آمدن میلی در آرژانتین پوپولیسم بود اما از نوع بالغانه

نویسنده: دیردره نانسن مک‌کلاسکی (منتشر شده در فولا ده سائو پائولو)

مترجم: مسعود یوسف‌حصیرچین

به‌تازگی از کنفرانس بزرگ کیتو در بوینس آیرس، 12-11 ژوئن دربارۀ «تولد مجدد آزادی در آرژانتین و فراتر از آن» برگشته‌ام. این تولد مجدد، شش ماه نخست دولت خاویر میلی است. این آزادی، برابری مجوز است، چیزی که آرژانتین و برزیل شدیداً به آن نیاز دارند. میلی تا حدی آن را ارائه می‌دهد. آرژانتین یکی از مقررات‌گذاری شده‌ترین اقتصادهای جهان است و در آرژانتین و برزیل شما اجازه ندارید از خارج از بازار مشترک کشورهای آمریکای جنوبی خرید کنید؛ که البته در دست سیاستمداران دولتگرا است.

خبر مرتبط

لیبرالیسم نابالغ میلی و بلوغ‌گرایی در آرژانتین

اکوایران: یک لیبرال حقیقی کامل، فقط با تأکید بر یک فضیلت، مانند عدالت حقوق مالکیت، به پیش نمی‌رود.

سخنرانی ده دقیقه‌ایم دربارۀ برابری مجوز آغازگر این برنامۀ دو روزه بود و سخنرانی یک ساعتی رئیس‌جمهور میلی هم به آن پایان بخشید. در نیمی از سخنرانی‌اش صحبت‌هایی تخصصی دربارۀ دستاوردهای دولتش بود، به‌ویژه در زمینۀ سیاست‌های پولی و مالی. به هر حال، انتقال مسالمت‌آمیز قدرت در آرژانتین، از پرونیست‌های دولت‌گرا به لیبرالیسمِ حزب آزادیخواه، می‌تواند الگویی برای کشور شما و من باشد.

بدون هیچ شورش بزرگی. بدون آسیب به هیچ ساختمان دولتی. درست است، وقتی در دوازدهم ژوئن سال جاری، سنا به سود بعضی اصلاحات میلی رأی داد، شورشیان با پلیس درگیر شدند. آسوشییتد پرس و دیگر خبرگزاری‌ها توجه بسیاری به ماشین‌های شعله‌ور کردند. اما برخلاف 6 ژانویه در ایالات متحده و 8 ژانویه در برزیل، اختلالات اندکی به وجود آمد و هیچ تهدیدی متوجه قانون اساسی نشد.

آرژانتینی‌ها، از جمله خود میلی، نشان می‌دهند که دارند بزرگ می‌شوند. پیش از انتخابش نگران بودم که شاید کاملاً بالغ نباشد. اما نشان داده که بالغ است و به آرژانتینی‌ها یاد می‌دهد آنها هم همینطور باشند. شعار «زنده باد آزادی لعنتی» او نشان دهندۀ استفاده‌اش از خطابۀ پوپولیستی است. اما این مسئله برای کمک به بالغ‌گرایی است که با کودک‌گرایی پرونیسمی که از 1946 کشور را به خاک سیاه نشانده، فاصلۀ بسیاری دارد. پرونیسم می‌گوید اگر دولت از متیو مالیات بگیرد تا به اِما یارانه بدهد و سپس از اِما مالیات بگیرد تا به متیو یارانه بدهد، وضع هر دوشان بهتر می‌شود. از جیب چپ‌مان پول را دربیاوریم و آن را در جیب راست‌مان بگذاریم و به این ترتیب وضع ما بهتر می‌شود. ها، ها.

خبر مرتبط

دولت و مشکلات اجتماعی

اکوایران: مداخلۀ دولتی معمولاً خوب عمل نمی‌کند و مشکلات را بدتر می‌کند.

نیم ساعت صحبت‌های اقتصاد فنی میلی برای این بود که بگوید «ببینید، من یک اقتصاددان واقعی‌ام» که واقعاً هست. «به من اعتماد کنید.» من به او اعتماد دارم.

البته لولا و میلی در جی7 با یکدیگر دیدار نکردند. بی‌خیال پسرها، بزرگ شوید.