بانک مرکزی هم به تازگی دستورالعملی را برای تعیین سقف برای این وام‌ها تهیه کرده است. اما با احتساب وام مسکن، تعمیرات مسکن و جعاله مجموع این سقف به بیش از یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان می‌رسد.

این در حالی است که بسیاری از مردم از گرفتن یک وام ۵۰ میلیون تومانی هم محرومند.

البته بدیهی است در شرایط نرخ بهره حقیقی منفی اقتصاد ما، وامها و تسهیلات بانکی فقط به کارمندان و ذی‌نفوذان می‌رسد و این اصلا جای تعجب ندارد. 

راه‌حل در کجاست؟ این بی‌عدالتی بین «کارمندان بانک‌ها» و «بقیه مردم» با دستورالعمل حل می‌شود؟ یا نیاز به تغییرات جدی در نرخ بهره و فضای اقتصاد کلان است؟