بانک مرکزی در آخرین روزهای ریاست فرزین اقدام به انتشار تعداد زیادی آمار کرده است. یکی از این آمارها رشد اقتصادی کشور در دو فصل ابتدایی سال 1404 بوده است.
اعداد و ارقام منتشر شده توسط سکاندار پولی کشور حاکی از آن است که رشد تولید ناخالص داخلی و سایر اجزای اقتصاد در سال 1404 نسبت به دو فصل سال گذشته کاهش قابل توجهی را تجربه کردهاند.
همچنین کیک اقتصاد ایران در نیمه اول سال جاری حدودا 0.6 واحد درصد در مقایسه با مدت مشابه سال قبل کوچکتر شده است.
در نمایی کلی آمارها و دادههای منتشر شده توسط بانک مرکزی با مرکز آمار همسو بوده و در نتیجه اقتصاد ایران در وضعیت نامطلوبی قرار دارد. نامطلوب به این معنا که حتی اگر در یک فصل رشد منفی رخ نداده باشد، رشد مثبت اندک اقتصادی نیز دردی از اقتصاد بحرانزده کشور دوا نخواهد کرد. به عبارتی رفاه و ثروت در یک جامعه زمانی پدید میآید که رشد اقتصادی قابل توجه و همچنین پایدار باشد.

سقوط رشد اقتصادی در بهار 1404
بررسیها نشان از آن دارد که رشد اقتصادی کشور که در بهار سال گذشته 2.9 درصد بوده، در سال جاری به منفی 2 درصد رسیده است. میتوان گفت در این مدت چیزی شبیه سقوط رشد اقتصادی رخ داده است. در این بازه زمانی رشد بخشهای کشاورزی و صنایع و معادن کاهش شدیدی را تجربه کرده و در بهار امسال به ترتیب معادل منفی 2.5 درصد و منفی 6.5 درصد برآورد شدهاند.
رشد بخش نفت نیز از 7.5 درصد به 0.1 درصد و رشد بزرگترین بخش اقتصاد ایران یعنی خدمات نیز در این مدت از 2.2 درصد به 1.1 درصد کاهش پیدا کرده است.میتوان گفت یکی از دلایل این رخداد، وقوع جنگ دوازده روزه در خرداد سال جاری است.
از طرف دیگر رشد اقتصادی تابستان سال جاری با اینکه مثبت برآورد شده اما نسبت به فصل مشابه سال گذشته کاهش یافته و از 2.6 درصد به 0.5 درصد رسیده است. در این مدت رشد کشاورزی از 3.6 درصد به منفی 3.1 درصد کاهش یافته و رشد نفت نیز از 6.1 درصد به 2.1 درصد رسیده است. همچنین رشد بخش صنایع و معادن که در تابستان سال گذشته 0.9 درصد بوده، در تابستان سال جاری معادل منفی 0.4 درصد برآورد شده است. در نهایت نیز رشد خدمات در دومین فصل سال جاری برابر با 2.5 درصد محاسبه شده که نسبت به مدت مشابه سال قبل تنها 0.3 واحد درصد پایینتر آمده است.

پیامدهای کاهش رشد اقتصادی
اقتصاد ایران مدتهاست با مشکلات عمیقی مواجه است. برای نمونه میتوان به تورم دو رقمی، افزایش نرخ فقر، نرخ مشارکت اقتصادی پایین، رشد اندک اقتصادی و در نهایت تحریمهای آمریکا اشاره کرد.
این موارد موجب شده تا روز به روز از قدرت خرید و رفاه مردم کاسته شده و شرایط اقتصادی کشور وخیمتر از قبل شود. تنها راه برای اینکه بتوان بر این مشکلات غلبه کرد ایجاد ثبات اقتصادی و رفع تحریمها در جهت رسیدن به رشد اقتصادی پایدار و ماندگار است. چرا که از نظر آموزههای جریان اصلی علم اقتصاد امری که راه را برای حصول رفاه و ثروت یک جامعه فراهم میکند، رشد اقتصادی پایدار و ماندگار نام دارد.
در مقابل اگر یک کشور از رشد اقتصادی مطلوبی برخوردار نباشد، به سمت افول رفاه خواهد رفت. بنابراین ضروریست سیاستگذاران هم و غم خود را بر رشد اقتصادی و رفع تحریمها بگذارند.