در آن زمان درآمدهای نفتی ایران به اوج خودش پس از انقلاب رسیده بود. آنطور که محمد طاهری میگوید بوجههای آن زمان همه اقتصاددانها و روزنامهنگارهای اقتصادی را به تعجب انداخته بود.
سرشارترین درآمدهای نفتی بعد از انقلاب با عملکرد اقتصادی فاجعهبار دولت احمدینژاد ازدسترفت. آن منابع استثنایی حیف و میل شد و بعدش ایران پشتسر هم وارد چالش شد.
فارغ از منابعی که از دسترفت باید به قدرتگرفتن ذینفعانی اشاره کرد که دیگر دست از سر اقتصاد ایران برنخواهند داشت. بهعبارتی، نهتنها منبعی که باید صرف توسعه میشد ازدسترفت، که کشور به وارد منطقهایی شد که معلوم نیست کی و چطوری بتواند از آنها خارج شود.
از آن زمان تاکون دولتها هر بار با چنگاندازی به منابع باقی مانده کشور، تلاش کردهاند از مهلکه به وجود آمده بیرون بیایند، اما بهنظر میرسد دیگر چیزی برای چنگاندازی باقی نمانده است.
بُرشهای دیگر این گفتوگو:
۱. تفاوت اشتباهات دهه ۶۰ و با اشتباهات امروز در چیست؟ روغنی زنجانی توضیح میدهد
۲. دفاع روغنی زنجانی از عملکرد دولت موسوی در زمان جنگ
۳. توضیح روغنی زنجانی درباره نامه معروفش در آخر جنگ
۴. آنچه که ما را به این روز نشاند؛ روایت روغنی زنجانی
کامل این گفتوگو را اینجا ببینید:
