استراتژی هایپرسونیک پوتین/ چرا روسیه همیشه در نردبان تنش چند پله بالاتر است؟

به گزارش اکوایران، در 21 نوامبر، ولادیمیر پوتین غرب را با یک چالش بزرگ تشدید تنش مواجه کرد: آیا آماده هستید که روسیه، با مهمات مافوق صوتی که در اختیار ندارید، به تأسیسات ناتو در هر نقطه از اروپا حمله کند؟

تا روز دوشنبه، 18 نوامبر، رسانه‌ها مملو از فعالان طرفدار جنگ بودند که از بایدن و دیگر رهبران غربی می‌خواستند دست زلنسکی را برای استفاده از سلاح‌های دوربرد در عمق روسیه باز کنند. از تابستان، برخی مفسران انگلیسی درباره تاثیر قاطعی که موشک‌های سایه طوفان - و به طور ضمنی، ATACMS آمریکا - با برد 300 کیلومتر می‌توانند در میدان نبرد در کورسک، داشته باشند، صحبت کرده‌اند.

به نوشته ریسپانسیبل استیت‌کرافت، آن‌ها در 19 نوامبر به آرزوی خود رسیدند، زمانی که اولین حمله ATACMS در یک مرکز نظامی در بریانسک مورد حمله قرار گرفت. روز بعد، موشک‌های بریتانیایی سایه طوفان با تأیید نخست‌وزیر کییر استارمر، به کورسک شلیک شد. این حملات با اشتیاق گسترده از سوی رسانه‌های غربی دیده شد، بدون اینکه درباره احتیاط صحبت شود.

با این حال، کسانی که خواستار بکارگیری حملات عمیق‌تر به خاک روسیه هستند، اساساً استراتژی روسیه را اشتباه درک می‌کنند.

تسلط بر تشدید تنش

در مقاطع حساس در دهه گذشته دیده شده است که روسیه به دنبال تسلط بر تشدید تنش است، مفهومی از جنگ سرد که بر این باور است که یک کشور در صورتی می‌تواند به بهترین وجه درگیری‌ها را مهار کند و از تشدید جلوگیری کند، اگر در هر پله پیاپی از «نردبان تشدید»، در تمام طول مسیر تا پله هسته‌ای، مسلط باشد.

از زمان شروع بحران اوکراین در سال 2014، روسیه به دنبال تسلط بر هر پله صعود از نردبان تشدید تنش بوده است. الحاق کریمه در سال 2014 و تهاجم به اوکراین در فوریه 2022 تشدیدهای بزرگی بودند که ناتو مستقیماً با آن‌ها روبرو نشد. این استراتژی در حوزه دیپلماتیک نیز دیده می‌شود، به عنوان مثال، روسیه در سال 2017 با اخراج 755 کارمند دیپلماتیک آمریکایی از روسیه، اختلاف با ایالات متحده را تشدید کرد. وقتی مسکو بیش از حد تشدید می‌کند، قمار می‌کند که حریفش حاضر نباشد پله‌ای دیگر از نردبان تشدید بالا برود.

در مسکو یک دیدگاه سختگیرانه وجود دارد که بدون شک با رویکرد قدم به قدم بایدن تقویت شده است، مبنی بر اینکه روسیه همیشه زمانی که فشار بیاورد، بر اتحاد غربی تقسیم شده و از نظر روحیه ضعیف، تسلط پیدا خواهد کرد. روسیه چیزی دارد که غرب ندارد - قدرت حاکمیتی و اراده سیاسی برای اقدام یکجانبه. پوتین در روسیه مورد انتقاد تندروها قرار گرفته بود مبنی بر اینکه به افزایش آهسته حمایت نظامی غرب از اوکراین واکنشی نشان نداده است.

همانطور که قبلاً اشاره شد، دریافت مجوز توسط اوکراین برای استفاده از ATACMS در عمق روسیه، برای پوتین چاره‌ای جز پاسخ دادن باقی نمی‌گذارد، چرا که در سپتامبر گفته بود که این کار را خواهد کرد.

