همبستگی در حال زوال و وضعیت دهشتناک کی‌یف؛ مخمصه زلنسکی بین گزینه‌های بد و بدتر

به گزارش اکوایران، با گذشت بیش از دو سال از تهاجم خونین روسیه به اوکراین، حملات هوایی این کشور شدت گرفته و بار دیگر در میدان نبرد پیشروی می‌کند. به نظر می‌رسد پایانی برای این جنگ دیده نمی‌شود. گزینه‌های پیش روی ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین برای اقدامات بعدی، چه برسد به چگونگی پیروزی در جنگ، از بد به بدترشدن گذاشته است.

به نوشته واشنگتن‌پست، زلنسکی گفته که اوکراین چیزی جز بازگشت تمام قلمروی خود، از جمله سرزمین‌هایی که روسیه از سال ۲۰۱۴ اشغال کرده را نمی‌پذیرد. اما با تغییر اندک خطوط مقدم جبهه در سال گذشته، بازپس‌گیری نظامی مناطق وسیع شرق و جنوب اوکراین که اکنون در اشغال روسیه بوده و حدود ۲۰ درصد از اوکراین را تشکیل می‌دهد، به طور فزاینده‌ای غیرممکن به نظر می‌رسد.

مذاکره با ولادیمیر پوتین برای پایان‌دادن به جنگ، چیزی که زلنسکی تا زمانی که نیروهای روسی در خاک اوکراین حضور دارند را رد کرده، از نظر سیاسی مهلک است. مردم اوکراین به شدت با تسلیم سرزمین‌های خود مخالف بوده و پوتین هیچ تمایلی به پذیرش چیزی جز تسلیم اوکراین در برابر خواسته‌هایش نشان نداده است.

وضعیت فعلی وحشتناک است. با تبدیل‌شدن جنگ به بن‌بستی فرسایشی، اوکراینی‌ها روزانه در میدان نبرد جان خود را از دست می‌دهند. اما همچنین به گفته آن‌ها، آتش‌بس نیز راه‌حل درستی نیست؛ زیرا این امر تنها به روس‌ها فرصت تجدید قوا می‌دهد.

تا حد زیادی در نظر مقامات اوکراینی و غربی، زلنسکی گیر افتاده است. ماه‌هاست که کمک‌های ایالات متحده، مهم‌ترین حامی نظامی اوکراین توسط جمهوری‌خواهان کنگره متوقف شده است. انتظار می‌رود تحویل جت‌های اف-۱۶ آمریکایی در اواخر امسال انجام گیرد؛ اما تعداد محدود آن‌ها به این معنی است که نمی‌توانند معادلات را تغییر دهند. کشورهای ناتو همچنان در کمک‌های خود کج‌دار و مریز عمل می‌کنند، غوغای به وجود آمده پس از صحبت امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهور فرانسه درباره اینکه کشورهای اروپایی نباید اعزام نیرو به اوکراین را رد کنند نیز شاهدی بر این موضوع است.

یکی از قانون‌گذاران اوکراینی گفت: «چگونه زلنسکی از این وضعیت خلاص خواهد شد؟ من هیچ ایده‌ای ندارم و این مسئله من را نگران می‌کند».

بزرگ‌ترین مشکل زلنسکی مدیریت انتظارات کشورش است. یک دیپلمات غربی در کیف گفت که حمایت از او در میان اوکراینی‌ها همچنان بالاست، اما پس از دو سال جنگ و تلفات شدید، «همبستگی در حال زوال است».

تیموفی میلوانوف، استاد دانشکده اقتصاد کیف و وزیر سابق دولت گفت که ممکن است این جنگ سال‌های زیادی به طول بیانجامد. میلوانوف توضیح داد: «این فکر ناخوشایندی است، اما زمانی که برخی می‌گویند ممکن است ده‌ها سال طول بکشد، کسی آن را به چالش نمی‌کشد».

قرار بود امسال سال انتخاباتی برای زلنسکی باشد، اما قانون اساسی اوکراین برگزاری انتخابات را تحت حکومت‌نظامی ممنوع می‌کند و برخی از مقامات کیف نگرانند که روسیه تلاش خواهد کرد تا زمانی که زلنسکی بیش از دوره پنج‌ساله خود خدمت کند، او را به عنوان حاکمی نامشروع نشان دهد.

