به گزارش اکوایران، دولت هائیتی پس از شدت گرفتن خشونت‌ها در آخر هفته که منجر به فرار هزاران زندانی پس از حمله به دو زندان بزرگ این کشور شد، وضعیت اضطراری اعلام کرده و مقررات منع آمد و شد وضع کرده است.

وضعیت اضطراری 72 ساعته بلافاصله اجرایی شد تا دولت برای یافتن قاتلان، آدم ربایان و سایر جنایتکاران خشن که در این حملات فرار کرده‌اند، تلاش کند.

به گزارش الجزیره، در بیانیه‌ای از پاتریک بویزورت، وزیر دارایی و جانشین نخست‌وزیر آمده است: «به پلیس دستور داده شد تا از تمام ابزار قانونی در اختیار خود برای اجرای مقررات منع آمد و شد و دستگیری همه متخلفان استفاده کند.»

مکان دقیق نخست وزیر، آریا هنری در روز یکشنبه و در زمان درگیری‌ها نامشخص بود. هنری قرار بود از سفری به کنیا بازگردد، سفری که در آن قرارداد امنیتی برای مقابله با خشونت باندهای تبهکار امضا کرد.

باندهایی به رهبری جیمی چریزیر، افسر پلیس سابق معروف به باربیکیو، در تلاش هستند تا هنری را از قدرت برکنار کنند.

پیر اسپرانس از شبکه ملی دفاع از حقوق بشر گفت که تنها حدود 100 نفر از 3800 زندانی ندامتگاه ملی پس از حمله شنبه شب در آنجا باقی ماندند. او افزود: «ما اجساد تعداد زیادی از زندانیان را پیدا کردیم.»

خبرنگار خبرگزاری AFP که روز یکشنبه از زندان بازدید کرد، گفت که حدود 12 جسد را بیرون از زندان دیدند. 

در همین حال خبرگزاری رویترز گزارش داد که هیچ نشانه‌ای از افسران پلیس در زندان وجود ندارد و درب اصلی آن باز است.

یکی از زندانیان ناشناس به رویترز گفت: «تنها من در سلولم باقی مانده‌ام. ما خواب بودیم که صدای گلوله را شنیدیم. نرده‌های سلول شکسته شده است.»

دولت هائیتی در بیانیه‌ای اعلام کرد که پلیس تلاش کرده است تا حمله گروهی را به آن زندان و در یک زندان دیگر دفع کند. اسپرانس گفت که مشخص نیست چه تعداد از زندانیان از زندان دوم که به گفته او 1450 زندانی در آن نگهداری می‌شدند، فرار کرده‌اند.

دولت گفت که این حملات «چندین زخمی» در میان کارکنان زندان و زندانیان بر جای گذاشته است.

خشونت‌ها در هائیتی در روزهای اخیر پس از فراخوان چریزیر از گروه‌های جنایتکار برای متحد شدن و سرنگونی هنری افزایش یافته است. چریزیر رهبری اتحادی از باندها را بر عهده دارد و با تحریم‌های سازمان ملل و ایالات متحده روبرو است.

یکی از کارگران زندان روز یکشنبه گفت که 99 زندانی از ترس کشته شدن در تیراندازی‌ها ترجیح داده‌اند در سلول‌های خود در زندان اصلی بمانند.