همانطور که در قسمت های قبلی اکوپدیا بحث شد، در جوامع بسته احترام به شهروندان و اصالت انسان مطرح نیست؛ نتیجه این است که افراد، خطرات زیادی را به جان می خرند تا در آن ملک نمانند. 

آنها خانه و کاشانه را از دست می‌دهند تا یک چیز بدست آورند: امید به آینده.

در کره شمالی هزاران کیلومتر طی می شود تا فردی خود را به کره جنوبی برساند؛ در آلمان پس از جنگ جهانی دوم، افراد شانس خود را برای عبور از دیوار برلین امتحان می کردند، با علم به اینکه شاید هیچگاه آن سمت دیوار را هم نبینند! با وجود تمامی سختگیری‌ها، تاریخ نشان داده که دولتهای بسته در یک روز که شاید هیچوقت فکرش را هم نمی کردند، با یک اشتباه همه چیز را تغییریافته ببینند و مردم از «دیوارهای برلین» عبور کنند.

از آن سمت برخورد دنیای غرب با مهاجران نیز خارج از آموزه های لیبرالیستی است. از دید لیبرال های کلاسیک، هر فردی که بخواهد زندگی برای خودش بسازد، توانایی عرضه کردن خدماتی را هم دارد. بنابراین این نیست که او جای فرد دیگری را بگیرد. اما در حال حاضر مواجهه غربی‌ها با مهاجران، خارج از این اصول است.