زلنسکی همچنین باید به قول خود که او مرتباً آن را تکرار می‌کند، برای بازگرداندن اوکراین به مرزهای سال ۱۹۹۱، از جمله شبه‌جزیره کریمه عمل کند.

قانون‌گذار اوکراینی اذعان کرد که «افراد باهوش می‌دانند که این هدف واقع‌بینانه نبوده» و افزود که رهبری سیاسی «باید در مقطعی این لفاظی را تنظیم کند».

طی ماه‌های اخیر، بدبینی درباره شانس اوکراین در میدان نبرد افزایش یافته زیرا نیروهای روسیه ابتکار عمل را دوباره به دست آورده‌اند که عمدتاً کمبود نیرو و مهمات در طرف اوکراینی‌هاست.

اوکراین برای تأمین سلاح به شرکای غربی خود متکی بوده، اما بسته امنیتی ۶۰ میلیارد دلاری از ایالات متحده به مدت شش ماه در کنگره متوقف شده است. در همین حال، دولت اوکراین تلاش کرده تا کمبود نیروی انسانی خود را جبران کند، اما اقدام برای بسیج سربازان بیشتر جامعه را دچار تفرقه کرده است.

هم‌اکنون کیف خود را برای احتمال قطع کمک‌های ایالات متحده آماده می‌کند. اخیراً مایک جانسون، نماینده جمهوری‌خواه ایالت لوئیزیانا و رئیس مجلس نمایندگان آمریکا گفت که ممکن است این بسته طی هفته آینده به رأی گذاشته شود، اما انتظار می‌رود مورد بازنگری قرار گیرد تا مثلاً شاید این پول به صورت وام ارائه شود که در این صورت، به بدهی‌های هنگفت اوکراین خواهد افزود.

حتی اگر کمک‌های آمریکا به همین زودی‌ها تأیید شود، تأخیر در ارسال آن نشان‌دهنده این است که کمک‌های آتی، به ویژه با توجه به انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا در سال جاری، تضمین‌شده نیست. مقامات همچنین نگرانند که اروپا توان تولید کافی مهمات و تسلیحات برای جبران کمبود کمک‌های آمریکا، به ویژه در مهمات توپخانه و پدافند هوایی که بزرگ‌ترین نیازهای اوکراین است را نداشته باشد.

زلنسکی گفته که اوکراین اولویت را بر تولید داخلی گذاشته، اما تاکنون تنها توانسته بخش کوچکی از نیازهای خود را تأمین کند. اکنون نیروهای روس در خط مقدم، شش برابر نیروهای اوکراینی گلوله شلیک می‌کنند.

یک مقام ارشد اوکراینی گفت: «ببینید، نیم‌سال است که بدون مهمات به سر می‌بریم. حداقل به اندازه کافی مهمات نداریم. خب، اوضاع بدتر خواهد شد. بعدش چه؟ چه گزینه‌های دیگری وجود دارد؟ اگر شرکایی که قول داده‌اند به ما مهمات بدهند، چنین نکنند، البته اوضاع بدتر می‌شود. اما وجهه آمریکا در جهان بدتر خواهد شد».

یک سال پیش، با آماده‌شدن اوکراین برای ضدحمله بزرگ با تانک‌های مدرن و نفربرهای زرهی که به تازگی توسط شرکای غربی تأمین شده بود، جو مثبتی در کیف حاکم بود. اما آن حمله نتوانست به دستاوردهای قابل توجهی دست یابد و تسلیحات جدید تغییر ایجاد نکردند.

حملات اوکراین به عمق روسیه با هدف قرار دادن زیرساخت‌های نظامی و لجستیکی مانند مخازن نفت افزایش یافته است، اما نیروهای کیف همچنان در خط مقدم تحت فشار بوده و اخیراً عقب رانده شده‌اند.

اوکراینی‌ها خود را برای جنگی طولانی آماده کرده‌اند. برخی از سال ۲۰۱۴، زمانی که روسیه برای اولین‌بار در شرق اوکراین درگیری را دامن زد، در حال جنگ هستند.

یک سفیر غربی گفت: «اوکراین قدرت انجام حمله دیگری را ندارد. دو سناریو مطرح است. یک سناریو این بوده که اوکراینی‌ها برای حفظ خطوط دفاعی حمایت دریافت کنند. دوم اینکه حمایت کافی نرسد و اوکراین به هر حال و با ناامیدی و نیروی انسانی کمتر از خود دفاع کند».