اهمیت حمله اورشنیک 

بنابراین، در 21 نوامبر، روسیه یک موشک مافوق صوت اورشنیک را به یک مرکز تسلیحات اوکراینی در دنیپروپتروفسک پرتاب کرد. این اولین بار است که یک موشک بالستیک میان برد در نبرد مورد استفاده قرار می‌گیرد.

استفاده از آن به چند دلیل کلیدی قابل توجه بود.

اول، تشدید عمده‌ای در قابلیت‌های مخرب روسیه بود. روسیه از سال 2022 با استفاده از تسلیحات میدان نبرد که در اختیار داشت، تلاش ناموفقی برای نابودی تأسیسات تسلیحاتی یوژماش داشت. یوژماش که در دوران شوروی ساخته شد، کارگاه‌هایی مدفون در اعماق زمین است که از آن در برابر حملات حفاظت می‌کند. تصور می‌شود که این تاسیسات جایی باشد که شرکت راین متال کارخانه‌ای را برای تعمیر تانک‌های لئوپارد آلمانی راه‌اندازی کرده است. این مجموعه همچنین برای تولید موشک و پهپادهای دوربرد استفاده می‌شود.

بر اساس گزارش شاهدان عینی از منابع روسی، خسارات وارده به طور قابل ملاحظه‌ای گسترده‌تر از حملات متعارف قبلی بود. فیلم ویدیویی این حمله حیرت‌انگیز بود، با تکه‌های مذاب که از ابرها فوران می‌کرد تا به کارخانه برخورد کند. این یک نمایش حساب شده از تاکتیک‌های شوک جنگی بود.

دوم، اورشنیک توسط پوتین که با دقت به عنوان یک «آزمایش» توصیف شد، اکنون یک قابلیت مستقر شده بسیار فراتر از آن چیزی است که قدرت‌های غربی به اوکراین اجازه استفاده از آن را داده‌اند، به طور خاص موشک‌های ATACMS و سایه طوفان.

ایالات متحده، بریتانیا و سایرین اکنون ممکن است اوکراین را در موقعیتی قرار دهند که ممکن است با سلاح‌های ویرانگرتری علیه اهداف استراتژیک یا میدانی خود مواجه شود که با برد کوتاه تر و محموله محدودتر موشک‌های ارائه شده غربی متناسب نیست.

سوم، برد ادعا شده اورشنیک 16 برابر بیشتر از موشک‌های ATACMS و سایه طوفان است. این امر هر هدف ناتو در اروپا را در محدوده یک حمله متعارف قرار می‌دهد. توانایی نمایش داده شده و تخریب احتمالی تأسیسات تعمیرات ارزشمند غربی در یوزماش، شاهین‌های کرملین را راضی خواهد کرد. پرتاب اورشنیک روسیه را دو پله از نردبان تشدید بالا برده است. پوتین همچنین به برنامه‌ریزان نظامی ایالات متحده و بریتانیا که از استقرار ATACMS حمایت کردند، پیام روشنی ارسال کرده است که ناتو ممکن است هدف بعدی باشد.

ماه‌ها طول کشید تا ایالات متحده و بریتانیا در نهایت با استقرار موشک‌های ATACMS و سایه طوفان در داخل روسیه به صورت محدود موافقت کنند. در غروب دوران ریاست جمهوری خود، بایدن اکنون باید تصمیم بگیرد که آیا مایل به تشدید بیش از حد در برابر پوتین است یا خیر. این امر مستلزم آن است که او به طور گسترده مقیاس و دامنه سیستم‌های تسلیحاتی ایالات متحده را که می‌تواند در اوکراین مورد استفاده قرار گیرد، گسترش دهد، با علم به این که نیروهای آمریکایی در حال حاضر سلاحی مشابه اورشنیک در خدمت ندارند. و با توجه به اینکه ریاست‌جمهوری ترامپ هر روز نزدیکتر می‌شود، در ارائه قابلیت‌های بیشتر غربی تردید زیادی وجود دارد.