ایدئولوژی با زور به خورد جامعه نمیرود
ایدئولوژی اجباری بیماری است که حکومتهای زیادی به آن آلوده هستند.
ایدئولوژی اجباری بیماری است که حکومتهای زیادی به آن آلوده هستند.
مثل اکثر بازارها، جنگ اسرائیل و حماس بازار خودرو را با یک شوک مواجه کرد. اما در مورد این شوک دو، سه روزه نقطه نظرات متناقضی در بازار وجود دارد.
در شرایط کنونی کشور معدود صنعتی وجود دارد که در وضعیت خوبی قرار داشته باشد و بتواند با رقبای خارجی مقایسه شود. یکی از این صنایع، صنایع غذایی است.
استقلال و آزادی جزو شعارهای اصلی جمهوری اسلامی در ابتدای شکلگیری آن بود. اما علی سرزعیم، اقتصاددان معتقد است که در دهه ۶۰ این شعار دغدغه کمتر کسی بود و بیشتر یک شعار لوکس و بیمزه بود.
شوروی کمونیستی یکی از ابرقدرتهای دوره خود بود. اما نکته جالب اینجاست که وقتی به خاطرات مردم این حکومت نگاهی میاندازیم با آرزوهایی رو به رو میشویم که باور نمیکنیم توسط مردم یکی از دو قدرت بزرگ دنیا نوشته شده باشد.
شوروی کمونیستی با اینکه جزو ابرقدرتهای جهان به حساب میآمد، اما سرگذشت مردم این جامعه نشان میدهد که آزادی و رفاه این مردم به هیچ عنوان در سطح یک ابرقدرت نبود. حالا سوال اینجاست که پس این حکومت چگونه جامعه را با خود همراه میکرده؟
اولین نشست از سلسله نشستهای توسعه و گفتوگو اقتصادی اتاق بازرگانی ایران پیرامون یک بحران بود: پیمانسپاری ارزی.
قیمتگذاری دستوری سالیان سال است که همچون یک آفت به جان اقتصاد و صنعت ایران افتاده است.
کارشناسان میگویند که ذات انسان آزاد است و انسان ذاتا طرفدار آزادی است. اما در واقعیت بارها مشاهده شده که انسانها به طرفداری از یک نظام غیرآزاد پرداختند و قفس را به آزادی ترجیح دادند.
پیمان سپاری ارزی مهمترین علت داخلی ضعف تجارت ایران است. به طور خلاصه طبق این پیمان، صادرکننده مجبور است تمام درآمد ارزی ناشی از صادرات را به ایران برگرداند و با نرخی که برای او تعیین میشود آن را به ریال تبدیل کند.