‌کنند، افزایش دهند. تحلیل‌گران حمل‌ونقل بلومبرگ اینتلیجنس، کنت لو و لیندسی چن، در یک یادداشت تحقیقاتی اخیر گفتند که مشکلات اخیر در عرضه ممکن است به درآمد صنعت کانتینر در سه‌ماهه چهارم 2024 کمک کند.

تأثیر بالقوه اقتصادی چیست؟

اکثر اقتصاددانان انتظار دارند که اعتصاب اگر تنها یک یا دو هفته طول بکشد، یک رویداد غیرمهم خواهد بود. محموله‌های دچار تأخیر به زودی خواهند رسید و ضربه به تولید ناخالص داخلی ناچیز خواهد بود. پیش‌بینی‌ها برای خسارت از 1 میلیارد دلار تا 5 میلیارد دلار در فعالیت از دست‌رفته هر روز متغیر است - یک بخش کوچک از اقتصاد 29 تریلیون دلاری ایالات متحده. با این حال، اگر اعتصاب‌ها بیش از چند هفته طول بکشد و کمبود قطعات و محصولات بر تولید صنعتی و احساس مصرف‌کننده تأثیر بگذارد، مشکلات شروع به پیچیده شدن می‌کنند. اکثر خودروسازان نشان داده‌اند که برنامه‌های اضطراری و موجودی کافی برای تحمل چند هفته اعتصاب را دارند.

سیاست‌های اعتصاب بنادر چه می‌گویند؟

برای دولت جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا، که اختیار پایان دادن به اعتصاب و دستور بازگشت اتحادیه به کار تحت قانون تافت-هارتلی را دارد، مسیرهای زیادی برای پیروزی در این موضوع وجود ندارد. گروه‌های تجاری مانند اتاق بازرگانی ایالات متحده و انجمن ملی تولیدکنندگان از او خواسته‌اند که اعتصاب را قبل از بزرگ شدن پیامدها پایان دهد.