او افزود که اگر امسال، کیف با حمایت ناکافی غرب به مصاف نیروهای روس برود، تلفات و خسارات سرزمینی افزایش یافته و اوکراین را در موضع ضعف قرار می‌دهد.

او خاطرنشان کرد که اوکراین و شرکای آن باید خود را برای سال ۲۰۲۵ به عنوان «سال دیگری از جنگ، نه مذاکرات صلح» آماده کنند. «اگر غرب خواهان صلح است، نه تنها باید به نیازهای فعلی اوکراین پاسخ دهد، بلکه از سال ۲۰۲۴ برای تأمین تمام چیزهایی که برای ورود اوکراین به حالت تهاجمی و کسب دستاوردهای قابل توجه در سال ۲۰۲۵ ضروری است، استفاده کند».

با این حال، اوکراین باید برخی از نیازهایش را به تنهایی برآورده کند. فرماندهان میدانی کمبود نیرو، خصوصاً پیاده‌نظام مستقر در خطوط مقدم را گزارش داده‌اند. فرماندهان نظامی خواستار بسیج گسترده افراد واجد شرایط شده‌اند، اما حتی در حالی که کیف مدعی شده مسکو قصد دارد ۳۰۰ هزار جوان دیگر را به خدمت سربازی اجباری فراخواند، زلنسکی برای فراخوان سربازی اجباری در اوکراین ابراز تردید کرده است.

زلنسکی به تازگی قانونی را امضا کرده که حداقل سن سربازی در اوکراین را به ۲۵ سال کاهش می‌دهد، اما گفته که بسیج حدود ۵۰۰ هزار نیروی دیگر، همانطور که فرمانده کل سابق اوکراین مطرح کرده بود، اتفاق نخواهد افتاد. سرلشگر اولکساندر سییرسکی، فرمانده جدید ارتش اوکراین نیز خاطرنشان کرده که پس از بررسی‌ها، رقم ۵۰۰ هزار نفری «به طور قابل توجهی کاهش یافته است». در همین حال، پیش‌نویس قانونی در پارلمان برای گسترش پارامترهای افراد قابل‌قبول برای خدمت سربازی، هزاران اصلاحیه را پشت سر گذاشته است.

یک دیپلمات غربی دیگر در کیف گفت که دولت زلنسکی و پارلمان اوکراین به دلیل حساسیت موضوع خدمت اجباری، مشغول «پینگ‌پنگ سیاسی» شده‌اند. در حالی که هزاران نفر در اوایل جنگ داوطلبانه برای مبارزه ثبت‌نام کردند، اما تعداد کمی از کسانی که قبلاً ثبت‌نام نکرده‌اند، اکنون تمایل به ثبت‌نام دارند.

خدمت اجباری گسترده همچنین چالش‌های اقتصادی ایجاد می‌کند. پول حقوق سربازان نمی‌تواند مستقیماً از کمک‌های خارجی تأمین شود و هم‌اکنون برخی صنایع با کمبود نیروی کار مواجه هستند. اقتصاد اوکراین تحت فشار حملات مکرر موشکی و پهپادی روسیه به زیرساخت‌های انرژی قرار داشته که باعث فرار سرمایه‌گذاری‌های تجاری خارجی نیز می‌شود.

بنابراین، اوکراین تا چه مدت می‌تواند در برابر جنگ مقاومت کند؟ قانون‌گذار اوکراینی گفت که این کشور نمی‌تواند ۱۰ سال دیگر با وضع موجود دوام بیاورد. با این حال، برخی دیگر فکر می‌کنند که این جنگ حتی ممکن است طولانی‌تر شود.

میلووانوف، استاد اقتصاد گفت: «هیچ‌کس حاضر به واگذاری قلمرو نیست، اما مردم می‌فهمند که پس‌گرفتن آن ممکن است زمان زیادی ببرد. این روند به چه شکلی خواهد بود؟ در اینجا دیدگاه‌ها متفاوت است. جنگی طولانی و در نهایت پیروزی؟ فروپاشی ناگهانی ساختار قدرت روسیه؟ یک ضدحمله موفق؟ اما این نیازمند نوع حمایتی کاملاً متفاوت از آنچه اوکراین در حال حاضر دارد، است».

یک مقام ارشد اوکراینی گفت: «همه راه‌حل‌های سریع می‌خواهند، اما همه به این درک رسیده‌اند که راه‌حل‌های سریعی وجود ندارد».