نیل آرمسترانگ؛ یک جهش بزرگ برای بشریت

نیل آرمسترانگ فضانورد و مهندس هوانوردی ناسا بود. او در 20 ژوئیه 1969 با فضاپیمای آپولو 11 به اولین فردی تبدیل شد که بر روی کره ماه قدم گذاشته است. آرمسترانگ در خلال ماموریت جمینی 8 ناسا در سال 1966 به خارج از سیاره زمین پرواز کرد و در سال 1971 نیز از ناسا بازنشسته شد اما در جامعه هوافضا فعال ماند؛ اگرچه ترجیح داد از توجهات عمومی دور بماند.

او در مورد دستاوردهایش بسیار ممتنع بود و ترجیح می‌داد به جای اولین قدم‌هایش، بر روی تیمی که به او کمک کرد تا به ماه برسد تمرکز کند. وی بعدها در مصاحبه‌ای گفت که ترجیح می‌دهد به خاطر کل کارهایی که کرده است محبوب باشد تا صرفا یک سکانس از آن‌ها.

ایندیپندنت یادآوری می‌کند که در مصاحبه‌ای دیگر، وقتی از آرمسترانگ پرسیده شد که باقی ماندن ردپای او برای هزاران سال روی سطح ماه چه حسی دارد؟ او پاسخ داده است: «امیدوارم در این روزها کسی به آنجا برود و آنها را پاک کند.»

«برایان اودوم» - تاریخدان در ناسا - می‌گوید: «پس از قدم زدن آرمسترانگ بر روی ماه، مردم دیگر هرگز به آسمان به شکل قبل نگاه نخواهند کرد.»

او می‌گوید: «بدیهی است که اولین‌ها معمولاً کسانی هستند که بیشتر به یاد می‌آوریم و موفقیت نیل مطمئناً در میان برجسته‌ترین اولین‌ها در تمام دوران‌ها قرار می‌گیرد.»

رفتار آرام و خونسرد نیل در طول ماموریت نیز افسانه‌ای شد و او را سوژه بسیاری از مستندها، فیلم‌ها و داستان‌ها کرد.

آرمسترانگ گفته بود که فرود، بزرگترین نگرانی او بوده است: «ناشناخته‌ها بیداد می‌کردند و هزاران چیز برای نگرانی وجود داشت.»

در ساعت 22:56 EDT آرمسترانگ آماده است تا اولین پای انسان را به دنیایی دیگر باز کند. با تماشای بیش از نیم میلیارد نفر از تلویزیون، او از نردبان پایین می‌آید و اعلام می‌کند: «این یک قدم کوچک برای یک انسان است و یک جهش بزرگ برای بشر»

آلدرین به زودی به او می‌پیوندد و توصیفی ساده اما قدرتمند از سطح ماه ارائه می‌کند: «ویرانی باشکوه». آنها به مدت دو ساعت و نیم سطح کره را کاوش می‌کنند و نمونه‌هایی را جمع‌آوری می‌کنند و عکس می‌گیرند.

آنها یک پرچم آمریکا، یک نماد به افتخار خدمه سقوط کرده آپولو 1 و یک پلاک بر روی یکی از پاهای ایگل به جا می‌گذارند: «در اینجا مردانی از سیاره زمین برای اولین بار به ماه قدم گذاشتند. ژوئیه 1969 پس از میلاد، ما در صلح برای همه بشریت آمدیم.»

در مصاحبه‌ای که سال‌ها بعد انجام شد، آرمسترانگ از «صدها هزار» نفری که پشت این پروژه بودند تمجید کرد. 

سرانجام آرمسترانگ در ماه اوت در سن 82 سالگی بر اثر عوارض پس از عمل جراحی قلب درگذشت. مراسم تشییع جنازه خصوصی برای خانواده و دوستان پیشین او در اوهایو - ایالت محل زندگی آرمسترانگ - برگزار شد.

«چارلز بولدن»، مدیر ناسا و فضانورد سابق، گفته که فروتنی و شجاعت آرمسترانگ «او را از ستاره‌ها بالاتر برد.»

«جان اسنو»، وزیر خزانه‌داری سابق آمریکا، در مراسم تشییع نیل گفته بود: «او اکنون بار دیگر از مرزهای زمین خارج شده و میراثی عظیم از خود به جای گذاشته است.»

رئیس‌جمهور وقت آمریکا، باراک اوباما، آرمسترانگ را «قهرمان بزرگ ملت آمریکا خواند» و در سوگ او نوشت: ««آرمسترانگ در میان بزرگترین قهرمانان آمریکا است؛ نه فقط در زمان خود، بلکه در تمام دوران.»

صدها میلیون نفر فرود آرمسترانگ روی ماه را در 20 ژوئیه 1969 تماشا کردند و خود آرمسترانگ این لحظه تاریخی را اینگونه توصیف کرد: «قدمی کوچک برای [یک] انسان، گامی بلند برای بشر». این جمله به یکی از مشهورترین نقل قول‌های قرن بیستم تبدیل شد.

در کلیسای جامع ملی واشنگتن، در یک محفظه شیشه‌ای، تکه‌ای از سنگ ماه نگهداری می‌شود؛ تکه‌ای که خدمه آپولو ۱۱ آن را با خود به یادگار آورده بودند.