به گزارش اکوایران، بدترین یا عجیب‌ترین حقیقت در مورد دونالد ترامپ این است که او باعث شده تا پایگاه حزب جمهوری‌خواه به طور قابل توجهی «متنوع‌تر» شود. بله، مردی که به عنوان «نژادپرست‌ترین» و «بیگانه‌ستیزترین» رهبر سیاسی در تاریخ جهان آزاد شناخته می‌شود، به طور پیوسته در میان آمریکایی‌های سیاه‌پوست و رنگین‌پوست محبوبیت می‌یابد.

به نوشته اسپایکد، اعداد دروغ نمی‌گویند و وال‌استریت ژورنال خاطرنشان می‌کند: «سهم ترامپ از آرای سراسری سیاه‌پوستان، اسپانیایی‌ها و آسیایی‌ها در سال ۲۰۱۶ به ترتیب ۲، ۲ و ۳ درصد بیشتر از میت رامنی در سال ۲۰۱۲ بود. حتی زمانی که ترامپ در سال ۲۰۲۰ شکست خورد، عملکرد خود در میان این گروه‌های جمعیتی را به ترتیب ۴، ۳ و ۵ درصد بهبود بخشید».

بله، دموکرات‌ها همچنان در آخرین انتخابات ریاست‌جمهوری اکثریت قاطع آراء سیاه‌پوستان و اکثریت قابل‌توجهی از اسپانیایی‌تبارها را به خود جلب کردند؛ اما این روند غیرقابل انکار و شاید حتی در حال سرعت گرفتن است.

آخرین نظرسنجی‌های نیویورک تایمز و سیِنا نشان می‌دهد که محبوبیت ترامپ و بایدن در میان اسپانیایی‌تبارها برابر بوده و ترامپ به طور قابل توجهی ۲۰ درصد از آراء سیاه‌پوستان را به خود اختصاص داده است. اگر این آمار در نوامبر تکرار شود، از زمان تصویب قانون حقوق مدنی در سال ۱۹۶۴، میزان حمایت سیاه‌پوستان از یک نامزد جمهوری‌خواه برای ریاست‌جمهوری به بالاترین سطح خود خواهد رسید.

این مسئله یکی از مواردی است که ترامپ به حق، افتخارش را از آن خود بداند. همانطور که دیوید شور، مشاور ارشد دموکرات‌ها و متخصص آمار اشاره می‌کند: «قطبی‌سازی نژادی در سیاست از سال ۱۹۹۲ تا ۲۰۱۶ به طور پیوسته در حال افزایش بود؛ ۲۰۱۶ سالی بود که روند آن معکوس گردید و بسیاری از مردم فکر می‌کردند که این یک ناهنجاری است. اما انتخابات میان‌دوره‌ای ۲۰۱۸ و ۲۰۲۰ نشان می‌دهند که اینطور نیست. این واقعیت که دونالد ترامپ دوران کاهش قطبی‌سازی نژادی را آغاز کرد، از برخی جهات بسیار عجیب است».

این نظر قطعا باورهای رایج را به چالش می‌کشد. پس از پیروزی باراک اوباما در سال ۲۰۰۸، طبقات مرفه جامعه متقاعد شدند که روندهای جمعیتی، در قدرت ماندن دموکرات‌ها را به صورت نیمه‌دائمی تضمین می‌کند؛ زیرا افزایش جمعیت جوانان، اقلیت‌ها و متخصصان طبقه متوسط باعث می‌شود تا آمریکا برای همیشه آبی (رنگ نماد حزب دموکرات) باقی بماند. تمامیت این گروه‌های جمعیتی با عنوان «ائتلاف صعودی» لقب گرفت؛ اصطلاحی که هم خودبزرگ‌بینی سران حزب دموکرات و هم رویکرد تحقیرآمیز آن‌ها نسبت به کارگران سفیدپوست را به خوبی خلاصه می‌کرد.

دونالد ترامپ

سال ۲۰۱۶ زیر این کلیشه‌ها زد. جای تعجب ندارد که رأی‌دهندگانی که هیلاری کلینتون آن‌ها را «عده‌ای نخاله» خطاب می‌کرد، در سراسر کمربند زنگ (منطقه‌ای صنعتی در آمریکا) به ترامپ رأی دادند. در همین حال، کارزار ‌سیاست هویتی کلینتون که از افراد مشهور سیاه‌پوست برای جلب آرای سیاه‌پوستان استفاده می‌کرد و ویدئوهایی که از شکستن نمادین سقف شیشه‌ای توسط او منتشر می‌شد، باعث شد زنان، سیاه‌پوستان و اسپانیایی‌تبارهای معمولی احساس سردرگمی و تحقیر کنند.

مشکل فزاینده دموکرات‌ها با رأی‌دهندگان غیرسفیدپوست با آلرژی حزب به طبقه کارگر در هم تنیده است. در واقع، رسانه‌ها از این نگرانند که عملکرد ضعیف بایدن در میان رأی‌دهندگان سیاه‌پوست و اسپانیایی‌تبار بتواند به شانس او در نوامبر را ضربه بزند. تازه اکنون ذهن دموکرات شروع به کار کرده و فهمیده‌اند که منافع اقتصادی و دیدگاه فرهنگی یک کارگر ساختمانی لاتین‌تبار و کارگر ساختمانی سفیدپوست واقعاً تفاوت چندانی با هم ندارند. آن‌ها هر دو از ایدئولوژی جنسیتی، مهاجرت غیرقانونی و برنامه خودآزاری اقتصادی سبز بایدن خشمگین هستند.

به نظر می‌رسد حزب دموکرات یک رژیم در حال فروپاشی است و به نظامی چسبیده که به آن‌ها و متحدانشان و نه هیچ کس دیگری خدمت می‌کند. طبق نظرسنجی‌های نیویورک تایمز/سینا، تقریباً ۷۰ درصد از رأی‌دهندگان می‌گویند که سیستم‌های سیاسی و اقتصادی آمریکا یا نیاز به تغییرات بنیادی یا تخریب کامل دارند. این امر حمایت دموکرات‌ها در میان اقلیت‌های قومی و جوانان را بیشتر تضعیف کرده است. نکته قابل توجه این بوده که در حال حاضر، حمایت ترامپ در میان جوانان ۱۸ تا ۲۹ ساله (جناحی دیگر از ائتلاف صعودی که به نظر می‌رسد در آستانه جدایی با پایگاه دموکرات‌هاست)، پای به پای بایدن حرکت می‌کند. نیت کوهن، تحلیلگر خاطرنشان می‌کند: «حتی بسیاری از کسانی که از ترامپ خوششان نمی‌آید، با اکراه اذعان دارند که او وضعیت موجود ناراضی‌کننده را تغییر خواهد داد».

ترامپ چندان ظرف مناسبی برای خشم طبقه کارگر چندنژادی نیست. پس از رسیدن به قدرت، پوپولیسم اقتصادی او در مبارزات انتخاباتی جای خود را به جمهوری‌خواهی استاندارد و کاهش مالیات داد. لفاظی‌های سخت‌گیرانه‌تر ضدمهاجرتی و سخنان بی‌مهبای او نسبت به «سیاهان»، حتی بدون درنظر گرفتن تلاش او برای بر هم زدن نتیجه انتخابات ۲۰۲۰، هنوز بسیاری از رأی‌دهندگان را دفع می‌کند. اما همانطور که او متعهد به افزایش ظرفیت حفاری و برداشت سوخت فسیلی شده و قول داده هرج‌ومرج در مرزهای جنوبی را متوقف کند، تعداد بیشتری از کارگران همه نژادها به سمت او کشیده می‌شوند.

ممکن است دونالد ترامپ دوباره در نوامبر شکست بخورد. او در کنار تمام سوءاستفاده‌های حقوقی و قانونی که علیه او انجام گرفته، تمایل زیادی به خودتخریبی دارد. اما پوپولیسم چندنژادی که او رهبریش را بر عهده داشته، این پتانسیل را دارد که سیاست آمریکا را برای دهه‌های آینده شکل دهد. آینده متعلق به کسی است که بتواند آن را مهار کند.